Wat een jaar, en ik ben echt blij dat hij bijna voorbij is. 2013 was niet ons jaar. Nou ja dat waren 2012, 2011 en de jaren ervoor ook niet Clips is nogal een pechpaard.
Clips, Eclipse of a Moon een Quarterhorse merrie van nu 10, is bij mij geboren en tot dr 4e levensjaar verliep alles normaal. De pech begon toen Clips als 4 jarige op een wedstrijd weer eens van de vrachtauto wilde springen. Clips heeft altijd een aversie gehad van laadkleppen. Die waren niet om aan te raken vond ze, en dus sprong ze altijd zo vanaf de laadvloer naar beneden. Omdat ik dat ondertussen niet anders gewend was deed ik er gewoon een lang halstertouw aan en wenste dr veel plezier met dr sprong (wel altijd ervoor zorgend dat ze zacht kon landen ). Maar dit keer was mijn wederhelft mee en die was dat niet gewend. En dus precies op het moment dat ze springt grijpt mijn wederhelft het halstertouw en Clips komt op dr knieen de klep af. Dat waren de eerste 18 krammen
Heel zielig, en er moesten meerdere voorzorgsmaatregelen genomen worden omdat Clips niet van het verband af kon blijven.
Vanaf dat jaar was het elk jaar wel een keer raak en lag ze om wat voor reden dan ook in de kreukels. Van een peesontsteking, naar ineens dikke spronggewrichten, naar wonden op de meest vervelende plekken. En als madam dan een keer heel was, ging ze dusdanig uit dr panty op de paddoc of wei dat ze op dr bek ging en weer eens naar de fysio moest.
Maar 3 jaar geleden werden de verwondingen ineens een stuk serieuzer en zwaarder. Het begon ermee dat ze van haar moeder een hoef precies op dr kaak kreeg. Kaak gebroken en 2 kiezen ontstoken. http://i71.photobucket.com/albums/i141/ ... 9e876d.jpg
Mijn DA heeft echt alles op alles gezet die beide kiezen te behouden, omdat een gat van 2 kiezen in de kaak ook niet alles is. Dat lukte, maar een jaar later kwam het volgende probleem boven water. Een Birkeland fractuur in de kogel rechtsachter. En omdat die chip, het is nl een chip, half in het gewricht zat moest deze eruit.
Omdat ik persee die operatie in de wintermaanden wilde, Clips in de zomer binnenhouden is echt geen optie dan heb ik een steigerend paard op stal, is afgelopen februari Clips geopereerd. En Clips zou Clips niet zijn als ze daarbij niet de assistentes van de DA de stuipen op het lijf joeg Clips is nl nogal een ego paard, en niet iedereen mag overal aankomen. De dag na de operatie kwam ik op de kliniek en kreeg te horen van de assistente dat ze de hele dag bang waren geweest dat ze koliek zou krijgen. Ze had continu naar dr buik gekeken en met dr achterbeen (ja dat been wat geopereerd was) op de grond geslagen. Tot ze zich ineens realiseerde welk paard ze daar voor zich had (ze kennen Clips daar natuurlijk al behoorlijk goed), en dat Clips gewoon de pest erin had gehad dat ze een verband om dat achterbeen moest dragen.
