Paardrijden is niet zomaar een hobby of sport. Je gaat een relatie / band aan met een levend wezen. Ik kan me voorstellen dat met je traumatische verleden "hechting" een belangrijk thema is. Je wil je graag hechten aan anderen en hebt ook verbinding nodig om te kunnen herstellen. Maar het vertrouwen, veiligheidsgevoel dat nodig is in de band, is nu door je val verstoord.

Op een manege is het moeilijker om in te zetten op veiligheid(sgevoel) en echt een band op te bouwen met een paard. Mocht je een eigen paard hebben zou ik ook aanraden om naast rijden ook andere dingen te gaan doen met je paard.
Nu ben je wat beperkter in de mogelijkheden. Ik denk dat het wel goed is jezelf de vraag te stellen wat je nodig hebt om je veilig te voelen, waar jouw comfortzone ligt. Enerzijds kan je dan duidelijker je grenzen bewaken en aangeven, anderzijds kan je dan ook heel voorzichtig stapjes uit je comfortzone zetten.

Doe het rustig aan op jouw eigen tempo. Verwacht niet teveel in één keer.
Vraag jezelf ook af wat je voelt en wees je ervan bewust dat hoe jij je voelt op zijn beurt invloed kan hebben op je paard. Soms kan het daarom verstandiger zijn om - als je je helemaal niet goed voelt - niet op te stappen.