Weg paardendroom

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Titsia

Berichten: 3078
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Kuringen

Weg paardendroom

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-18 12:53

Sorry voor de onsamenhangende tekst en misschien hoort het hier ook niet thuis, maar wou het gewoon even van me afschrijven...

Ken je dat vroeger als klein meisje, je droomt van paarden, later als je dan eigen paarden hebt wil je ze aan huis en jawel hoor een droom die mijn ouders in vervulling lieten gaan! Drie stallen, kleine piste, weide huren in de buurt. Zo kon mijn oudje altijd aan huis blijven en hier sterven. Ik kocht een jong dressuurpaard bij, super beestje in omgang voor het rijden was ze me een maatje teveel, maar thuis kon ik nog wel van haar genieten.

Een toenmalig vriendje MOEST interesse hebben in de paarden, want die dieren waren ALLES voor mij, o wee als ze me ooit lieten kiezen... Dus als ik dan ooit advertenties zag van weg wegens geen interesse meer of zwangerschap dacht ik bah akelige mensen...

Als ik eindelijk wat ouder werd had ik met mijn vader de plannen een oude hoeve te kopen en te restaureren (vader werkte in de bouw en kon werkelijk alles, kei in zijn vak -vloerder-).

Maar dan... Jaar of twee geleden kwam mijn grootmoeder inwonen... Mijn vader zijn moeder dus.. Zij vertelde ons al dat is mijn zoon niet meer... Ach wij staken het op het feit dat zij bij inwoonde en het toch zwaar was en dat hij moest stoppen met roken waardoor hij wel wat verbaal agressief kon worden... Na een tijd ging de grootmoeder naar het rusthuis, vader terug halftijds werken, hij klaagde maar over wat een stomme werkjes hij kreeg ipv nog een huis knap te mogen vloeren...

Ik ga fulltime werken en hij halftime dus hij was zo lief om een deel vd zorgen/werkjes vd paarden op zich te nemen. Hij bracht ze 's ochtends met mij naar de weide, na een tijd deed hij het alleen. Hij maaide de weide etc etc... Na een tijd merkten we dat ook dit steeds moeilijker ging en nog steeds staken wij het op een depressie, zijn moeder was intussen overleden, hij is op zijn 60 op pensioen gegaan, het zwarte gat?!

De eigenaar van mijn weide stierf, weide werd onder mijn neus door verkocht, heel boos om geweest... Twee paarden op pension kon ik gewoon niet betalen, aan huis was het te klein voor 2 paarden. Besloten om mijn oudje ter adoptie af te staan. Wat heb ik gehuild.... Wat heb ik diep gezeten... (nog steeds eigenlijk) Gelukkig is hij heel goed terecht gekomen echt top! Dressuurpaard op pensionstal gezet en mezelf nog 1x de kans gegeven ervoor te gaan... (ondertussen reed ik ook steeds minder, werd echt een opgave...) Het lukte me gewoon niet... Ook besloten haar te verkopen...

Pickup weg, trailer weg, paarden weg, enkel in de tuin nog drie stallen en overwoekerde piste...

Schat van een vriend die wel 0,0 interesse heeft in de paarden.. Een hoeve zal er nooit komen en mijn vader? Die heeft sinds maart dit jaar de stempel fronto temporale dementie gekregen... Sinds einde september zit hij in een verzorgingstehuis omdat het té zwaar werd voor mijn moeder..

Ik mis het rijden eigenlijk niet en dat vind ik allemaal zo raar, ik schreeuwde moord en brand als ik bij anderen zag hun interesse te verliezen wegens nieuw vriendje of weet ik veel wat en nu? Nu doe ik het allemaal zelf en ondanks dat mijn paarden heel goed terecht zijn gekomen denk ik soms en nu?...

Gini
Berichten: 17907
Geregistreerd: 18-10-06
Woonplaats: Belgje

Re: Weg paardendroom

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-18 12:59

Interesses kunnen nu eenmaal veranderen. Zeker als er dan een paar omstandigheden bij elkaar komen, kan het zijn dat je zomaar in een andere situatie terecht komt.
Heb je er spijt van? En dan niet in de zin van 'ja, als ik dit en dit kon veranderen, dan zou ik het doen', maar eerder nu, in het heden, ben je verdrietig in de situatie waarin je nu zit? Is de interesse in paarden echt over of zou je heus nog wel 'iets' in de paardenwereld willen doen?

Neon

Berichten: 4927
Geregistreerd: 03-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-18 13:30

Interesses kunnen nou eenmaal veranderen.. zelf heb bijna 20 jaar mijn eigen paard gehad. Hij was mijn once in a Lifetime paard. 2 jaar geleden is hij ingeslapen wegens geZondheids redenen, ik had ook gedacht dat ik hier niet overheen zou komen. Maar eerlijk gezegd was het een verademing om niet op de meest onmogelijke momenten voor een paard te moeten zorgen.. (heb hem met alle liefde verzorgd en had het voor hem over... maar het was eigenlijk te veel aan het worden allemaal...)

