Geplaatst Eerder heb ik een topic gemaakt over mijn jonge Fjordenhengst Knud:http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=53&t=1839172&view=unread#unread
Sinds twee weken heb ik een nieuw paard erbij, dus ik vond het wel leuk om een nieuw topic te maken!
Hij heet Floriandos K.A.
Flo is een Volbloed Arabieren ruin van 3 jaar.
Zijn vader is QR Marc en zijn moeder is Fraskata.
Toen ik naar hem en een paar andere paarden ging kijken, wist ik dat hij niets kende en een beetje angstig was. Toch wilde ik kijken hoe angstig hij was. Ik heb vrij veel ervaring in het trainen van paarden, dus dit zou geen probleem moeten zijn. Toch was het erger dan ik dacht. Hij wilde mijn hand graag snuffelen, maar zodra ik een vinger zou strekken, rende hij naar de andere kant van het land. Hij had toen nog nooit menselijk contact gehad.
Om de één of andere reden trok hij me aan en wilde ik persee een keer met hem werken. Dus toen ik vroeg of ik wat grondwerk mocht doen, mocht ik de volgende dag al komen.
'Verwacht niet teveel, je mag blij zijn als je brokjes uit de hand kunt voeren', is wat iedereen dacht.
Toen ik er was werd hij in een vangkooi gezet zodat hij niet te ver weg kon rennen. Ik kreeg een halster, pakte wat brokjes en ging de vangkooi in. Ik heb nog nooit zo'n angstig paard gehad om mee te werken. De angstige paarden die ik had getraind, hadden op z'n minst wel al contact gehad of kenden al wat. Als je me zei dat hij zo uit het wild was geplukt, had ik je geloofd.
Met heel veel geduld en rust probeerde ik steeds dichterbij te komen. Flo draaide steeds van mij weg en wist niet wat hij moest. Op één moment was ik bang dat hij over het hek zou springen, maar dit gebeurde gelukkig niet. Door op de juiste momenten de druk weg te halen, kon ik steeds dichterbij komen. Na een kwartier tijd had ik rustig een halster om kunnen doen en liepen we voor het eerst over het terrein van het bedrijf! Tussen de gillende hengsten, merries en veulens, wapperend plastic en met een shovel achter hem. Het leek alsof er een klik was omgegaan en hij vertrouwde me volledig. Hij wilde geen enkele keer weg rennen, schrok nauwelijks en had alleen af en toen wat tijd nodig om te kijken. Het voelde magisch. Hoewel ik nog heel erg twijfelde of dit een slimme keuze was, omdat ik een paard voor de rijlessen zocht, was ik er 's avonds al over uit: ik neem hem.
Een aantal hele lange dagen later ging ik hem ophalen. Ik was lichtelijk nerveus, want hoe kun je een paard dat geen menselijk contact, halster of trailer kent, vervoeren?!
Het halster had ik binnen 5 minuten om, dit was geen enkel probleem. De trailer liep hij ook in één keer op, maar hij was extreem gespannen dus ik besloot om de trailer nog niet dicht te doen. Daarna sprong hij achteruit en uiteindelijk zijn we 40 minuten bezig geweest. Gelukkig stond hij heel rustig op de trailer en toen we thuis waren, liep hij heel makkelijk de trailer uit!
Eerst liet ik Flo in de rijbak even rennen en verkennen. Hij was echter zo ontspannen en koel in zijn kop, dat ik er al snel mijn jonge hengst bij zette. Deze twee pasten naar mijn idee perfect bij elkaar qua karakter, de kennis maken ging dan ook vlekkeloos. Ze waren gelijk al dikke vriendjes. Om er zeker van te zijn dat ik straks niet met een veulentje zou zitten, Flo was pas sinds 3 weken gecastreerd, hield ik hem samen met Knud gescheiden van de rest van de kudde.
Maar Knud heeft als echte tank 's nachts het draad kapot gemaakt en was tussendoor naar de kudde gekropen. Flo stond echter nog aan de andere kant van het draad. Toen hebben we besloten om het draad toch maar weg te halen en dit ging perfect. Even snuffelden ze allemaal aan Flo, maar ze liepen zonder gegil ook weer rustig weg. Flo toont ook geen enkel hengstengedrag.
Steeds als ik met Flo wilde werken, moest ik ter plekke een round pen om hem heen maken. Snel wat paaltjes en draad neer zetten omdat hij anders te ver weg liep. Na 3 dagen had hij zelfs dit niet meer nodig en kon ik hem zo pakken! Ik leerde hem de basis van het grondwerk, leerde hem om vast te staan en het poetsen en hoeven uitkrabben. Hij is zo leergierig en wilt zo graag werken, als ik aan kom lopen staat hij voor aan het hek!
Nu, twee weken later, hoeft hij geen halster meer om in de paddock, kan niet alleen ik maar ook andere mensen (waaronder kinderen) zo naar hem toe lopen en hem aaien. Het grondwerk kent hij perfect, ik kan hem longeren in stap en draf en hij heeft laatst voor het eerst een zadel opgehad. Met de beugels los langs de buik, in zowel stap en draf, hij gaf geen kick. Hij is zo ongelofelijk rustig en makkelijk. Hij kropt niets op, hij verbergt niets, hij is gewoon ontzettend nieuwsgierig!
Ik weet zeker dat er voor ons een goede toekomst staat te wachten. Ondanks dat hij er mentaal aan toe is, wil ik nog niet beginnen met rijden voordat hij wat dikker is geworden en meer spieren heeft gekregen. Hij is nog heel iel, ik wil dat hij eerst wat gaat uitzwaren. Het zal moeilijk worden om te wachten, maar ik weet zeker dat ik daarna een top paard zal hebben om te rijden!
