Pandora, mijn excuses... ik ben een echt dierenbeul 
Maria. Hierbij het volledige verhaal.
Durena is bij mij toegekomen in januari dat ze 3 jaar werd. Begin juni, begon ik ze stilletjes aan te longeren en voorbereiden op het
Zadelmak maken ( dat kende ze al van de verkoop, maar ik had ze 6maanden weide gegeven)
Begin juli wil ik ze op een dag gaan halen op de wei ( ze stond toen niet aan huis, samen met een oude pony ) en ik merk dat haar halster NIET beschadigd is, alle gespen nog gesloten en toch hangt hij rond haar nek i.p.v. rond haar hoofd. Ik ben verwonderd, maar nog meer over het feit dat ik 1.30uur er achter heb gezeten om ze te vangen, terwijl ze normaal op mij af komt. Ze is dan volledig over de rooie.
Ik snap er niks van, besluit ze alleen te wassen en even aan de hand te stappen.
Een week later, op dat moment een ogenschijnlijk volledig losstaand feit : er wordt een merrie aan de genitaliën verminkt, op 2km van de wei. De aller eerste feit van “de paardenbeul”
Het is ondertussen eind augustus, vangen in de wei gaat weer beter, maar de kant van de rijbak vind ze maar niks ( naast de weg )
Er gebeuren nog een paar feiten van “de paardenbeul” maar ik leg nog altijd geen link.
Tot die dag, eind augustus, ik wil ze gaan halen in de wei en lok ze zoals altijd met een snoepje. Ze komt afgewandeld rijkhalsend naar het snoepje, tot ze ziet dat ik handschoenen draag. Ze maakt op slag keert en ik kan ze weer maar met moeite vangen.
Dan pas leg ik de link met “de paardenbeul”. Is Durena zijn eerste poging geweest? Is zij een slachtoffer geweest? Ik heb geen kwetsuren gezien, maar ook nooit echt gezocht.
Het zadelmak maken in de rijbak werd geen sinecure. De man ( een prof ) viel er zelf ook vanaf.
Ik wou toch graag 20x60 en de rijbak was niet meer dan een stuk wei. Dus i.p.v. te verlengen, heb ik plaats van de rijbak verplaats ( nog altijd een stuk wei, hoor 
). Ergens hopende op een verbetering bij haar. En ze werd minder rillig, ik mocht nog altijd niet niezen op paard zonder op een schietstoel te zitten, maar ze was minder beïnvloed door de omgeving.
Toen ik van trainer wisselde, zei hij : jij bent bang van je paard en je paard is bang van jou. Hier is werk aan.
Heeft het ermee te maken? Geen idee. Is de beul erbij geweest, weet ik ook niet. Heeft dit allemaal te maken met hoe ze nu is? Weet ik ook niet.
Ze staat nog altijd op dezelfde wei, ik woon er ondertussen en ik heb ook nooit nog iets verdachts opgemerkt.
Ik twijfel er niet aan dat ik ook al heel veel fouten heb gemaakt met haar. Maar ik probeer van haar te leren.
Insta : @aristo_dressage
“Pat the horse, slap yourself and do it again” Carl Hester
het is altijd zwart of wit bij haar. Nooit grijs 
Maar ik krijg niet elke dag de kans om voor een professionele fotograaf te rijden. Dus dan laat ik ze meeslepen door de wind en de regen van die dag.