Geplaatst In februari was alles nog goed met mijn lieve Skola. Vele buitenritjes, wat Centered Riding lessen. Twee vriendinnetjes naast elkaar op de stal
In mei op verplaatsing naar het Wullebos in Stekene. Echt een aanrader!
Eind mei verhuisde ze naar een 24/7 buitenstalling. Ze heeft hier eindelijk vrienden gevonden
Na vele weken wachten kregen we op 1 juli ons nieuwe zadel! Ingewijd met de hond erbij
Knapperd
Tijd voor buitenritten!
Opbouwen naar 15 km
Ondertussen nam ik ook nog wat gangenlessen
1 augustus hadden we een prachtige rit in het Drongengoedbos
Achteraf bleek het onze laatste rit te zijn...
2 dagen later vond ik haar met een verdikking op het been. Dierenarts gebeld, licht kreupel bij de buigproeven dus waarschijnlijk een peesblessure. Week erna echo: licht peesschedeontsteking, maand op rust en opnieuw controleren.
Dat haalde ze niet eens...
Een week later werd ze kreupel. DA er weer bij, bute erin. Deed niks. Kliniek gebeld, kon een paar dagen later terecht. In die paar dagen zag ik mijn paard nog kreupeler worden, zag ik de pijn, zag ik haar wegkwijnen, sloot ze zich voor alles en iedereen af. Het leven ging uit haar ogen. Gelukkig was de afspraak de dag erna, anders had ik haar wellicht uit haar pijn verlost.
Op naar de kliniek en adrenaline deed wonderen: ze deed zich een pak beter voor dan ze was. Niet handig. Heel het been op de foto en echo gezet en het verdict was duidelijk...
1 van de banden rond haar pees was maar liefst 5 keer zo dik als het mocht zijn. Dat duwde de pees tegen het bot. Het was duidelijk dat ze al veel te lang haar pijn té doeltreffend verborgen had :'( . Bot en pees werden zo strak tegen elkaar geduwd dat beiden waren gaan rafelen. Hierdoor slechte kansen bij operatie in combinatie met haar leeftijd (21).
We besloten haar eenmalig in te spuiten zodat ze weer pijnvrij was en kon genieten van een pensioen op de wei. Zodra de pijn terugkeert, zal ze vredig in haar kudde ingeslapen worden.
Ik begon uit te kijken naar een nieuw paard. Geen vervanger, niemand kan Skola vervangen, maar hopelijk wel een waardige opvolger. Ik werd verliefd op Jona die op 2 oktober deel werd van de kudde
Een 5-jarige kleine IJslandermerrie die echt nog niks kende. Aan het halster heeft ze een trauma. Ik heb haar geleerd netjes mee te lopen, vast te staan, geborsteld te worden maar het halsterprobleem krijg ik niet opgelost. Dus gaat ze in januari naar een trainster met tonnen ervaring hierin, als het halster geen probleem meer is, wordt ze daar ook meteen ingereden. Ik verwacht dat ze toch wel 3/4 maanden op training zal staan.
En zo eindig je dan het jaar onverwachts met 2 paarden...
Komend jaar zal Skola waarschijnlijk het leven laten. Ik hoop dat ze in april haar 22e verjaardag nog mag vieren en de thuiskomst van Jona nog mag meemaken, maar niets is zeker. Het kan met een week van goed naar stokkreupel gaan. Ik geniet nog van de tijd die ons gegeven is terwijl zij geniet van een welverdiend pensioen
Ik hoop dat daarnaast (de helft van) het komende jaar mooie momenten voor mij en Jona gaan brengen. Als ze terug is van training zullen we ons richten op klassiekere dressuur om haar in balans te krijgen, afgewisseld met mooie buitenritten
). Zeker een IJslander? Ik hoop dat jullie nog lang genoeg mooie avonturen beleven. 
