Dat is fijn als dat kan spatter Zeker met een paard dat graag loopt is dat heel leuk.
Zou hier toch niet werken, als ik hem laat kiezen gaan we aan 3 km/u van grasspriet naar grasspriet
Wilde hier nog even op reageren maar zag dat ik het vergeten was
Marije_jiplover schreef:Op zich herkenbaar hoor, CenB.
Met mijn ouwe gebakkie van 30 ben ik ook al blij met de ritjes die we nog doen.
Toevallig net een stalgenoot met een nieuw paard die nog wat onzeker is (de stalgenoot, het paatd is braaf) en met haar rijd ik nu met de Gouwe Ouwe weer wat rondjes rond de 5-10 km. En man wat voelt mijn ouwe zich belangrijk als zij haar paard achter hem parkeert omdat er iets "spannende" gebeurt. Zo gaaf en zo genieten, ook van alleen maar stapronde van 6 km op die manier.
Maar ben ook wel heel blij dat ik ook "het jonkie" er nu bij heb om van die langere trainingen te genieten.
Fijn dat het herkenbaar is Hier 2 ouwe gebakkies dus ik heb dubbel plezier, haha.
Het is ook wel plezier hoor, ze hebben hun charmes en ze zijn op hun eigen manier geweldig.
Maar ik fantaseer soms wel eens hoe het zou zijn met een gewoon jong paard, en vooral met een gezond paard ... Gewoon met mooi weer kunnen opzadelen en uren het bos in, lange afstanden afleggen op redelijke tijd, lekker draven en eens een goed stuk galopperen, etc. etc.
Maarja, langs de andere kant fantaseer ik daar wel over, maar of het ooit nog gaat kunnen is maar de vraag, want mijn eigen gezondheid werkt ook niet mee in dat opzicht Dus we doen maar wat we nog kunnen, al steekt het soms wel. Ben nu bv. een trektocht(je) aan het plannen en de mogelijkheden zijn zo beperkt, gewoon omwille van de afstanden die we maar kunnen doen. En dat gaat leuk genoeg op zich zijn, het gaat om het samen wandelen en het doel bereiken, maar zou zo graag eens andere omgevingen zien ...
Gelukkig hebben we wel bos/veld langs de deur, dus ik mag eigenlijk ook gewoon niet klagen