Na een week mocht ze naar huis, en kreeg stalrust voorgeschreven http://i71.photobucket.com/albums/i141/ ... c68515.jpg Dat was zowel voor Clips als voor mij een drama. Clips werd depressief en ik kreeg de volle lading van haar sjago humeur te verduren. En dus om de dag zijn we met haar naar onze bak gelopen (is een stukje van 60 meter) daar mocht ze dan aan een touwtje rollen en even scharrelen op de bak. En als ze heel braaf was mocht ze mee achter de schuur langs terug naar stal, en die wandeling duurde dan een half uur. Daar stond nl gras en mocht ze even eten. http://i71.photobucket.com/albums/i141/ ... 608942.jpg
Voor de verbandswissels gingen we dan of naar de kliniek of de DA kwam langs. Al was dat alleen maar om te kijken hoe de wond eruit zag. Clips laat nl geen vreemden aan dr been, en het wisselen deed ik dan ook zelf onder hun toezicht. Mijn DA weet overigens dat ik verband kan aanleggen, die noemt me ondertussen al gekscherend zijn assistente (ik zie ze echt veel te veel ). Ze hebben het nog wel geprobeerd hoor of het hun zou lukken, ik stond er zelfs bij en Clips wist precies wie daar aan dat pootje wilde. Dat gebeurde dus niet melde ze Ik ben redelijk gesteld op mijn DA, en bij mij haalt ze het ook niet in dr hoofd wat te proberen. Was voor beide partijen dus de beste oplossing.
Na 6 weken opnieuw naar de kliniek en foto's gemaakt. Die waren niet positief, het bot aan de ene kant werd dunner van structuur en aan de andere kant leek wat artrose te ontstaan. Ze heeft toen een tildren infuus gehad en het gewricht is ingespoten met hyaluron. En na 8 weken weer controle, en ook toen nog steeds niet goed Weer ingespoten in het gewricht, maar de DA werd al steeds minder positief dat het nog goed zou komen. En de stalrust werd steeds meer verlengd. Wat overigens niet ging, en we hebben 8 weken na de operatie een heel klein paddocje buiten gemaakt zodat ze daar kon staan.
Ze bleef kreupel lopen maar ik had me voorgenomen tot het voorjaar van 2014 af te wachten en te kijken of er mss nog een wonder zou gebeuren. Tot er begin september ramp nr zoveel gebeurde, en 1 van de kiezen die ontstoken waren geweest letterlijk doormidden brak. Daarvoor zou ze opnieuw geopereerd moeten worden omdat de DA van mening was dat die kies niet gewoon getrokken konden worden. En ze moesten er nu wel beide uit. Een kreupel paard laten opereren (kosten tenminste 1500 euro) waarvan je niet weet of ze ooit weer rijdbaar wordt, ging mijn wederhelft (en mij) echt te ver. Alles lief, leuk en aardig maar het is een hoop geld. En Clips de rest van dr leven als weideornament laten lopen is echt geen optie. Clips wil werken, en wil nr 1 zijn hier op stal. Waarbij ik haar nu ook niet kon corrigeren als ze weer eens over de streep ging, een een staatsgreep op mij probeerde. DA heeft dus eerst maar het losse stuk kies eruit gehaald, en gezegd hoop en duim dat ze zo nog even verder kan. Maar zodra het gaat ontsteken moet er een beslissing komen.
En toen kwam het wonder waarop ik zo gehoopt had. Clips liep op een morgen mij voorbij de stal uit en ik krijg bijna vraagtekens boven mijn hoofd of ik dat nou goed gezien had. Liep ze nu echt rad???? De volgende dagen erop steeds weer gekeken of ik nu niet echt gek aan het worden was, maar nee ze liep echt rad Verschrikkelijk stijf maar rad met het achterbeen. De DA kon het ook bijna niet geloven toen ik hem het filmpje, wat ik gemaakt had, liet zien.
Je kan zien op het filmpje dat ze achter rad loopt en juist voor stijf en ze wil het rechter voorbeen niet helemaal doorstrekken.
Ik heb toen een masseur voor haar laten komen, omdat ik verwachte dat ze last had van de bespiering in de schouder. Clips heeft nl een rothobby, als ze de kans krijgt staat ze in spagaat te eten onder de draden door. En omdat ze dat altijd in dezelfde houding doet krijgt ze dan last van dr spieren in de schouder. Dit is dus al eens eerder gebeurd. En de omheining hier lijkt om die reden dus ook al bijna op fort Knox Maar zelfs na die behandeling was het niet echt beter, dus de fysio laten komen. En toen bleek dat ze zich die schouder zowel naar voren als opzij geblokkeerd had. De fysio heeft dat weer losgemaakt en ik heb Fort Knox daarna gelijk een tandje in beveiliging verhoogd Clips kon niet meer spagaateten en het ging steeds beter kwa bewegen.
