Ik snap je helemaal. Toen dikbil mafje een blessure had miste ik precies wat jij nu aangeeft: het samen rijden en trainen. Ik werd er chagrijnig van. Dus kochten we een arabische merrie. Die al stuk was en ook stuk bleef in het jaar dat wij haar hadden. Dus kon ik de eerste 4 maanden vooral veel wandelen met de 2 paarden die ik had, want ze moesten allebei revalideren. Dat deden ze en vervolgens kon ik een paar maanden 2 paarden rijden, opbouwend, dus vooral veel stapwerk en hier en daar een drafje. Buiten rijden zat er niet in.
De arabische merrie is ingeslapen in december 2016, dikbil mafje in mei 2018. Toen kochten we arabisch typje. Daar viel ik de tweede keer dat ik erop zat vanaf, met als gevolg een gebroken pols. Ik een half jaar revalideren en de laatste 3 maanden van dat half jaar arabisch typje in training bij een bekende westernruiter om te zien of zij het kon en of wij samen wat zouden worden. Beetje het rijden opbouwen. Arabisch typje kreeg een blessure of 2, waardoor we weer niet konden rijden en weer gingen opbouwen.
Nu, bijna 3 jaar later, zijn we weer begonnen met het rijden en trainen opbouwen. Ik word weer zo veel gezelliger met het voorzichtig weer rijden en het vooruitzicht dat we dit jaar, als arabierig typje en ik allebei heel blijven, eindelijk weer gaan doen wat ik wilde doen: trainen/rijden in de bak en buitenrijden, want daarvoor heb ik haar gekocht. Ik heb een fijne instructeur die ons goed op weg helpt en aangezien hij een handigere ruiter is dan ik, stapt hij bij elke nieuwe stap die we nemen, eerst op om te kijken of arabisch typje het aankan en hoe ze reageert. Dus ja, 5 jaar later ...
Ik kan je alleen maar aanraden om toch zoveel mogelijk te genieten (en dat doe je als de klaagmodus uit is, dat weet ik) van de dingen die je wél met je paard doet, want die versterken de band die je hebt (als dat nog kon). Het zou uiteraard helemaal super zijn als je toch weer wat met Jim kunt gaan ondernemen, al zijn het gecombineerde rij/wandelritjes.
Goed idee trouwens van die les eens in de zoveel tijd. Ik overweeg hetzelfde om weer wat zekerder te worden te paard. Er zit bij mij in de buurt iemand die buitenritten organiseert met haar endurance arabieren, dat lijkt mij een mooie instap.
Mijn rijconditie wordt vanzelf wel beter naarmate ik weer vaker ga rijden. Da's dan wel een voordeel van een geblesseerd paard waarvan de rijconditie weer stukje bij beetje opgebouwd moet worden: je hoeft zelf niet meteen vol aan de bak.
Iemand onderuit halen is niet zo moeilijk, iemand overeind houden daarentegen ...
If you mess with the planet, the planet will mess with you ...
Black and white are just opposite ends of fifty shades of grey
"Keep Buggering On", W. Churchill en Appleman, Leiden, 3 december 2019
"Under a cherry tree there are no strangers", Dalai Lama, Ahoy Rotterdam, 16 september 2018