Geplaatst Hoi hoi Bokkers 
,
Wellicht zijn er wel die mijn verhaal kennen, maar zal hem toch een beetje toelichten.
Ik rij voor een boer zijn trekpaarden, welke hij ook gebruikt voor huifkar ritten. Het was altijd al mijn meisjes droom om op trekpaarden te kunnen rijden, dus toen ik deze beste man via mijn werk tegen kwam, was (en ben) ik het grootste pennymeisje wat er bestaat.. misschien in iets andere vorm
Een jaar of 2,5 geleden had hij mij een jong paard, Nina, aangewezen die ik verder door mocht rijden en uit mocht brengen op de nationale.. wat een eer.. we hebben het samen hartstikke goed gedaan. Het zat alleen zo dat ze niet mak was te krijgen voor de kar en de beste man heeft daar zijn paarden juist voor nodig. Hij heeft mij heel voorzichtig verteld dat hij haar moest verkopen, wat was ik er kapot van, maar begreep het uiteraard ook wel.
Paar maanden later, vorig jaar Oktober, gingen we met zijn tweeën bij Nina kijken hoe het met haar ging.. nou ze stond op een gigantisch weiland en was heerlijk aan het grazen.. helemaal prima dus.
Op de terug weg nam de boer een andere afslag en stonden we ineens op een erf, even een paard kijken zei hij. Nou prima.. paard gekocht en weer op weg naar huis, deze zou in het nieuwe jaar naar stal komen, aangezien in de winter het altijd lastig om een paard kwijt te kunnen i.v.m. de weilanden die snel slecht zijn dan.
Hij vroeg aan mij wat ik van dat paard vond (Quirina).. nou ja.. prachtig paard, maar wat is ze groooot , zei ik tegen hem. waarop hij zei; Anders pas jij er toch niet op met die lange benen?.. Hij had haar dus speciaal voor mij gekocht!
Oh wat was ik blij.. en al helemaal toen ze ineens een maand later al op het erf stond!
In het begin had ik mijn handen vol aan haar.. wat een sensibel kanon was dat!
Ze hoefde maar te denken dat ze me mijn been voelde en dan ging ze al in volle galop er vandoor.. laat staan hoe ik moest opstijgen, ben er zelfs een keer vanaf gedonderd op het moment dat ik mijn been over haar heen wilde gooien. 
Wat een verschil met nu!! Nu gaan we samen op pad en is het vertrouwen zodanig gegroeid dat ze mij nu af en toe laat zien.. "Zie je, is echt niet eng hoor"
Ik ben zo blij met deze super knol.. ondertussen heeft ze de naam Kiwi van mij gekregen, my little Poownie..
Alles lijkt klein bij haar..
Ons eerste ritje samen..
https://myalbum.com/photo/Y56sUpdr2MEI/1k0.jpg
We hebben afgelopen jaren met veel evenementen mee gedaan.. lekker buiten rijden doen we het liefst..
Strao rieën..
Sponsorrit..
Natuurlijk de nationale, hier tijdens de Tally Ho
En we gaan ook graag zomaar even een dagje, of weekendje weg.. al gebeurd dat natuurlijk veel te weinig..
We hebben zelfs eens een onderling wedstrijdje mee gedaan..
https://myalbum.com/photo/aXTIB0oMAAqf/1k0.jpg
En verder nog even wat heerlijke foto's van Kiwi.. wat ben ik blij dat ik deze kanjer mag rijden!! Voel me zeer gezegend mens!!
Ik hoop dat ik haar nog zeeeer lange tijd mag rijden..
,Wellicht zijn er wel die mijn verhaal kennen, maar zal hem toch een beetje toelichten.
Ik rij voor een boer zijn trekpaarden, welke hij ook gebruikt voor huifkar ritten. Het was altijd al mijn meisjes droom om op trekpaarden te kunnen rijden, dus toen ik deze beste man via mijn werk tegen kwam, was (en ben) ik het grootste pennymeisje wat er bestaat.. misschien in iets andere vorm
Een jaar of 2,5 geleden had hij mij een jong paard, Nina, aangewezen die ik verder door mocht rijden en uit mocht brengen op de nationale.. wat een eer.. we hebben het samen hartstikke goed gedaan. Het zat alleen zo dat ze niet mak was te krijgen voor de kar en de beste man heeft daar zijn paarden juist voor nodig. Hij heeft mij heel voorzichtig verteld dat hij haar moest verkopen, wat was ik er kapot van, maar begreep het uiteraard ook wel.
Paar maanden later, vorig jaar Oktober, gingen we met zijn tweeën bij Nina kijken hoe het met haar ging.. nou ze stond op een gigantisch weiland en was heerlijk aan het grazen.. helemaal prima dus.
Op de terug weg nam de boer een andere afslag en stonden we ineens op een erf, even een paard kijken zei hij. Nou prima.. paard gekocht en weer op weg naar huis, deze zou in het nieuwe jaar naar stal komen, aangezien in de winter het altijd lastig om een paard kwijt te kunnen i.v.m. de weilanden die snel slecht zijn dan.
Hij vroeg aan mij wat ik van dat paard vond (Quirina).. nou ja.. prachtig paard, maar wat is ze groooot , zei ik tegen hem. waarop hij zei; Anders pas jij er toch niet op met die lange benen?.. Hij had haar dus speciaal voor mij gekocht!
Oh wat was ik blij.. en al helemaal toen ze ineens een maand later al op het erf stond!
In het begin had ik mijn handen vol aan haar.. wat een sensibel kanon was dat!
Ze hoefde maar te denken dat ze me mijn been voelde en dan ging ze al in volle galop er vandoor.. laat staan hoe ik moest opstijgen, ben er zelfs een keer vanaf gedonderd op het moment dat ik mijn been over haar heen wilde gooien. Wat een verschil met nu!! Nu gaan we samen op pad en is het vertrouwen zodanig gegroeid dat ze mij nu af en toe laat zien.. "Zie je, is echt niet eng hoor" Ik ben zo blij met deze super knol.. ondertussen heeft ze de naam Kiwi van mij gekregen, my little Poownie..
Alles lijkt klein bij haar..
Ons eerste ritje samen..
https://myalbum.com/photo/Y56sUpdr2MEI/1k0.jpg
We hebben afgelopen jaren met veel evenementen mee gedaan.. lekker buiten rijden doen we het liefst..
Strao rieën..
Sponsorrit..
Natuurlijk de nationale, hier tijdens de Tally Ho
En we gaan ook graag zomaar even een dagje, of weekendje weg.. al gebeurd dat natuurlijk veel te weinig..
We hebben zelfs eens een onderling wedstrijdje mee gedaan..
https://myalbum.com/photo/aXTIB0oMAAqf/1k0.jpg
En verder nog even wat heerlijke foto's van Kiwi.. wat ben ik blij dat ik deze kanjer mag rijden!! Voel me zeer gezegend mens!!
Ik hoop dat ik haar nog zeeeer lange tijd mag rijden..
? Echt een.leuk dier! 
. 
