Dat is het motto van dit jaar geweest. We hadden moeilijke periodes, maar ik kan trots zeggen dat we daar samen uit zijn gekomen.
Laten we maar is naar het overzicht van het afgelopen jaar gaan kijken.
November 2015
Ik leaste rond deze tijd nog een grote KWPN ruin genaamd Zico. Dat leasen was leuk, ik kon eindelijk wedstrijden rijden, maar ik had erg weinig vrijheid en het begon steeds meer te knabbelen om misschien toch te gaan kijken voor een eigen paard in plaats van elke maand enorme bedragen neer te leggen en er niks voor terug te krijgen...
December 2015
Ja! Ik kreeg groen licht van mijn ouders om te gaan kijken naar een eigen paardje. Ik had al wel een beeld in mijn hoofd van wat ik wilde. Sowieso een jong, groot paard, liefst ruin, een echte eyecatcher en stiekem had ik mijn hart de wens voor een tuiger. Ik vond bijna precies wat ik wilde. Jonge tuigermerrie, 1,75m hoog, 3,5 jaar oud. Tja, ze was nog wel érg groen (alleen zadelmak) voor een jong meisje als mijzelf, maar toch de uitdaging aangegaan en 18 december, binnen 2 weken sinds de eerste bezichtiging was ze officieel van mij.
Verkoopfoto's:
1e keer er op:
Januari & februari 2016
We liepen algauw tegen problemen op. Roné werd koppig, ze begon te bokken als ik mijn been alleen al aanlegde. Ik was bang dat ze pijn had, of dat ik misschien iets ontzettend verkeerd deed? Ik werd steeds onzekerder, het rijden ging steeds slechter.
Eind Januari een goede trainer voor ons gevonden en daar 2x in de week privéles bij genomen. Dit werkte! Bleek achteraf dat ze me alleen aan het uit proberen was. Gelukkig werd het probleem met bokken opgelost en konden we met de dressuur aan de slag gaan!
Maart 2016
Vooruitgang! Langzaamaan begon Horonae wat meer nageeflijk te lopen. Mijn houding was er op haar rug wel behoorlijk op achteruit gegaan
April, mei en juni 2016
Ook deze maanden trainden we rustig verder, de dressuur ging steeds wat beter, ze werd wat constanter in haar lopen en daardoor konden we voor het eerst een sprongetje maken.
Vriendinnetje
Juli 2016
Deze maand hadden we behoorlijk pech. Ik wist al dat Roné gevoelig was voor mok, dat ze ook enorm gevoelig was voor zonverbranding was een verassing. Ik ben elke dag bij haar, maar plots had ze op een ochtend énorme wonden in haar kootholtes. Dierenarts erbij gehaald en een antibiotica kuur was het gevolg. Gelukkig heeft ze er geen dag kreupel op gelopen en wist ik haar met grondige zorg er gauw weer bovenop te krijgen.
Kan schokkend zijn
Augustus 2016
We maakten weer eens een sprongetje, dit vind ze duidelijk het leukst om te doen. Omdat de dressuur met 2 stappen vooruit en 1 stap terug steeds beter ging konden we dit af en toe meepakken. Voorbereiding voor een toekomstige wedstrijd kwamen er langzaam aan.
September 2016
We hadden al een oefenwedstrijd en een onderlinge oefenwedstrijd gedaan, en in deze maand was het eindelijk tijd voor ons debuut! Ze was ontzettend wild op het wedstrijdterrein, maar toch succesvol weten af te sluiten met 2 winstpunten!
Oktober 2016
We reden eens per maand een wedstrijdje en verder trainden we lekker verder. Wat was ik trots op mijn paardje! Heerlijk dier! We waren zo onderhand de beste vriendjes, ze was in top gezondheid en ik ook! Heerlijk, zo'n eigen paard!~
November 2016
Deze maand rustig door getraind. Resultaten van ons harde werken begonnen te tonen nu de oefeningen van de L en bijna van de M er in zitten. Nageeflijkheid blijft altijd een klein dingetje van ons, ze loopt nog graag in de giraf-stand, maar het begint langzaam aan in te zinken wat ik van der wil!
Even ons nieuwe setje showen:
December 2016
Deze maand helaas wat minder kunnen doen omdat ik ziek was geworden...
Maar we gaan het nu weer lekker oppakken, kijken wat 2017 ons gaat brengen! De eindstand is B+7, doel voor 2017 is om L dressuur te starten en een BB oefenparcourtje springen. Alles meer is mooi meegenomen. Op naar nog zo'n gezond, happy jaar!
Groetjes van Horonae en Kirsten (berichtjes vinden wij leuk)