Geplaatst Dus hals over kop een trailer gehuurd, die mijn lieve lieve vriendinnetje moest afrekenen omdat ik op vrijdag de hele dag in Amsterdam zat, en snel pap geregeld om de hele combinatie op locatie te krijgen omdat ik geen aanhangerrijbewijs heb.
Het begon al lekker. Stef liep in eerste instantie soepel de trailer op totdat ineens het deurtje aan de voorkant van de trailer open ging (dank je wel pap). Hij schrok zich helemaal het apezuur, trok zich los, ging op de loop en denderde met zijn bijna 1000 kilo door een prikkeldraad omheining heen. F****ck.... Ik zag ons al in hoge spoed naar een kliniek rijden met een half doodbloedend paard. Na heel wat gevloek en getier had ik hem eigenlijk zo weer te pakken, en dank de goden voor zijn vreselijk dikke teddy vacht want hij had nog geen schrammetje! Tweede keer laden had hij zoiets van, ja maar dat doe ik dus niet en liep hij vrolijk langs de trailer af om daarna het bos in te lopen. Lekker op z'n dooie gemakje ook.... Tra lalaaa... *vloek vloek*
Dus weer gevangen, weer naar de trailer, hem ene streng toegesproken (lees gevloekt) en liepen we beide de trailer op alsof er niks aan de hand was. Zucht...
Anyway. na een kleine drie kwartier eindelijk aangekomen op de bestemming. Er was een mooie wei voor hem geregeld en ik hoefde pas in de middag te rijden dus Stefke ging lekker van de trailer zo hup de wei op om effe uit te razen.
Bij de eerste paar deelnemers has ik al zoiets van, oh boy... Stef en ik zijn hier nog helemaal niet klaar voor. Maar ik merkte al heel snel dat Arne heel prettig les geeft en zich echt aanpast aan de combinatie en wat deze nodig heeft. Ook de deelnemers langs de kant werden bij de les betrokken. Je kon gewoon (domme) vragen stellen en je kreeg daar onder het mom van iedereen is ergens begonnen dan ook gewoon een uitgebreid en duidelijk antwoord op. Heel toegankelijk, geduldig en met een flinke dosis humor (en stiekem ook best wel stoer aantrekkelijk
).Top momentje van de dag, samen met Spatter (van bokt) traverse, appuyement en over de schouder uitstappen om het mij duidelijk te maken. Briljant!
Toen Spatter klaar was met rijden had ze een weitje nodig voor Blue en heb ik haar aangeboden om hem lekker bij Stef te zetten, die goedzak vind alles prima. Het klikte eigenlijk meteen. Beide heren zijn lekker makkelijk en voegden zich zonder problemen in hun rol als leiden en banketstaaf rozewater. Maar meteen even met Spatter geregeld om een keer samen te gaan rijden. Gezellig!
Blue en Stef samen in de wei.
Tussen de middag hebben we heerlijk gelunched. Man wat was dat goed geregeld! Lekkere erwtensoep en zelf gemaakte salades waaronder een overheerlijke guacamole. Echt top!
En ja, na demiddag was het mijn beurt. Slik.
Stefke even lekker geborsteld want meneer had zich natuurlijk na aankomst meteen in de grootste zandberg gerold die hij kon vinden en met die teddy vacht van hem blijft daar natuurlijk ook alles lekker in hangen. Daarna opgezadeld en met knikkende knieën richting de bak. Voor mij waren al verschillende paardjes geweest. Van paint tot kwpn'er, maar allemaal leuke, redelijk kleine, pittige rijpaardjes perfect geschikt voor het typische klassiek dressuur waar Arne om bekend staat. En dan sta ik daar, met mijn uit de kluiten gewassen Belg van 1,76... "Heeft iemand een krukje?" Vraag ik wat onzeker. Ondanks Arne zijn overtuiging dat hij mij er wel even op zou gooien (
) werd er gelukkig al heel snel een krukje neergezet en konden we beginnen. We begonnen met een rondje stappen door de bak, Stef even bekend maken met de omgeving en ons naar Arne even vluchtig neergezet en verteld waar we aan willen werken (houding, balans, meer been en zithulpen en minder in zijn mond hangen). Zoals ik al zei past Arne zich helemaal aan aan de persoon en de combinatie. Hij begon met veel geduld, humor en aandacht de basis uit te leggen: houding, zit, been en heupstand, hand houding ect. en ik vergat helemaal om nerveus te zijn. Ik heb volgens mij de hele groep toeschouwers langs de kant niet eens opgemerkt zo ging ik er in op. Achtjes rijden, slangevoltes. Heup naar voren, schouders naar achter, buitenbeen geven, schouders naar achter, hand naar boven, schouders naar achter... Ja mijn belangrijkste trainingspuntje is duidelijk. Maar in stap ging alles heel erg lekker. Ik kon op zit en been met Stef netjes een slangevolte rijden op voornamelijk been en zithulpen. Lichtpunt momentje: "Leg je knie eens wat verder naar achter." en Stef draait in een keer bijna om zijn as in plaats van de enorme vrachtwagen draaicirkel waar hij om bekend staat. Wow...