Het was gewoon niet meer te combineren met 2 kleine kids. De pony staat nu bij vrienden en daar gaan we alleen nog heen als we zin of tijd hebben... beestje komt verder niks te kort

Titsia

Berichten: 3078
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Kuringen

Re: Weg paardendroom

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-18 13:35

Gini goh spijt... Op dat/dit moment de beste beslissing die ik kon nemen. Ik ben verdrietig om waarom ik het heb gedaan, maar ik lijk het eigenlijk niet te missen, het rijden op zich dan..; Wel het hebben van een doel momenteel... Vroeger leek dat vast te liggen, op tijd bed uit, paardjes doen, niet op vakantie gaan, op tijd bed in voor trainingen of wedstrijden...

Neon wel zo voelt het soms nu ook voor mij als een verademing... Voel me daar soms wel wat ambetant over...

anjali
Berichten: 15077
Geregistreerd: 25-07-15

Re: Weg paardendroom

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-18 13:48

De omstandigheden in je leven kunnen buiten je wil om zo veranderen dat het gewoon niet meer gaat.Misschien wordt het later weer anders?

Qimm

Berichten: 15160
Geregistreerd: 04-08-05
Woonplaats: 't oost'n

Re: Weg paardendroom

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-18 13:50

En zo snel als het nu veranderd is verandert het in de toekomst misschien wel weer in wat anders.

BigOne
Berichten: 38252
Geregistreerd: 03-08-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-18 13:56

Titsia schreef:
Gini goh spijt... Op dat/dit moment de beste beslissing die ik kon nemen. Ik ben verdrietig om waarom ik het heb gedaan, maar ik lijk het eigenlijk niet te missen, het rijden op zich dan..; Wel het hebben van een doel momenteel... Vroeger leek dat vast te liggen, op tijd bed uit, paardjes doen, niet op vakantie gaan, op tijd bed in voor trainingen of wedstrijden...

Neon wel zo voelt het soms nu ook voor mij als een verademing... Voel me daar soms wel wat ambetant over...

Beslissingen kunnen goed of fout uitpakken, geen probleem want dat gebeurt gewoon maar spijt moet je er nooit van hebben want het hele leven bestaat uit beslissingen nemen. En soms maak je eentje waarvan je achteraf zegt, dat had ik anders kunnen doen. Je hebt, kort gezegd , genoten van die periode uit je leven en nu ga je verder met je leven met een andere invulling. Natuurlijk is het afscheid nemen van dagelijkse omgang met dieren niet leuk maar wel noodzakelijk. Ik denk dat je heimwee hebt naar die onbezorgde periode ipv alles er omheen. Leven lijkt/was soms zo makkelijk in het verleden maar soms veranderd dat en zo te lezen heb je verstandige keuzes gemaakt, voor jezelf en voor de dieren. En dromen houden niet op te bestaan, alleen zal je ze in een andere vorm kunnen nastreven.

LukieBradley

Berichten: 6558
Geregistreerd: 08-11-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-18 14:03

Bij mij is het verhaal dan misschien anders maar komt op hetzelfde teneer.
Tot enkele jaren terug werkte ik fulltime en reed dagelijks en vaak meer dan 1 ook.
Als ik niet kon baalde ik maar ging ze wel dagelijks verzorgen of langs.
Nu is dat aan het keren, ik rijd bijna niet (ondanks dat mijn paard een lieve schat is) en hij scharrelt veel op de wei met vriendjes.
Vind ie overigens niet Erg en ziet er erg goed uit hoor en het kost me niks.
Mijn 3 shetten staan in pension en hoef ik weinig aan of voor te doen.
Eerst ging ik dagelijks, nu sla ik met gemak 1 of 2 dagen over.
Ik hou van ze allemaal maar ik merk gewoon dat het me allemaal niet zoveel meer doet.
Ze krijgen de beste verzorging en alles wat ze nodig hebben maar ik twijfel nog altijd wat ik met mijn grote gevlekte reus aan moet.
Komt er een goede koper dan zal ik het zeker niet laten, officieel te koop nog niet.
Mijn kleintjes doe ik 2 stuks onder geen beding weg en de derde wellicht voor hun top verzorgster of een goed tehuis als iemand het zou vragen.
Maar voor de rest weet ik het allemaal zo net nog niet.
Er opnieuw aan beginnen zou ik sowieso niet meer doen.
Vind andere dingen belangrijker die dat eerst niet waren :)
Je word nou eenmaal ouder en ondanks dat je denkt dat het niet zo makkelijk gebeurd... gebeurd het toch

PimxBotje

Berichten: 442
Geregistreerd: 22-11-16

Re: Weg paardendroom

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-18 14:21

Het leven gaat zijn eigen gangetje , je hebt al zo veel meer gehad dan sommige mensen met paarden wensen geniet van de mooie herinneringen en laten ze je als troost zijn.

Tlimmen
Berichten: 24
Geregistreerd: 15-10-18

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 19:48

Ik denk dat ik nu een nieuwe topic heb aangemaakt klopt dat?