



Ons verhaal begint op 11 oktober 2015. Ik die dag een 2 jarige wilde bonte dame gekocht. Ze stond in een grote kudde Friese paarden en ze was menselijk contact niet gewend. De koop was dan ook een grote gok met als verrassing dat ze ook al geruime tijd dragend was. Er had een Friese hengst bij gelopen. Dat wordt dus hoogstwaarschijnlijk een zwart veulentje.
Ik heb nog nooit eerder een drachtige merrie/veulen gehad dus vond het allemaal erg spannend.
Volgens de va zou het veulen in april worden geboren. Maar niets was minder waar.
20 februari om half negen in de ochtend word ik gebeld door stal eigenaar: je moet nu naar stal komen, je veulen is geboren!
En dan... dan kom je op stal en je zie je een wildkleurig kereltje staan. Ik was verrast en zo blij want ik vind die kleur prachtig!
Maar dan komt het slechte nieuws..... De stal eigenaar heeft het veulen en moeder in de schuur gevonden en Mick lag in een hoek onder een pallet vast. Hij heeft hem er voorzichtig onder vandaan gehaald en beiden in de kraamstal geplaatst. Tot op de dag van vandaag weten we niet wat er die nacht is gebeurd. Younah is iig over het houten hek gesprongen. Ze staat op een Paddock Paradise.... Dus de paarden lopen altijd vrij in de kudde.
Mick liep rechts niet goed en moeders heeft ook wat te verduren gehad dus 2 dagen boxrust gegeven. De va was ook direct geweest en kon geen narigheid ontdekken. Wel gaf hij aan dat we enorm geluk hebben gehad want Younah is immers pas 2 jaar en Mick was enorm groot bij de geboorte!
De derde dag mochten ze even naar buiten in de bak.


En Mick liep niet helemaal goed maar dat verbaasde ons ook niet gezien z'n bijzondere geboorte. De 4de dag, zagen we hetzelfde beeld... Niet rad maar ook niet ernstig kreupel. Tijd zou de wonden helen, dacht ik.
Ondertussen veel foto's gemaakt van m'n knappe bink


Het halster was nog te groot op de 2 dag.



Halster pas nu inmiddels beter



Op de 5 de dag, kon m'n bink niet meer op z'n rechterbeen staan. Hij liep op 3 benen en op dat moment, zakte m'n wereld even in. Toen begon het riedeltje van va bezoeken, ellende en onzekerheid. Ze dachten aan veulenziekte.... Het kwam vanuit z'n heup en had koorts. En Mick z'n toekomst werd toen onzeker.
Het waren 3 zware weken! Uiteindelijk bleek het toch te gaan om hematoom en vocht ophopingen in z'n heup.
Wat is hij braaf geweest al die tijd: 2x per dag moest ik hem spuiten met metacam en met antibiotica. Elke dag weer temperaturen. Ruim 3 weken boxrust en mams dus ook.

Mick is enorm mens gericht en we konden vanaf het begin af aan alles met hem doen.

Nu zijn we 6weken verder en Mick gaat als een speer. Beiden staan nu weer in de kudde en is het tijd om te genieten.
Hier nog wat leuke foto's van m'n bink en de trotse en lieve mama!


Altijd makkelijk als je koude oren hebt in de winter.

Stoeien met het opperhoofd van de kudde.

Hoeven uitkrabben kan ie ook al

Ff showen





En als laatste eergisteren heerlijk badderen met de rest van de kudde.