Van de week zat ik nog te denken: het is best wel heel lang geleden dat ik ben gevallen. Ik dacht wel een jaar of vijf geleden, reden dat ik dacht was eigenlijk omdat m'n cap niet zo lekker zat en terug dacht aan de tijd dat ik nog door de polder galoppeerde zonder zadel en cap (!) toen ik een jaar of dertien was. Heel onverantwoordelijk als ik er nu op terug kijk maar ja, het was wel een geweldig en ultiem gevoel van vrijheid, losse haren in de wind en gaan.
Maar goed, terug naar maandagavond. Nadat we kletsend hadden ingestapt gingen we allebei lekker aan de slag. Ik zette m'n rechtergalop in en was enthousiast over hoe mijn paardje lekker begon te ontspannen.
Helaas ging het in het derde rondje mis, wat er precies gebeurde weet ik niet maar hij verloor zijn balans, struikelde of tilde zijn benen gewoon niet goed op? Ik voelde hoe Pip, mijn lieve Appaloosa, richting de grond ging. Een fractie later lagen we op de grond, net in de hoek achterin in de bak.
Ik kwam met mijn hoofd voluit op de onderste ijzeren balk terecht van de omheining. Hoe Pip precies terecht is gekomen heb ik zelf niet kunnen zien. Het werd even zwart voor mijn ogen en hoewel ik meteen wilde opstaan en omdraaien om te zien hoe het met mijn pony was kon ik eventjes helemaal niks.
Na wat voor mij een eeuwigheid leek reageerde mijn spieren was en het eerste wat ik uitbracht was: hoe is het met mijn pony? Pip stond een paar meter achter mij, trillend op zijn benen van de schrik. Het eerste wat ik heb gedaan is hem helemaal nagekeken, gelukkig had hij geen verwondingen opgelopen.
Nog enigszins duizelig en met wat hoofdpijn opgestapt, eerste twee rondjes liep hij wel wat kreupel maar dit trok gelukkig algauw weg. Nadat ik tien minuutjes met hem had gestapt nog even een kort galopje op beide handen gemaakt en daarna lekker laten uitdraven aan de lange teugel.
Gelukkig was hij de dag erna ook niet stijf of kreupel, maar het even voor de zekerheid bij twintig minuten longeerwerk aan het halster gelaten.
Moraal van het verhaal? Heel simpel, wat was ik ontzettend blij dat ik die cap op had zeg! Zonder dat ik die op had gehad, had dit wel eens heel anders kunnen aflopen. Dus bij deze: ik zal er nooit meer over klagen!