Daarna in draf. Niet mijn sterkste gang aangezien ik bij het geven van beenhulpen nog erg vaak mijn beugels verlies. En beugels verliezen betekend dat ik er naast lig. Yup, beginner, sorry. Toch zeker een minuut of 10/15 ging het heerlijk. Ik draafde de bak rond (iets wat ik sowiso al doodeng vind, om de hoek draven) en Stef werkte heel erg mooi mee.
Dus "Ga maar eens in galop de bak door." Zegt Arne. Ehm... watte? Ik durf dat net buiten op een heel erg groot veld met andere paarden waarbij ik zeker weet dat hij gewoon in een rechte lijn gaat en stopt als alle andere paarden stoppen....
Ik geloof dat na een paar mislukte pogingen Stef in galop te krijgen Arne toch echt wel in de gaten had dat dat een brug te verwas voor mij, maar ik denk ook voor Stef. Zijn hoofdje begon een beetje vol te raken. Dus terug naar stap en draf.Maar Stef is niet zo domme dodo als dat hij eruit ziet. Meneer had al heel snel in de gaten dat als we bij Arne kwamen dat er dan vaak gepraat werd en gesjord aan mijn houding en dat hij dan een knuffel kreeg. Dus meneer ging steeds langzamer lopen bij het hek, ik ging automatisch weer met mijn schouders naar voren om me op te vangen, en Boem, meneer staat stil. Aanzwengelen, opstarten, draf rond de bak, terug bij het hek, en Boem. Weer stil. Arne probeerde me er doorheen te praten maar ik denk dat Stef en ik er ook wel een beetje doorheen zaten. We waren immers al een half uur/drie kwartier onderweg. Nog een half hartig rondje door de bak waar ik hem niet eens meer in draf kreeg en toen sloeg hij volledig af. Meneer stond stil bij het hek en verroerde geen vin meer. Letterlijk. Arne probeerde hem te overtuigen door hem nog aan zijn teugels mee te slepen, mee te rennen, op te jagen en basically als een kip zonder kop achter hem aan te jagen. Maar helaas. Om toch de les goed af te sluiten werkte Arne nog even met mij aan mijn houding en oefenden we nog enen 'droog' de been en zithulpen om weg te rijden. En warempel, ik kreeg er twee stapjes uit voordat Stef weer stilstond. Maar we hadden de blokkade overwonnen. Mooi moment om te stoppen.
Ondanks het afslaan van Stef heb ik echt genoten van de dag. Veel gezien en gehoord, veel geleerd en veel aandachtspuntjes om mee naar huis te nemen. ik ben blij dat ik Stef toch meegenomen heb, het was echt de moeite waard.
Mooiste moment van de dag: Arne die tegen me zegt dat ik niet meer mag liegen tegen hem. Ik ben geen beginnende beginner en ik ken al meer dan dat ik denk. Ik moet gewoon meer vertrouwen hebben in mezelf
Ik heb begrepen dat er foto's gemaakt zijn, zodra ik die binnen heb zal ik ze er nog even bij zetten.
, ik hoop dat je dat gevoel ook vast kunt houden. Ik ben erg benieuwd naar de foto's. 
want alleen dan blijft je paard enthousiast over het bakwerk en kun je de tijd dat hij daar positief over blijft steeds iets verder oprekken. Maar doorgaan als de hersens al uit staan werkt helaas echt contraproductief en bij de echt gevoelige paarden kan dat ook betekenen dat hij de volgende keer dat je op hem stapt nog minder lang mee wil werken - uit zelfbescherming.
Daar hebben je echt wel een engeltje op je schouder gehad. 
) 
't is Airnt ... 
