Bokt.nl

pol013 schreef:

Maar als je een paard aan het bekappen bent heb je toch ook al minstens 100 non verbale signalen uitgewisseld? Een paard van 20 heeft inmiddels genoeg mensen gezien om een groot deel van de menselijke manieren van communiceren te begrijpen. Even aangenomen dat de voorbenen al aan de beurt zijn geweest, zijn smid en paard al zeker 10 minuten met elkaar in interactie. Allemaal subtiele communicatie momenten. Dan komt die correctie dus ook niet helemaal uit het niets. Het paard heeft misschien zijn voetje als eens direct gegeven of te traag. Allemaal momenten van afstemming tussen paard en smid.
Ik snap waar je heen wil. Slaan is echt niet je enige optie van communiceren of corrigeren. Maar het hoeft ook niet over gedramatiseerd te worden (voor mij!)
Want dooddoener: ik aanschouw nog regelmatig wat ze elkaar hier aandoen voor de lol. En dan lag ik al lang in het ziekenhuis. Al hebben we het maar over dat krauwen. Daar zou ik echt blauwe plekken van krijgen.

Poekkie schreef:

Ayasha schreef:

Ook bij angst leggen ze de oren plat en dat is een stuk moeilijker te onderscheiden van dreigen.

Dat kan, maar angst bij een 20 jarige nog voordat een correctie is gegeven en bij een normale handeling die ze al tig keer in haar leven heeft gehad... mmm daar zou ik niet op gokken.

Het verschil met concentratie lijkt me wel 100% duidelijk in alle gevallen hoor. Anders gaat er toch echt wel iets mis met het rijden van desbetreffende bokker.

Gini schreef:

superpony schreef:

@Gini, maar sorry, als een jong paard zo mept, is er toch echt in de basis wat mis gegaan ergens. Kan jij misschien niks aan doen als je ze zo krijgt, maar wat het dier niet heeft geleerd, kan je hem ook niet voor straffen.
Hij zal echt met een reden meppen en zal vertrouwen moeten krijgen. Met tijd investeren kan zo een paard een super fijn paard worden.
Maar los je dingen op met meppen, kan het altijd uit angst voor die mep handelen en blijft er een stuk onberekenbaar.

Klopt, maar ga jij dat tegen de hoefsmid zeggen? Meneer de hoefsmid, je mag wel haar poezelige voetjes gaan bekappen en onder haar buik gaan hangen, maar niet straffen hé. Ik vind dat je heel wat vraagt aan een smid dan.
Een paard dat trapt, moet je afleren dat trappen niet de juiste reactie is. En hoe graag ik ook zou willen dat het paard het gewoon telepathisch zou snappen, soms moet je harder tussenkomen om lijf en leden te beschermen en echt duidelijk te maken dat trappen NOT DONE is.
Maar oké, goed, dit specifieke voorbeeld maakt ook niet uit. Het ging meer om de moraal. Bij paarden die je goed kent is, is alles zo doodnormaal. Je kent en weet alles van dat paard. Iemand die nieuw bij je paard komt, weet niks specifieks van jouw paard, niks. Die weet niet of dat trekken van dat been gewoon trekken is, of dat het misschien wel het voorteken is van een keiharde trap recht tegen je heupbeen. Als je dan als paardeneigenaar ook nog nalaat bepaalde specifieke gedragingen te melden, tja, dan gooi je zo een hoefsmid gewoon in het diepe en word je boos als die volgens jou op de verkeerde manier spartelt.

Mindim schreef:

superpony schreef:

@Gini, maar sorry, als een jong paard zo mept, is er toch echt in de basis wat mis gegaan ergens. Kan jij misschien niks aan doen als je ze zo krijgt, maar wat het dier niet heeft geleerd, kan je hem ook niet voor straffen.
Hij zal echt met een reden meppen en zal vertrouwen moeten krijgen. Met tijd investeren kan zo een paard een super fijn paard worden.
Maar los je dingen op met meppen, kan het altijd uit angst voor die mep handelen en blijft er een stuk onberekenbaar.

