Geplaatst Bijna 3 jaar geleden kreeg ik Oniro als 5 jarige te rijden, en ik kan met zekerheid zeggen dat het echt de beste stap is geweest die ik ooit gezet heb.
Oniro heeft mij zo veel gegeven, en zo veel geleerd. Hij heeft ons zo veel successen laten behalen, zo veel kampioenschappen laten winnen, en zo veel winstpunten en prijzen binnen laten slepen. Hij heeft voor mij het onmogelijke, mogelijk gemaakt en daar ben ik niet alleen hem maar ook zijn eigenaar ontzettend dankbaar voor. Zijn eigenaar heeft iedere wedstrijd, en iedere training bijgestaan, en heeft na 20 jaar in de pony's te hebben gezeten de stap gemaakt om een paard aan te schaffen. Zodat we nog veel meer jaren vol plezier en successen zullen gaan beleven.
Wetende dat de tijd een keer zou komen dat je 18 wordt en dat je de teugels zal moeten overdragen, blijft het bijzonder hoe de tijd is gevlogen.
Vooral het laatste jaar is ontzettend hard gegaan, ik weet nog goed dat ik zei: "Ajoh ik heb nog een jaar, we hebben nog alleeee tijd" het lijkt wel gisteren dat ik dat zei, zo snel is het gegaan.
Ik vind het wel erg lastig om de mooiste momenten uit die 3 jaar te halen, maar ik ga mijn best doen.
Onze eerste wedstrijden waren meteen selecties en regiokampioenschappen, en tot mijn grote verbazing werden wij op onze 3e wedstrijd regiokampioen in de klasse B.
1.
Ook waren we na de regio de B al uit, en trainden we rustig verder voor de L1, waarbij we tijdens de outdoorkampioenschappen reserve kampioen werden (helaas zijn er 8, 8en veranderd in een 7 waarbij wij verdenken dat dat achteraf gedaan is, aangezien ik anders kampioen was)
2.
Hierna trainde we verder voor het L2, en niet onverdienstelijk, hij nam het ene oranje lint na het andere oranje lint mee naar huis!
Helaas vlak voor de indoor kampioenschappen kwamen we in een behoorlijke dip terecht waardoor het dus hard knokken was om hem voor die tijd nog goed te krijgen. En hij was daardoor goed genoeg voor een 3e plek.
3. tijdens de prijsuitreiking moest hij zich uiteraard even uitsloven.
Langzaam klommen we uit onze dip, en hadden we ons ingeschreven voor de regio talenten selectie waarbij we zijn geselecteerd en zo zijn uitgekomen bij onze huidige instructrice, naar mijn mening de beste stap die we in ons loopbaan hebben gemaakt.
4. Op het losrijd terrein bij de talenten selectie.
Helaas kreeg ik eind mei een ongeluk op de stal waar ik werkte, waardoor mijn knie uit de kom is geraakt waarbij mijn meniscus dusdanig is beschadigd, en ik eigenlijk een paar maanden niet mocht rijden.
Ik was al geselecteerd voor de kampioenschappen in het M1 die eind juni plaatsvonden, maar Oniro had die tijd dat ik niet kon rijden ook stilgestaan, en ik mocht eigenlijk niet rijden. Na lang twijfelen heb ik (heel erg fout) toch de kampioenschappen gereden. De eerste proef ging dan ook ontzettend slecht, waardoor ik eigenlijk mijn 2e proef niet wou rijden....
Gelukkig was daar mijn instructrice die me vertelde dat ik hier nu toch ben, en dat ik dan maar mijn best moet gaan doen, en het beste ervan zal moeten maken. Ik heb er dan na veel tranen ook naar geluisterd, wat resulteerde dat ik in de 2e proef eerste was met 16 punten los van nummer 2!
5. Reserve kampioen en daarmee door naar de hippiade!
Begin augustus mochten we weer langzaam gaan trainen, en dat deden we ook. Zo werkte we langzaam naar de Hippiade toe.
6.
Eind augustus was het zo ver, de hippiade!
We moesten behoorlijk vroeg op omdat ik als 1e moest starten en Oniro had helaas behoorlijk wat spanning omdat we ook al een tijd niet op concour waren geweest, waardoor we behoorlijk op safe hebben gereden. Gelukkig hadden we geen grote fouten gemaakt waardoor we zelfs bij H op nummer 2 stonden en bij C op nummer 3! M had helaas hele lage punten gegeven, terwijl hij bij veel andere er juist ver boven zat. Waardoor dat mijn gemiddelde behoorlijk naar beneden haalde.
Overall hadden we toch nog een mooie 7e plek binnengesleept van de 32 combinaties die die dag meereden!
7.
Kort hierna hebben we ons M2 debuut gemaakt op de Welsh sport en familie dag, waarbij hij een 2e prijs binnensleepte, en bij de bestgaande rijpony van de 35 pony's een 5e prijs binnensleepte.
8.
Niet veel later maakte we ons Z1 debuut.
9. De eerste keer Z1
In het Z1 won hij alles wat hij kon winnen, en hij begon het elke keer weer een schepje bovenop te doen , waarbij de scores zelfs opliepen tot de 70 procent!
Ook waren we gevraagd om mee te rijden in het pony viertal van onze club, en uiteraard zeiden we daar ja op!
Helaas heb ik door het viertal wel een beetje mijn individuele weg gecijferd, maar goed het gaat om het plezier en dat hadden we zeker in het viertal!
met de outdoor kampioenschappen werden we dan ook kampioen met het viertal!
10.
Vanaf toen zijn we ook Z2 gestart, waarbij we ook steeds bovenaan mee hebben gereden en telkens mooie scores van rond de 65 % reden. Al heb ik de laatste maanden niet erg veel wedstrijden gereden, omdat mijn prioriteiten meer bij ons nieuwe paard liggen.
11.
12.
13.
14.
Oniro bedankt voor alle mooie jaren, je bent fantastisch!
mooi overzicht trouwens! uitgelicht! 