Een week of 4 a 5 geleden ben ik er voor het eerst weer opgestapt Alles heel rustig aan, en hoe zon etter het ook is in omgang, wat is het een verschrikkelijk braaf paard met rijden Zo zorgzaam (en lui ) niks geen uitspattingen onder het zadel, ik had er bijna een jaar niet meer opgezeten en je stapt op en we doen heel rustig wat stappen en een heel klein beetje draven.
Gister was voor mij een hoogtepunt in dit slechte jaar, want bokker Likemaaike kwam langs voor een fotoshoot. En konden we het "afgeschreven" paard los in de bak en onder het zadel op de kiek zetten.
Een kleine selectie van de foto's van gister. Losgaan op de bak samen met mijn Paintmerrie QT
Kusjes geven kunnen ze beide als de beste. Dat hebben ze van mijn oude merrie Daisy afgekeken
Na het losgooien en de kusjes heb ik Clips opgezadeld.
En omdat ik van oorsprong dressuurruiter ben, en ik overtuigt ben van de veelzijdigheid van het ras Wil ik in de toekomst kijken (mits het been het toelaat) of we ook dressuur kunnen gaan starten. Dus gister voor het eerst sinds een jaar en de operatie het dressuurzadel er ook nog even opgelegd
Als allerlaatste heeft Maaike nog wat blackfoto's gemaakt. Ik heb de perfecte schuur daarvoor en nu kon ze dus mooi even oefenen (en ze zijn erg mooi gelukt vind ik).
Ik kan alleen maar hopen dat 2014 een beter en heel jaar voor ons gaat worden. En ik weet nu al helemaal heel gaat niet, de beide kiezen zitten nog steeds en moeten er dus ergens nog een keer uit. Ik duim dat het herstel dan eens een keer voorspoedig gaat.
We willen dus ook iedereen een super 2014 wensen, moge het een goed jaar worden. Groetjes van Clips en mij
Dit is voor mij de eerste keer dat ik tem,voor uitgelicht wel te verstaan....Wat een pech heb je al gehad met je mooie merrie,hoop dat 2014 julle ALLE goeds gaat brengen...
Die zwarte parel is ook een plaatje zeg,de kusfoto ging bij mij mega op canvas aan de muur
_KiMbErLeY_
Berichten: 7555
Geregistreerd: 03-12-05
Woonplaats: Hier
Geplaatst: 15-12-13 01:56
Jeetje wat een pech!!!! Ik hoop dat het allemaal voorspoedig zal gaan!!!! Geniet van elkaar!!
Clipsje Wat een onwijs gave shoot zeg ! Wat heb je t met madam te stellen gehad zeg, nu maar hopen dat je grootste problemen voor vokgend jaar zijn : help ik kom niet meer uit het zadel Zie zoenfoto van clips en qt is echt helemaal geweldig
Clipsje! Arme pechpaardje Maar wat een draakje en onder het zadel weer zo lief! Ik vond het heel gezellig en leuk om foto's te maken van Clips! Wil binnenkort wel weer haha :p En super gaaf dat ik zelf ook even op Clips heb mogen rijden echt super leuk! Eerste x op een quarter in western outfit! Dankjewel mensen voor alle lieve reacties! Clips is echt eeb geweldig paard!
rina
Berichten: 10147
Geregistreerd: 23-03-02
Woonplaats: Drenthe
Geplaatst door de TopicStarter: 16-12-13 01:08
Thanks allemaal voor de leuke reacties. Ik mag idd echt hopen dat het nu beter zal gaan en ze heel blijft.
Likemaaike hahaha we wachten even op sneeuw
En ik mag het bewijs van de fotografe op miss Draak nog wel even laten zien he