Ik heb gehuild, geschreeuwd, gevochten, gelachen, gescholden en hoop gehouden.
In Januari liepen mijn kanjers nog heerlijk op de weide. Wat een geluk met 2 HA grond, ze kunnen het hele jaar door de wei op. Mijn kudde was toen gezegend met 5 schitterende paarden.
Ook in Februari heb ik een hoop lol gehad. Vooral met mijn lieve Olivier.
Helaas werd mijn kampioen hier kreupel en dat hield maanden lang aan. Dus begon ik met rijden op Sirius.
Een GGK Gelderse dekhengst.
Ook heb ik nog een tijdje op Marjoor gereden. Een GGK Schwartzwalder Fuchs dekhengst.
In Juni kreeg ik een aanbod van diezelfde hengstenboer om een merrie van hem te kopen.
Ben een paar keer bij haar wezen kijken en was helemaal stapelgek van haar.
Fiezelma (Oftewel, Fee) (Vitens x Sirius x Ubis x Pretendent) was toen 3 jaar oud en kende nog helemaal niets behalve het halster.
Giolli @ [ITP] Nieuwe aanwinst, nieuwe start. Fiezelma!
Ik heb haar toen ingereden en samen hebben we een hele leuk tijd.
In September leek mijn fokmerrie Pistache weer kreupel. Ze stond te koop, maar heb haar toen van de verkoop afgehaald. Tot op de dag van vandaag lijkt het niet beter te gaan en een plekje zoeken waar ze gewoon oud kan worden zonder dat mensen wat van haar vragen.... Dat durf ik niet zo goed. Heb het zo vaak mis zien gaan.
Pistache staat nu nog lekker bij mij op de weide. Ze is niet kreupel, maar helemaal rad zal ze nooit meer worden. We zien wel hoe het gaat, en anders moet ik de knoop door hakken...
(Links Pistache, Rechts Olivier)
Mijn kleine Hija De La Luna (aka, Luna) word heel snel groot. Ze is al anderhalf jaar en hondsbrutaal.
En wat lijkt ze veel op haar moeder zeg...
Ik heb in de zomer nog een keer foto's gemaakt van al mijn mooie lieverds bij elkaar. Niet wetend dat dit de laatste keer was dat ze allemaal bij elkaar zouden zijn.
V.l.n.r Fee, Pistache, Luna, Olivier.
Mijn mooie man.
Fee en Luna.
Luna.
In Oktober sloeg het noodlot toe. Olivier werd opnieuw kreupel (we hebben nooit meer gereden na de eerste keer, maar hé.. hij was er nog.) en ik heb toen de beslissing moeten maken om hem in te laten slapen.
Er gaat geen dag voorbij dat ik hem niet mis... Hij was mijn aller grootste kampioen, mijn soulmate en het doet pijn tot op het bot.
http://i339.photobucket.com/albums/n468 ... WA0004.mp4
(Filmpje, even klikken.)
Ons laatste momentje samen.
En nu, pfff. Nu moet ik ineens zonder mijn trots verder. En alles lijkt zoveel moeilijker.
Met Fee sta ik momenteel stil. Ik heb geen binnenbak en lessen kost een fortuin. (Dierenartsrekeningen zijn duur.)
Dus we knuffelen maar wat en wandelen lekker veel.
Hopen dat 2014 ons heel veel moois brengt, maar dit jaar voor het eerst in 6 jaar wel zonder mijn Lieve Olivier.
v.l.n.r Pistache, Olivier, Fee, Ramona (pensionpaard)
Dat 2013 maar snel voorbij mag zijn....
Proost allemaal, op een gezond en gelukkig 2014.
