Geplaatst 
Meet Poki (naam te danken aan bokker
Sheehan)
Poki’s verhaal;
We (vader en ik)waren opweg naar ons weiland, om een van de paarden op te halen om naar de DA te gaan om te dekken. Onderweg naar de wei, op een normaal drukke (nu godzijdank uitgestorven) baan, stond (of eerder lag) opeens aan de zijkant een zwart hoopje, dat bij zichterbij rijden opeens een kat bleek te zijn, zo’n 4-5 weken oud. Gedumpt. Geen mens of kat te bekennen. Volledig alleen achtergelaten. Auto gestopt, ik eruit om te gaan kijken. Poki hief zijn kopje op en miauwde heel zielig, maar was bang dus deinsde achteruit. Na een minuut of wat heb ik haar kunnen pakken en meegenomen naar de auto, en zo zijn we naar de wei gereden en paard opgehaald, zij zat lekker diep in de zak van mijn trui gemoffeld. Bij de DA haar ineens eens vluchtig laten controleren, bleek een poesje te zijn en op het eerste zicht gezond! (En ik kreeg haar al bijna niet meer mee, de vriend van DA is verlieft op haar) Dus meegenomen naar huis, dat zielige hoopje vacht en botten, want vlees zit er niet echt op.
Eenmaal thuis was mijn moeder volledig verkocht, dus ze mocht (en mag) blijven. Zelfs mijn totaal niet sentimentele vader was verlieft.
Meteen maar een beetje melk gegeven
Dit was trouwens hoe onze andere kat, Smos er in eerste instantie over dacht
En maar blazen
Niet lang daarna kwamen we erachter waarom ze wss gedumpt is, ze zwalpt als gek en in plaats van vooruit en (paardenterm) rechtgericht loopt ze schuin en maakt ze eerst een zwaai met haar achterpootjes alvorens ze neer te zetten.
Vandaag is ze actief, vrolijk, enorm aanhankelijk (vooral naar mij, geen idee why) en wijkt ze geen halve meter bij me vandaan, en als ze me niet ziet krijst ze het hele kot bij mekaar
ook Smos vind haar al wat meer oke. Niet leuk, maar ze eten wel gewoon naast elkaar.Dus nu, dit is Poki,
Of vertaalt onze Dappere Reiziger
Oh en ze gaat voor acrobaat
“
en tja, ik kon dat zielige ding toch niet halfdood op de weg laten liggen he
oeps. Blauw ..... dus. 
