Geplaatst Heb ook getwijfeld, zal ik het er neer zetten? En ja simpel om de sport te promoten en te laten zien dat dromen toch echt wel werkelijkheid kunnen worden als je er helemaal voor wilt gaan. Zo'n acht jaar geleden raakte ik geinteresseerd in Working Equitation, sindsdien ben ik als een blok voor deze sport gevallen. Samen met mijn pre Querido ben ik stapje voor stapje gegroeid in deze sport. We hadden weinig tot geen trainers om ons de sport eigen te maken, inmiddels is dat wel anders maar zeker in de begin tijd was er weinig begeleiding hierin.
Ik zal me voorstellen, ik ben Nathaly en mijn Pre heet Querido. We hadden ons ingeschreven op het Duits kampioenschap 2015 Working Equitation in Neu Anspach.
Samen met andere WE ruiters waren we daar in teamverband, althans leden van het A en B kader wat dit jaar opgericht is door WEH, working equitation Holland.
Ik ben lid van het A kader sinds dit voorjaar en hopelijk zijn we goed genoeg om volgend jaar mee te mogen doen op het EK wat in Duitsland plaats zal vinden.
We hebben nog heel veel te leren, en op niveau zijn we nog niet. Maar ergens moet je beginnen en dit was een prachtige gelegenheid om ervaring op te doen.
Voor je in Duitsland bent, moet er heel veel gebeuren, zadel hoofstellen (reserve) halsters, voer, voldoende eigen hooi, poetsspullen, gewone kleding, nette kleding en voor je het weet is de bus en trailer vol en moet er eigenlijk nog wel een paard op..
Omdat je in het buitenland reist met je paard moet je paard gekeurd worden. Een verklaring moet afgegeven worden dat je paard gezond is en in staat om te reizen. Het lijkt heel wat maar stelt niet zoveel voor. En het kost vooral heel veel geld! Maar het moet wel want als je reist zonder dat document en je wordt aangehouden dan heb je groot probleem en kan je paard in beslag worden genomen.
De reis zelf duurde zo'n 6 uur en Querido hield zich keurig op de trailer.
Eenmaal aangekomen moet je uiteraard je melden, papieren laten zien, en later moet je naar de Vetcheck, daar controleren ze weer of je paard gezond en rad is. Papieren worden na gekeken ect.
Daar heb ik ook foto van dat we wachten op de vetcheck.
Het was heet.. bloedheet.. Met 36 graden moest ik beginnen met de dressuurproef in vol tenue. Jasje, blouse, en ook nog een halsdoek om.. Duitse grundlichheid ten top.. en ik had het dus echt warm. Wat je later ook zag tijdens mijn stijltrail (dressuurtrail)
We begonnen heel erg slecht! Mijn dressuurproef ging helemaal nergens over, Querido schoot acuut in de stress zodra we moesten wachten voor we de ring in mochten.. Galop over de middenlijn leek wel zigzag... jemig zeg, ik was niet meer in staat om mijn mooie Q nog te verbeteren of op zijn gemak te stellen. Paniek gevoel was te hoog bij hem..
Helaas, vreselijk jammer.. Maar dat betekende wel dat we onderaan eindigden..
Dat was een heel hard gelag want dan moet je van heel ver terug zien te komen.
De stijltrail, of de dressuurtrail zoals de Duitsers het noemen ging heel wat beter.Mentaal moest ik voor mezelf na mijn dressuurproef groot obstakel overwinnen maar uiteindelijk kon ik mezelf weer bij elkaar rapen. (Mede dankzij mijn lieve groom Esther en Man Gerrit die me altijd steunen) Niet foutloos, er was nog wel wat spanning wat je terugzag tijdens de slalom dat Q keurig in dezelfde galop bleef en niet wilde wisselen. De grapjas had wel stelling en buiging.. Helaas ook balkje zijwaarts zachtjes aangetikt.. Verder was ik tevreden want we waren weer terug.. Van laatste plaats naar 12e.
Toen de speedtrail.. daar was het voor mij alles of niets.. Speedtrail van de WE kun je vergelijken met barrage van het springen.. dan gaat het om snelheid.. Ik zag de ring van het ringsteken niet helemaal goed, die miste ik, en balk zijwaarts blokkeerde Q helemaal.. verder was ik meer dan tevreden..
Kritisch punt naar mijzelf vooral was om mijn ademhaling te leren reguleren. Door de adrelinestoot raakte ik snel buiten adem, want ik haalde te hoog adem.. en dan wordt je enorm vermoeid. Dat breng je weer over op je paard.
Dit is een ervarings ding want mijn allereerste speedtrail die ik ooit reed ervoer ik ook net zo. Door het vaker te doen zal het verbeteren..
Ik zie nog heel veel om te verbeteren en nog meer ervaring op te doen. Maar uiteindelijk werd ik zesde in de speed en 9e in het algemeen klassement.
Daar kon ik mee leven. Zeker als je bedenkt dat de Duitsers langer in een klassement blijven hangen om er zeker van te zijn dat ze kans maken om te winnen.
Bij een Duits Kampioenschap krijg je alleen de beste ruiters.
Het was een hele ervaring weer. Samen met mijn teamgenoten hebben we hoogtepunten maar zeker ook die dieptepunten beleefd.. Ik ben enorm trots op mijn kleine Querido, mijn stoere pre die altijd maar weer wil werken. Ik heb laatste jaren altijd wel een wedstrijd in Duitsland gereden maar het niveau is in Duitsland zo hard gestegen. In de hoogste klasse, de master, hadden ze dit jaar maar liefst 21 ruiters.. Echt enorm goed. Duitsland loopt in de ontwikkeling hierin voorop voor Nederland omdat ze een jaar of 5 eerder begonnen zijn om het actief en op hoger niveau te promoten.
Een van de grondleggers van de WE in Duitsland zie je met mij op een van de foto's. Gernot Weber, voor mij een groot voorbeeld van hoe je in de sport kunt groeien en mede dankzij hem ben ik helemaal gepassioneerd voor de WE!
Hier filmpje van de dressuurtrail en speed..
https://youtu.be/V3QCthLBdFI?t=22s
En de speed
https://youtu.be/XWn4jXCygWU
En hier wat foto's
Ik hoop jullie ook beetje te hebben kunnen inspireren. We zijn er zeker nog niet! Maar dromen kunnen wel waar gemaakt worden als je er keihard voor werkt.. beetje mazzel kunt hebben en met vallen en weer opstaan stug door blijven gaan.. Ik ben enorm trots op mijn mooie kleine o zo stoere Querido. Samen met hem heb ik de eer om dit traject met hem te mogen beleven. Hij is mijn kanjer, mijn makkertje, mijn moedig paardje die altijd maar weer voor mij wil werken.
!
!
