Geplaatst 
Dit was nog voor het tijdperk van mijn vriend en ik zocht een leuke kat om lekker mee te knuffelen, maar niet al te jong en zonder behoefte aan een tuin. Ik zag de advertentie, reageerde en kreeg een telefoonnummer. Via de mail kreeg ik een foto, de arme kat was geschoren omdat zijn vacht zo verwaarloosd was en hij moest weg omdat zijn baasje ziek was en niet lang meer te leven had.
Twee dagen later ben ik met een vriendinnetje in de auto gestapt helemaal naar de andere kant van Nederland en weer terug, met een gillende Olivier op de achterbank. Dan duurt zo'n rit van 2,5 uur nóg langer...
Thuisgekomen duurde het even voordat Ol gewend was. Hij moest een nekkraag om, omdat hij wondjes had die ik moest insmeren. En hij had een soort poedelkapseltje aangemeten gekregen.
Olivier was erg apatisch thuis, reageerde niet op geluiden of op mij, at en dronk slecht. Ik was even bang dat ik maar kort van hem zou kunnen genieten. Maar hij kwam wel elke nacht bij me in bed slapen. Heerlijk, dat lijfje tegen me aan.
Ondertussen kreeg Ol nog een eigen topic op bokt, hij had het namelijk erg koud en moest een trui aan. Een bokker bood nog aan om iets te breien, waarvoor nog steeds dank! Maar uiteindelijk heb ik gewoon de kachel hoog gezet want met die trui kon 'ie zich niet lekker bewegen.
Ol vond het nog steeds lastig om te eten. Hij liep vaak niet eens naar zijn bakjes toe. Geen honger, geen zin, geen levenslust. Dus kreeg Ol ontbijt op bed. Hij krijgt soms rauw en soms gourmet, of jumbo zakjes. Olivier is nog steeds heel specifiek in wat hij eet en niet eet. Dus ik heb altijd verschillende dingen in huis om hem aan te bieden.
En Olivier werd bijdehanter. Hij begon in huis te scharrelen. Hier had ik hem een maandje!
Toen kreeg ik een heel lief vriendje en werd Olivier verbannen naar de woonkamer. Dit, omdat hij enkele keren s'nachts tussen ons in was gesprongen als hij vond dat hij te weinig aandacht kreeg
Olivier kreeg ook wat meer persoonlijkheid. We zijn er achter gekomen dat hij graag doucht. Tegenwoordig gaat hij gewoon gillen in de badkamer, dan weten wij wat hij ons opdraagt.
Olivier is een knuffeltje geworden. Hij zit graag zo dicht mogelijk op me. Bij mijn vriend heeft hij dit minder.
En Olivier is bijdehand. Hij valt in slaap op mijn laptop als hij klaar is met mijn tikgeluiden.
En in de spaarzame nachten dat mijn vriend weg is, ligt Olivier bij me.
En zo zien mijn vrije ochtenden er nu meestal uit. Met Olivier chillen en een ASMR video bekijken.
Helaas is Olivier niet zo heel gezond meer, hij heeft lastige niertjes en artrose in zijn heupjes. Het lukt me maar niet om hem dik te laten worden, hij weegt nu 1,9 kilo. Ik weet niet of Olivier 20 gaat worden, maar zolang hij nog blij is, mag hij blijven. Ik ben enorm gelukkig met mijn bejaarde poezenopa die echt in niets meer lijkt op de introverte kat die hij een jaar geleden was.
Wat een mazzel dat bokker Hhilde hem ooit op fb plaatste!
Wat ziet ie er al beter uit zeg! Heerlijk dier 