Geplaatst Weet het nog als de dag van gister, 7 jaar geleden kwam jordy op mijn pad.
M'n vader had een pony gekocht en daar kwam hij dan, heel erg druk in de trailer en ik was bang doodsbang. Hij liep de trailer af, en ik zag hem aan. Nee deze pony wou ik niet, hij was eng.
Een week later ben ik er op gestapt, paps hem vast aan een touwtje.
En hij mocht hem ook zeker niet loslaten!!!
Uiteindelijk nam ik hem mee naar les, en jordy werd steeds leuker. Elke zondag ging ik op buitenrit met mn vader.
Voorheen had ik een shetlander en was letterlijk een kreng, vandaar mijn angst.
Jordy is een hackney pony, zit ongelooflijk veel pit in maar daar merkte ik niks van!
Zo ging het wat jaartjes door, we groeiden steeds meer naar elkaar toe en kregen steeds meer potentie voor de sport.
(3e vanaf links)
Hij liep ook voor de wagen, dus af en toe mee naar het ringrijden!
Later...
Onze loods was gedeeltelijk ingestort door hevige wind. De paarden konden niet meer naar binnen dus jordy moest op stalling. Dus jordy verhuisde naar de andere kant van het dorp, niet heel ver weg. Maar het werd geen succes, hij wou niet meer eten. Hij viel heel snel af, zat geen energie meer in. De pensionhouder zei dat alleen het kopje even omhoog kwam als ik er was. Veearts is er meteen bijgekomen, we hebben alles geprobeerd. Speciaal voer, gebitscontrole, wormspuiten, vitamine spuiten. maar niets help.. hij ging steeds sneller achteruit, we zagen er geen hoop meer in. Als hij binnen 2 weken niet op zou knappen werd hij ingeslapen. Vervolgens kwam het weideseizoen er weer aan, dus jordy kon weer naar huis. En we hebben nog nooit zo'n blije pony gezien. (met de trailer naar huis gebracht omdat hij zo ziek was) hij liep de trailer af, draaide zn koppie om. Hinnikte echt ongelooflijk hard liep de wei in en was zo blij! En de volgende ochtend kwam ik even kijken, jordy lag in de wei. Kwam niet meer omhoog, ik had de hoop opgegeven. De wonderen waren de wereld nog niet uit, Jordy is na thuiskomst uiteindelijk zo ontzettend opgeknapt !
Inmiddels beschikten we over een eigen trailer, dus we gingen na rustig opbouwen weer op wedstrijd.
Ik ben zo ongelooflijk trots op Jordy, hij is nu inmiddels bijna 20 jaar oud. Heb hem al 7 jaar en ben nu eigenlijk veels te groot. Dit jaar nog meegedaan aan het frieskampioenschap in Driesum-Wouterswoude en 2e geworden!
2 weken geleden de laatste wedstrijd met hem gereden en netjes afgesloten met een 1e plaats. Ondertussen heb ik nog een tijd gehad dat ik zelf heel erg ziek was, later nog een ongeluk gehad met mn andere pony die ik later heb gekocht. Liep op krukken, was het vertrouwen helemaal kwijt in paarden en Jordy bracht me er weer boven op.
Zelf vind ik dit een hele mooie foto van dit jaar:
Als je dit hebt gelezen, respect
Ik wou even duidelijk maken dat ik zo blij ben met deze pony, en lekker hier zijn oude jaren mag slijten. Door hem heb ik doorgezet en heb inmiddels sportpaarden op stal staan !
Het is en blijft mijn held !
. Dus ja, je verhaal maakt wel veel bij me los.