Geplaatst Vorige zondag hoefsmid geweest kreeg de melding dat mijn paard op het randje van hoefbevangenheid zat. Nog niet zo erg dat hij niet het land meer op mocht maar ik heb hem er toch helemaal afgehaald (hij ging al 5 weken 's nachts naar binnen) want dat voelde beter. na de bekapping liep Zeno een paar dagen niet lekker aangezien de hoefsmid de rooie lijn in zijn hoef aan de onderkant "open" had gelegd. Had met mezelf afgesproken als hij aan het eind van de week niet beter was ik er de dierenarts bij zou halen voor de zekerheid. Echter bleek die dierenarts uiteindelijk voor iets heel anders te mogen komen....
Donderdag avond kwam ik rond kwart over 7 s avonds op stal aan. Stal was uitgestorven want het is voor de meeste vakantie dus iedereen komt overdag. ik pak een kruiwagen met wat stro en loop met het idee om mijn stal en paddock uit te mesten richting de paddocks. Met kruiwagen loop ik achter de containers langs en loop met de kruiwagen tussen de stallen heen naar de paddocks toe. Mijn paard hoort me op het moment en draait zich om om mij te begroeten op dat moment gebeurt het. Ik zie hem links om draaien en hij blijft maar draaien. Het lijkt wel of hij vast zit in het rondje er er niet meer uit kan. na 2/3 keer links om gedraaid te zijn valt hij om. Hij weet zichzelf nog net optijd te herstellen zodat ie blijft staan maar ik weet niet hoe snel ik door alle draden heen moet sprinten om bij hem te komen (hij stond 2 paddocks verder op in een paddock waar ie normaal gesproken niet staat) daar aangekomen meteen de staleigenaresse gebeld en gevraagd of ze aanwezig was wat niet het geval was. Ondertussen leek Zeno weer recht te staan en leek er even niets aan de hand. Heb de Situatie uitgelegd en de staleigenaresse zegt bel de DA maar. Heb de telefoon opgehangen en Zeno wat laten lopen om te kijken of ie wel gewoon liep wat het geval leek. Ben daarna snel naar mijn kast gesprint om een halster te pakken en hem van de paddock naar de bak te verplaatsen met het idee als ie dan toch omvalt valt ie zachter.
Na dat ik hem in de bak had neer gezet wat eigenlijk prima ging heb ik mijn mobiel gepakt om de dierenart te bellen om er vervolgens achter te komen dat ik alleen het algemene nummer had. Bandje afgeluisterd wat het spoednummer doorgaft en vervolgens als een gek opzoek gegaan naar een stift, krijtje of pen. op stal nergens te vinden waarna ik me realiseerde dat ik met de auto was en daar voor de volle 100% zeker een pen in moest liggen. Hele dashboard overhoop gehaald om vervolgens onderin inderdaad een pen te vinden. Nog een keer het algemeen nummer gebeld en het eerste nummer wat ze zeiden opgeschreven en gebeld. het nummer van de gezelschapsdieren
Vanuit daar konden ze me niet doorverbinden dus het werd mij aangeraden het bandje af te luistern. Het laatste nummer moest de goede zijn. Vol ongeduld (en paniek) het nummer nog een keer gebeld en het goede opgeschreven en gebeld. gesprek met de dierenarts ging als een waas voorbij. "met Doeke van dierenkliniek middenwaard wat kan ik voor u doen." "Hallo met ... ik heb hier een paard wat soort van omvalt." "oke waar sta je? goed kom er aan!" na dit gesprek mijn beste vriendin gebeld die aan de andere kant van het land woont en die heeft me in mijn paniek opgedragen om nu meteen een stalgenoot te bellen. geprobeert die te bereiken wat niet lukte om haar vervolgens 2 minuten later stom toevallig het erf op te zien rijden gevolgd door de staleigenaresse die met iemand waar ze aan het BBQ-en was achter het stuur het erf op te zien racen. nog geen 2 minuten later kwam Doeke ook al aan (top vent ik zweer het). Mijn paard overgegeven aan doeke en die zijn onderzoeken laten doen conclussie: waarschijnlijk in de paddock over de kop geslagen aangezien zijn atlas scheef staat wat de evenwichts problemen veroorzaakt (in het kleine half uur/ kwartier dat ik op stal was was ie al zeker 7 keer bijna omgevallen). Spierverslappers er in en kijken hoe die er morgen bij staat bij geen verbetering moet hij sowieso naar de kliniek om foto's te laten maken om te kijken of het niet gebroken is. Bel maar tussen half 9 en 9 uur morgen ochtend met hoe het gaat. Met lood in mijn schoenen uiteindelijk half 11 's avonds thuis gekomen volledig gesloopt.Volgende dag ging de wekker om kwart over 7 snel wat gegeten en naar stal gegaan waar ik net na 8en aankwam. manager meteen gebeld om te zeggen dat ik later kwam en wat de situatie was. zijn woorden: hou me op de hoogte. Gekeken naar Zeno en die deed het veel beter dan de avond er voor. Met doeke afgesproken om in de loop van de middag nog een keer te bellen om te kijken of de vooruitgang er in bleef zitten. Vervolgens naar mijn werk gereden waar ik meteen te horen kreeg na de situatie aan mijn collega's uit te hebben gelegd dat ik maar wat luchtigs moest gaan doen. Kreeg een pakje post-its in mijn handen gedouwd en het was ga maar plakken we zijn nog niet klaar (we hebben een post-it contest op kantoor).
's middags weer naar stal gereden en gezegd tegen mijn manager dat ik verwachte binnen anderhalf uur weer terug te zijn. Op stal aangekomen de staleigenaar gesproken en even besproken hoe het was gegaan 's ochtens. we waren het beide eens over dat hij niet was zoals ie hoorde te zijn. Ja hij was beter dan gisteren maar het was nog niet wat het hoorde te zijn. Ook leek hij iets minder dan s' ochtends. Doeke gebeld en verteld hoe hij nu was. Hij raadde aan om hem op pijnstillers te zetten (eerste dag 1200 daarna 600 dagelijks.) en dan maandag weer contact te hebben. Dit voelde toch niet helemaal goed en gevraagd of het misschien toch niet verstandig was een foto te laten maken. Dit kon en mocht om 5 uur langs komen. Stalgenoot gebeld en gevraagd of ze ons heen kon brengen wat geen probleem was waarna ik mijn manager gebeld heb dat ik niet meer kwam.
Eind van de middag heen gereden om netjes optijd aan te komen bij de kliniek. Daar kreeg Zeno een verdoving waarna we foto's zijn gaan maken. de foto's waren niet wat we verwachtte. Ik denk dat er wel minimaal 16 foto's gemaakt zijn voor we een foto te pakken hadden waarop Doeke kon zien wat hij wilde doen. Hij grapte nog je hoeft alleen te betalen voor de foto's waar ik wat op kan zien hoor! wat de stemming nog wat luchtiger maakte. Conclussie na de foto's: waarschijnlijk atrose in een van zijn wervels... Kan hier wat aan gedaan worden? ja dat kan. Je kunt er wat inspuiten waardoor hij er geen last van heeft maar elk paard reageert hier anders op. Bij de ene werkt het 1.5 jaar bij de ander maar 2 maanden waarna het weer herhaalt moet worden. Bij de laatste zal je op een bepaald moment moeten besluiten of je er mee door wilt gaan en of het nog eerlijk is en niet teveel gaat kosten...
Doordat atrose niet Doeke zijn expertise is worden de foto's doorgestuurd naar een radioloog die de foto's gaat beoordelen. Nadat dat gebeurt is brengt Doeke mij op de hoogte met de uitslag. Deze zal ergens deze week gaan komen...
Hoe het nu verder gaat? Geen idee dat is afwachten. Enige wat ik wel weet is dat ik onderhand gesloopt ben en dat Marco Borsato muziek op dit soort momenten geen goed idee is.
Bedankt voor het lezen en sorry als het af en toe wat warig is...
