Voor mij en Megan is het het zesde jaar dat we TREC starten. We zijn er helemaal aan verknocht geraakt. Niet alleen de wedstrijd, maar alles eromheen zorgt ervoor dat ik er elke keer weer naar uit kijk. De mensen, de locaties, het 'lol met je knol'.
Megan is een Fjordenmerrie van 23 die nu bijna 14 jaar bij mij is. We hebben samen veel overwonnen en enorm veel van elkaar geleerd. Door haar leeftijd starten we enkel T2 en inmiddels hebben we al aardig wat keren in de prijzen gereden.
Afgelopen periode is Megan ziek geweest, gelukkig is ze weer helemaal opgeknapt maar gisteren merkte ik dat ze nog niet helemaal de pit terug heeft die ik van haar gewend ben op wedstrijden. Dat uitte zich in de PTV, springen doet ze normaal altijd maar deze keer gaf ze duidelijk aan dat de sprongen nog niet haalbaar zijn. De stersprong op het laatst wat werkelijk niet meer was dan een strobaal wilde ze gelukkig wel hupsen, want zoals ik in het filmpje ook tegen mijn man roep 'die vind ik veel te leuk!'
De MA staat er helaas niet op, de batterij van de GoPro was leeg.
Helaas geen top drie gereden dit keer, door een stom tekenfoutje van mij zijn we op enkele meters een post voorbij gereden (dat is me nog nóóit gebeurd haha). Verder wel strak op tijd gereden maar helaas maar 174 punten (van de 240).
De MA wilde dan wel weer aardig lukken, 30 van de 30 voor galop en 7 voor de stap (hier komt weer het tekort aan pit terug) en een PTV score van 114 (van de 160, normaal rijden we wel 125 of meer maar ach
)Ik heb een heerlijke dag gehad met veel gezelligheid, prachtig weer en lekkere geïmproviseerde vegetarische tosti's met dank aan de verenigingsvoorzitter van de Voorruiters. Gek op TREC!
)
Echt heel leuk! Jammer van de weigeringen maarja, kan gebeuren. Nog ff verder oefenen. Leuke fjord heb je in ieder geval!