Picasso:
marjo1996: thx. Dat lukt wel! Je gaat de kleinere dingetjes waarderen. Zoals Sam die zo heerlijk met zijn neus op mijn schouder kan komen leunen en dan blaast ie warme lucht in mijn nek.
TinGu: ja ik schijn er erg goed in te zijn om alle complicaties tegelijkertijd te doen.
Maik79: Het rijden, de paarden, mijn hond, mijn ouders en man zijn de reden dat ik door blijf gaan.. Zonder hen had ik het al lang op gegeven denk ik. Ik moet wel andere manieren zoeken kwa rijden maar we komen er wel weer uit. Vandaag ondanks de wind weer heerlijk gereden op mijn druktemaker..
Ben benieuwd of ze meer van die vlekjes krijgt. Dat ze sooty drager is was ik al redelijk zeker van maar dat wordt nu dus een beetje bevestigd.
loez: thx Rooie is inderdaad ontzettend schattig, hij zou ook zo in je broekzak kruipen alstie er in zou passen. Nouja, in de mijne, want hij is nog altijd niet heel sociaal helaas... Het wordt traag beter (inmiddels wordt hij gekapt zonder verdoving.) maar het wordt beter..
Of hij kwa bouw helemaal gaat bij trekken begin ik aan te twijfelen.. Ik hoop volgend jaar eindelijk eens er aan toe te komen om hem door te rijden en dan zullen we na een paar maanden wel gaan zien wat bij trekt en wat hetzelfde blijft.. Het is al een stuk bij getrokken, hij loopt al soepeler, zijn passen zijn minder kort (nog steeds niet om over naar huis te schrijven maar het is beter.) maar dat smalle vanvoor heb ik weinig vertrouwen in dat dat nog echt goed gaat komen. hij tikt gelukkig niet zichzelf aan (wat me overigens verbaast, maar hij lijkt behendig genoeg te zijn om dat niet te doen.)
Het ís ook een heel leuk dier, een lief dier... Als je het hem 1x uit legt snaptie het en doet ie het, intelligent en werkwillig.. Het enige wat 'm een beetje tegen zit is zijn lijf.. Dat hij de eerste drie jaar (2 jaar en 9 maanden) van zijn leven amper te vreten kreeg zal daar zeker niet aan mee geholpen hebben.
Rêve is voor zover ik zie prima gebouwd dus die gaat Sam op volgen, en met Rooie zien we wel hoe ver we komen. Gaat ie echt bijtrekken en zou ie fijn worden onder het zadel dan kan het zomaar zijn dat ik hem eens mee neem op een onderlinge. Doet ie dat niet, dan blijft ie lekker thuis en kijk ik thuis hoe ik hem zo soepel en sterk mogelijk kan maken om zijn lijf gezond te houden. En dan istie verder maar gezelschap voor de andere.