Geplaatst Dit hele lange verhaal begon allemaal op 21 november 2008. Op deze dag hebben wij (mijn zus en ik) geheel onverwachts afscheid moeten nemen van ons allereerste paard en haar ongeboren veulen. Voor het hele verhaal zie link.
Toch was het al snel duidelijk: wij wilden een toekomst met daarin een eigen paard. De keuze was snel gemaakt. Het zou een merrie worden van de vader waar ons eerste paard drachtig van was. (Oscar)
19 december 2008. Het was kerstvakantie. Onze ouders stelde voor om een dagje erop uit te gaan. Gezellig met het gezin. Het leek ons een mooie gelegenheid om een kijkje te nemen bij de Pretendenthoeve. Daar staan DE nakomelingen van “onze” hengst. We wilden dolgraag een merrie van Oscar. Alleen kijken zeiden we nog tegen elkaar, niet te overhaast beslissen, een volgend paard komt er vanzelf.
Daar aangekomen stond er wel een leuke merrie; 4 jaar en onbeleerd. Ze had alles wat we zochten. Wauw, stiekem waren we al verliefd. Thuis alles nog eens goed doorgesproken en nog een keer heen gereden om te kijken.
Meet Angie: (OscarxPretendent)
7 januari 2009. Ze werd gekeurd. Alles was goed en we konden haar gelijk meenemen. Daar gingen we dan. Op naar huis, naar een nieuw avontuur, niet wetende wat we konden verwachten. Na een rustige opbouw periode aan de longe, voelde Angie zich al snel thuis. Een prachtige merrie met een uitgesproken karakter. Haar eigen wil kwam sterk naar voren en we hebben hard moeten werken om daar een weg in te vinden.
(steigeren aan de longe en niet rechtsom willen)
Nadat het aan de longe goed ging, zijn we rustig aan gestart met rijden. Ze was braaf en zo gingen we steeds een stapje verder.
Juni 2009. Angie kwam met een open wond het land af. Hechtingen en een rust periode. Maar het ging al snel weer goed!
augustus 2009 naar Ermelo geweest
en nog een fotoshoot met haar gedaan in aug 2009!
December 2009. Angie ging kreupel lopen. Na een aantal keer de kliniek bezocht te hebben en een langere rustperiode bleek dat de schiefel die ze door de wond had ontwikkeld tegen haar pees aan zat. Met rust werd het niet beter, dus operatie was de enige oplossing.
Augustus 2010 hebben we haar weer opgepakt en ging het rijden voorspoedig. Haar eigenzinnige karakter heeft ons vaak in de weg gezeten, maar met goede hulp en een hoop doorzettingsvermogen zagen we ook groei in onze ontwikkeling.
De planning voor wedstrijden kwam langzaam in zicht.
Maar we wilden het rustig aan doen. Niks overhaasten en elkaar eerst beter aanvoelen en begrijpen.
We gingen voor de afwisseling springen en deden ook zo nu en dan mee met een crossles
Angie en haar eigenzinnige karakter
maar het is toch ook wel leuk
Aug 2011 weer naar Ermelo. Het lijkt steeds iets beter te gaan al vliegen we nog geregeld de baan uit.
September 2011…. Het ging niet zoals het moest gaan. Rijden ging moeizaam en haar been leek er niet op vooruit te gaan. Na foto’s en een echo bleek dat de schiefel geheel was terug gegroeid en wederom tegen haar pees aan zat. Nog een keer opereren was een optie, maar haalde dat iets uit? Waarom was het de eerste keer niet gelukt en zou het de tweede keer wel slagen?
Na meerdere second opinions te hebben gehad bij verschillende klinieken hebben we de knoop doorgehakt. We wilden het idee hebben dan we er alles aan gedaan hadden.
November 2011 Angie is voor de tweede keer geopereerd en blijft 2 weken op de kliniek. Daarna mag ze naar huis en wordt er voor een lange herstel periode gezorgd.
Juni 2012 Alles gaat goed en het rijden pakt ze redelijk op. We hebben meer onze weg gevonden samen en worden hierin nog steeds goed begeleid.
We maken ook nog lol tussendoor!
Oktober 2012 De operatie is nu bijna een jaar geleden. Haar been ziet er goed uit. Wat een verschil met na de eerste operatie! Angie groeit in haar bouw en ontwikkeling. Er wordt een ander zadel aangemeten en onze eerste wedstrijd is een feit!
Wat een kanjer hoe ze zich heeft laten zien. We worden 2x eerste met 197 en 189! Een droomdebuut na zoveel jaar!
We krijgen de smaak te pakken en Angie laat zich in de ring goed zien.
Na 4 wedstrijden zijn we de B uitgevlogen en met 11 winstpunten op zak starten we in Januari 2013 in de L1. Na 5 wedstrijden mogen we de L1 verlaten met 11 winstpunten. Maar dat doen we nog niet. Ik wilde altijd heel graag mee doen met de kringkampioenschappen….
April 2013
Mei 2013
7 juli 2013. De kringkampioenschappen staan voor de deur. We worden verassend 4de van de 23 starters! Wauw! Dit hadden we nooit verwacht. We krijgen wel flink huiswerk mee naar huis. Het is goed, maar moet beter! We trainen hard.
Dan is het tijd voor de volgende stap. De L2.
Na 4 wedstrijden te hebben gereden, hebben we 10 winstpunten behaald!
Wat zijn wij ongelofelijk trots op onze merrie. De afgelopen jaren was met recht bloed, zweet en veel tranen. Angie heeft ons vaak alle hoeken van de bak laten zien, of ze rende gewoon richting stal. Hoezo werken? Er zijn momenten geweest dat we het wilde opgeven. Dit gaat niet langer zo. We vinden geen weg samen. Met heel veel doorzettingsvermogen en vooral hoop, zijn we toch steeds meer een team aan het worden!
Hoe kan het ook anders dat haar wedstrijdnaam Angie of Faith alles omvat van de afgelopen jaren!
