Geplaatst 
Sky Marian, connemara pur sang alleen dan de helft van de gebruikelijke omvang 
, 7 jaar, 1,44m en B +7. Mijn heksje al mag ik haar eigenlijk niet meer zo noemen. Ze ontwikkelt zich zo leuk dat het onderhand meer een sneeuwwitje is. 
" spiegeltje spiegeltje wie is de mooiste van het land...."
Sneeuwwitje is ook meer van toepassing gezien haar blijkbaar opvallende witheid. Ik geloof dat het de meeste gemaakte opmerking is in haar buurt. Wat is ze wit!!!!!
Gevolgd door de vraag hoe ik dat voor elkaar krijg. 
Weet ik ook niet. Zelfs als ze door de ponypaneer is geweest (rollen in zwart zand) toont ze binnen no time weer wit. 
Paar weken geleden weer terug gegaan naar Zutphen voor een obstakeltraining. Nou denk ik dat in de hele training ik zelf het grootste obstakel ben en niet de pony, maar dat even opzij zettende is het gewoon leuk om obstakeltjes te trotseren. Helemaal als je het daarmee ook nog leuk kan maken voor de 5 jarige heer des huizes. Hij moet toch altijd maar mee en als deelgenoot van het feestje is het 10 x leuker.
Enigszins verrast dat hij gelijk ja zei toen ik vroeg of hij ook een rondje op de pony wilde. Des te stommer vond hij het dat hij een cap op moest.
En ja ik weet dat hij aan deze niks heeft. Wees gerust...hij heeft inmiddels een eigen cap voor als hij op zijn 
pony gaat rijden. Eerst nog een plaatje van het deel aan de hand. Stond een prachtig mooie opblaastent en nadat daar de nodige rondje door heen waren gehold
moest ik met de pony even ijsjes met hooismaak komen kopen. 
1.
Held dat hij is wil hij best zijn moeder even aan het handje vasthouden als ze niet alleen de brug over durft.
2.
Om vervolgens het zelf over te nemen. We begonnen met het olympisch lint tijgeren.
Dat verdient natuurlijk een big high five. 
3.
Door de bosjes....mam laat de pony maar los hoor. Doe het zelf wel.
4.
Waterbak geen enkel probleem.
5.
Zonder problemen heeft hij ook nog de superhelden, de tonnen en de tent getrotseerd. Waar ik bij sommige dingen nog mijn bedenkingen had was meneer er van overtuigd dat het allemaal prima kon. Nou ja wie ben ik dan om daar afbreuk aan te doen.
Om een paar weken laten met de pony op trainingsweek te gaan. Dressuurmatig kon ik mijn ei niet zo goed kwijt, maar het doodgelopen springavontuur (pony vond er nogal wat van) hebben we daar wel hele fijne handvatten voor gekregen en voor we het wisten stonden we op de wal.
6.
Of op de tractorband.
7.
Poging tot voetbal bleef bij een poging. Ze was meer van de neusbal.
8.
Kleine compilatie van de succesjes op het springvlak. Ik voldoe echt aan alle vooroordelen van een dressuurprikker. Ik schijt in mijn broek als ik alleen al een balk zie.
(alleen het eerste stukje is op zijn kant....daarna komt het goed.
)9.
Gisteren weer een lesje gereden bij de allerleukste juf.
Ik ben echt heel blij met de ontwikkelen. We hebben nog steeds wel de nodige hobbels en bobbels te nemen in de aanleuning en het gebruik van de lendenpartij. Ze heeft nog wel wat kilootjes spier bij te zetten om haar lijf in het gareel te houden, maar met tijd en goede arbeid gaan we vast een eind komen.
(en ja ik heb nog steeds een bochel en een gierennek 
)10.
11.
Kleine compilatie van het wijken en schouderbinnenwaarts. Ook hier ben ik al heel blij mee. Enkele weken terug stapte ze nog niet een half pasje opzij.
12.
Waarom dat popje dan een heksje was? Mwah.....
13.
Verder is het een dotje.
14.
en wat een leuke pony 
wat staat dat bruin chique bij blauw zeg! 
