Geplaatst Het was een bewogen jaar met veel ups en downs, nieuwe uitdagingen en ook veel zorgen maar als ik dan mijn kleine meid zie ben ik vooral erg trots!
Hier een korte samenvatting van een jaar Just One Fantasy aka Sydney
Na in 2015 een mooi hengstje gefokt te hebben wilde ik toch heel graag een merrie en ondanks dat je het natuurlijk niet in de hand heb probeerde ik toch nog 1 keer terug te dekken en ging ik fantaseren over een mooie merrie veulen. Maar ja wachten duurt lang he en aangezien mn merrie er bekend om stond om ruim een maand langer te dragen moest ik toch geduld hebben. Toch dacht ik stiekem wel dat het een merrie zou kunnen zijn het leek allemaal net even wat anders maar ja ik wilde er niet te lang bij stil staan want als er dan alsnog een hengst uit zou komen zou ik een tikkeltje teleurgesteld kunnen zijn.
Maar aangezien de uitgerekende datum in zicht kwam ging ik alles rustig regelen want ja het zou maar eerder kunnen komen... 1 Juli was de officiële datum dus maandje erbij zou ik dan uitkomen op eind juli begin augustus... Alarm geregeld en ph strips klaar gelegd want wilde toch op tijd beginnen stro gehaald en netjes opgeslagen en alarm maar vast omgehangen om te testen of die het deed en die zelfde avond om 01:26 ging hij af ... eerste wat in mij opkwam was koliek want met de verwachte datum 6 weken te gaan sta je er niet bij stil dat er een veulen zou kunnen komen....
Niks was minder waar want eenmaal aangekomen lag er een joekel van een veulen en JAAAA een merrie!! EN CHAMPAGNE!!! Het was vooral heel onwerkelijk mijn fantasie was uitgekomen en hoe! En ze werd omgedoopt tot Just One Fantasy "Sydney" voor bekenden sydje
Maar ik merkte al snel dat madammeke een echte merrie was met een behoorlijke eigen willetje maar ach tis een kind van dr moeder
Toen het afspenen ging gebeuren bleek ze met een onverklaarbare grote wond op stal te staan. Het was een grote nachtmerrie voor zowel mij als voor haar. Wat kelderde haar vertrouwen in de mens en in mij want ja ik deed haar telkens pijn in haar ogen. Ze was haar mamma kwijt en ze mocht niet naar buiten. 2 maanden lang hebben we geworsteld met dierenartsen antibiotica kuren en veel verbandwisselingen en langzaam kreeg ze dr vertrouwen terug in mij. Na 2 maanden op stal mocht ze dan ook eindelijk naar buiten en dit was dan ook voor het eerst "alleen" dus we stonden daar 3 man sterk om haar evt te kalmeren want ze zou net zo goed dwars door de draad kunnen gaan. Ik klikte dr los ze draafde naar een stuk gras en dr hoofd ging omlaag. Daar stonden we dan met een mond vol tanden te kijken. Maar dit is inmiddels al weer 3 maanden geleden en ze mag genieten van het paard zijn! Genoeg gekletst De fotos!!!
