Geplaatst Het begon allemaal met mijn zoektocht naar een nieuw vriendje nadat ik mijn merrie in nov. 2013 heb verkocht omdat wij geen passende combinatie waren.
Dus er moest een passend paard gevonden worden welke mij zou helpen mijn angst voor het rijden te overwinnen. Ik brak in 2012 mijn rug tijdens het springen en ik durfde niet meer te springen.
Nadat ik minstens 32 paarden bekeken, bezocht en (sommige) geprobeerd had, zonk de moed me bijna in de schoenen...tot ik van een handelaar (welke ik benadert had met mijn "eisenlijst" ) een telefoontje kreeg dat ze wellicht een geschikt paard hadden staan.
Zij stuurde mij wat foto's door en hoewel het paard me eerst niet zo aansprak behalve dat hij een hele lieve uitstraling had, ben ik toch wezen kijken.
Zodoende ging ik dus kijken bij Ardino de Bianco, een (toen) 9 jarige ruin van 1,71 hoog, springgefokt, nuchter en lief in karakter, braaf en veelzijdig...precies alles wat ik zocht in een paard.
Ik had hem proefgereden en eigenlijk vond ik hem niet zo fijn, hij gooit hoog op en had een "bek van beton" was een beetje rennerig maar eigenlijk wel heel braaf. Na aandringen van mijn moeder (welke al verkocht was) en mijn beste vriend de 2e x meegenomen te hebben, heb ik toch de gok gewaagd en Ardino laten keuren...joepie! Goedgekeurd en het was dus een feit dat Ardino van mij was, nu nog een koosnaampje voor hem welke dus dino of dino-paard werd.
Dino is op 17 februari 2014 gekeurd en diezelfde dag hebben we hem in beilen opgehaald en naar mijn stage in deurne gebracht.
Hier kon ons avontuur beginnen.
Onze eerste buitenrit, meteen de 2e dag dat ik hem had, ongelooflijk braaf en zowaar was hij het beton in zijn mond vergeten mee te nemen en bleek hij een heel zacht mondje te hebben eigenlijk, hier konden we dus mooi mee aan de slag.
Onze eerste fotoshoot werd een feit, een stalgenootje bood fotoshoots aan en omdat ik dino en haar paard altijd extra buiten zette,gaf ze mij een shoot cadeau.
Dino en ik deden voor het eerst mee met een onderlinge wedstrijd op school. Dino was superbraaf behalve dat alle witte hekjes hem opeten.
In juli 2014 was mijn stage en mijn schoolperiode afgelopen, geslaagd voor mijn opleiding en dus kon ik opzoek gaan naar een baan.
Dino en ik verhuisde terug naar groningen waar dino op een pensionstal kwam te staan waar het super voor elkaar leek, niets was minder waar en binnen korte tijd had ik meer een wandelend skelet op stal staan als een paard, ik had een baan gevonden in duitsland en wilde dino zo snel mogelijk daar heen brengen.
Zoals je ziet was hij heel erg afgevallen helaas.
Maar goed, de winter kwam eraan, dino was verhuist en hij mocht zowaar met een vriendje op het land staan, zelfs met volle sneeuw(buien) mocht hij buiten...wat genoot hij hiervan en hij knapte snel weer op
Ook werd hij voor het eerst in zijn leven geschoren...en uiteraard was hij ongelooflijk braaf hiermee.
Na een jaar kreeg ik de kans om ergens te werken waar de omstandigheden beter waren (werkuren, salaris en meer tijd voor dino) dus in juni 2015 begon ik in brabant op mijn nieuwe werk en zodoende ging dino mee naar brabant.
Hier begonnen we weer actiever te rijden en maakte we zelfs een begin om dino voor de wagen te beleren.
Ik genoot echt weer 100% van mijn allerliefste dino-paard
Omdat ik toch wat heimwee had.naar familie en mijn groningse vrienden heb ik na een half jaar mijn baan opgezegt en terug verhuist naar "thuis"
Dino kwam op een leuke privestalling bij mensen aan huis welke super voor de paarden zorgen.
Dino stond in een leuk groepje van 3 merries en 1 ruin...welke het af en toe nog eens aan de stok kreeg met dino als hij weer eens achter dino zijn meisje aan zat. (Op de voorgrond is dino "zijn" meisje te zien
In januari 2016 kreeg dino zware koliek, dierenarts is 5 dagen achtereen geweest en het scheelde maar weinig of mijn vriendje was er niet meer. Hij was weer enorm afgevallen omdat hij helemaal niks mocht eten.
Van 2016 heb ik maar weinig foto's van mij en dino samen.
Dino heeft van 1 maart tot 1 september in de lease gestaan omdat ik wederom een avontuur in het buitenland ging proberen, helaas werd dit ook niks.
5 juni hebben dino en ik deelgenomen aan een super leuke fotomeeting in borgerswold en ik ben echt super blij met deze foto's
Sinds 1 september is dino weer terug bij mij en ben ik weer volop aan het genieten van mijn lekkere man.
Hij staat op een gezellige pensionstal waar hij in een.grote groep van 10 ruinen lekker buiten kan ravotten en spelen, hij zit lekker in zijn vel en je ziet aan hem dat hij heerlijk geniet.
Daar doe ik het voor!
Ik hoop echt nog eindeloos lang te genieten van mijn lekkere knuffelbeer, op naar een mooi 2017!
Respect voor degene die het verhaal helemaal gelezen hebben, 15 foto's over 3 jaar is best lastig haha.
Dino en ik zouden het leuk vinden als je een reactie achter laat!
Heel veel plezier gewenst in het nieuwe jaar met je knappe man. 