Geplaatst Ik had vorig jaar al kennis mogen maken met deze mooi takt van de paardensport. Met mijn merrie Mata Hari heb ik de impulsklasse in Ommen gereden. Dat ging allemaal zo goed en wij hadden er allebei zoveel plezier in. Ik zag het al helemaal zitten om het volgende seizoen officieel te starten met mijn topper. Alhoewel ze toen 23 was, had ik er de volste vertrouwen in dat ik nog een paar jaar met haar door kon brengen.
Helaas werd Mata Hari in september afgekeurd als rijpaard. Ik heb de keuze gemaakt om haar lekker in de wei te laten lopen en als weidemaatje te dienen voor een eventueel nieuw paard.
In oktober kwam deze knappe Casanova op mijn pad. Het was een typisch gevalletje van liefde op het eerste gezicht
Na een keer proefgereden te hebben, wist ik het zeker. Dit moest hem worden. De zaterdag daarop ben ik met mijn vader gaan kijken en die was ook meteen enthousiast. We hadden hem gelijk meegenomen naar huis.
Met Mata Hari klikte het ook meteen, het was een leuk duo samen.
Helaas werd Mata met de dag slechter en begon ze steeds vaker aan te tonen dat ze pijn had. In november heb ik de beslissing gemaakt om haar te laten gaan.
De wintermaanden deden wij het rustig aan. Als het weer het toe liet lesten we 1 keer in de week en reden we kleine rondjes buiten.
Midden januari ben ik met de conditietraining begonnen. Elke week schroefde ik het tempo een beetje op en werden de rondes steeds langer. De afgelopen 3 weken reden we tussen de 20 en de 30 kilometer met mooie gemiddelde snelheden. Ik was allang blij dat de trainingen allemaal zo goed gingen.
De dag van onze eerste wedstrijd kwam steeds dichterbij en ik begon het steeds een beetje spannender te vinden.
Onderweg naar Epe heb ik ook een paar keer met trillende beentje in de auto gezeten, hihi
De dames waarmee ik samen zou starten waren er al. Zij hebben mij een beetje door de dag gesleept.
Casanova vond het allemaal ook erg spannend in het begin. Ik liep met hem naar de plek voor de eerste keuring, daar werd het hem allemaal een beetje te veel en begon hij rondjes om mij heen te draaien, te snuiven en met de staart in de lucht over het terrein.
Ik heb hem pas aangeboden nadat hij een beetje gekalmeerd was. Dat resulteerde met een hartslag van 40. Pfieuw! Er viel op dat moment al een last van mijn schouders. Verder was hij lichamelijk ook helemaal oké.
Bij de start begon meneer weer de draaien en te pierewaaien. Gelukkig bleven de paarden van de andere dames er wel rustig onder. Toen wij mochten starten begon Cas ook erg hard. Ik kon mooi achter 1 van de dames plakken.
Na een minuut of 10 werd meneer wat rustiger en begon beetje bij beetje te ontspannen. De rest van de rit heb ik heerlijk met een los teugeltje kunnen rijden.
Na 10 kilometer kwamen we aan bij het eerste groompunt. Daar begon de spanning weer, want ik had het koelen nog niet met hem geoefend omdat het weer er niet naar was. En aangezien hij het niet zo heeft met water, dacht ik echt dat hij ervandoor zou vliegen oid zodra ik een flesje water over hem heen zou kieperen. Daarom begon ik heel rustig met steeds een klein scheutje water. Casanova vond het allemaal wel prima en heb daarna nog een fles water over hem heen gegooid.
Bij de finish heb ik hem gelijk aangeboden. Ik had er wel vertrouwen in dat het goed zat met de hartslag. En oeh, wat had ik een geluk, want die was precies 60
Genoeg gekletst, hier komen de foto's
Casanova hapt gauw nog wat hapjes van zijn hooi voor we van start gaan.
Voor de start nog even gauw een prachtige selfie (
) op Facebook plaatsen dat wij zo gaan starten! 
Onderweg heb ik ook nog wat foto's kunnen maken.
En vlak de 'vlak voor de finish selfie'
Foto's die onderweg gemaakt zijn voor verschillende mensen.
Het laatste stuk van de rit heb ik opgereden met de dame die ik gesproken heb op de stal waar ik Casanova heb gekocht! Zo leuk om haar en haar paard weer te zien en gesproken te hebben
Casanova heeft altijd jeuk na een flinke rit...
Na de laatste keuring nog even genieten van het heerlijke zand!
Ik zat te twijfelen of ik zou gaan wachten op de prijsuitreiking. Ik dacht toch dat ik niet in de prijzen zou gaan vallen.
De andere dames deden het wel en Casanova stond lekker te genieten in zijn paddockje. Dus ik besloot ook maar te blijven.
En het wachten werd beloont, want wij zijn alle drie in de prijzen gevallen!
Nummer 1, 3 en 2 in de lange klasse 1.
Het was een succesvolle eerste wedstrijd. Ik ben super blij dat het allemaal zo goed gegaan is en dat Casanova en ik er allebei heel veel plezier in hebben gehad.
De volgende wedstrijd wordt een bijna thuiswedstrijd: 24 april in Ommen
Bedankt voor het lezen en bekijken van de foto! Hopelijk tot de volgende!
Simone.
ik ben jullie onderweg nog tegen gekomen, leuk paard heb je! 