Het is ook waarom mensen altijd zeggen dat je paarden niet 100% kan vertrouwen. Als ze altijd uit angst voor je opzij gaan en voor je werken, lijkt het alsof je wat hebt bereikt, want je ziet resultaat op je mep of stem verheffen. Maar er hoeft maar iets te gebeuren en je staat nergens.

@mindim, dat het zo zwart-wit is, is ook omdat Bokkers vroeger het zelf zo hebben geleerd en ervaren, maar zijn gaan leren, ontwikkelen en ontdekken. Als je keer op keer het effect ziet van een bepaald handelen, probleem paarden meemaakt, zelf anders gaat kijken en denken, begrijp je je eigen fouten.

Veel mensen roepen dat ze hun paard zo goed kennen, maar dat is heel vaak helemaal niet zo. Met 1 uurtje een paard uit de stal trekken, leer je je paard niet echt kennen.
Zeker in pension zullen andere mensen ook met je paard werken; het buiten en binnen zetten, voeren, een deken wisselen etc.
En daar heb je gelijk het volgende punt; denk je dat je je paard kent? het paard kent jou beter. Ze herkennen echt de mensen die met ze werken.

Ik wil niet hebben dat paarden meppen, punt. Mep je, krijg je een mep terug. Mijn lijf is niet bestand tegen een schop van een paard. Met dat soort dingen krijgen ze lik op stuk beleid, hier, evenzo met bijten. Bijt je, krijg je gelijk een beste pets op de neus. Sommige dingen tolereer ik niet, want dat is gewoon ronduit gevaarlijk.
En als je dat goed timed, dan krijg je geen angst hoor, dan creeer je duidelijkheid. Het constant herhalen creeert angst.

De rest van je post hangt echt af van het paard en de mens, dat kun je niet zo algemeen stellen.

Mindim schreef:

superpony schreef:

Hier mogen ze ook niet (naar ons ) meppen en liever ook niet naar elkaar. Heb echt allerlei paarden gehad en het gebeurt ook echt niet.
Ik zit vanaf geboorte tussen de paarden en heb echt nog nooit een trap gehad en zat paarden met trauma, verleden etc.

Ook geen paarden die bijten en sla zeker nooit op het hoofd.

En ik heb reuma, dus ben echt niet altijd even vlot. Mijn broer was zwaar gehandicapt en zat in een rolstoel en rolde ook tussen onze (ook vorige) paarden door. Ook als we een hengst hadden.

Alles zit in je houding en of je paarden goed kan lezen.

Mijn merrie met trauma en wantrouwen in mensen heb ik nu 1,5jr staan en heeft alle redenen om het licht uit mijn ogen te trappen en vandaag lag ik bij haar in het zand. Zij stond, ging op rust en later stapte ze nog dichterbij. We bouwen het rijden ook al een tijd op en gaat goed, maar vorige week was er een dag dat ik wist dat ik niet moest opstappen. Dan maar niet......
Ik zal een foto plaatsen van haar tong die door midden is getrokken. Dat is slechts de zichtbare schade, want er is meer schade en vooral trauma, waardoor ze zich achterover liet vallen bij echt alles. En steigeren aan de hand kan ook gevaarlijk zijn, maar ik ben nooit mee gegaan in haar stress, heb het nooit gestraft en altijd rustig gebleven.
Ze was er best snel klaar mee een zocht ook steeds meer zelf contact.
Slaan, trappen, schreeuwen was ze wel gewend en had dus niks goeds voor haar gedaan. En ook niet voor de mensen om haar heen, want ze konden er niet allemaal mee omgaan.

Ik heb altijd mijn (bange) lesklanten 1 les meegegeven; Veel mensen zeggen; ik vertrouwen mijn paard(en) maar mijn paarden vertrouwen mij en dat is vele malen belangrijker.

Ik stel het wel degelijk zo algemeen, omdat de grootste problemen bij de mensen zitten. Een paard heeft ALTIJD een reden om te trappen en of te bijten en dat moet je zien, daar moet je wat mee.

Ik had een hengst geruind die behoorlijk kon bijten naar andere paarden. Gelukkig nog niet naar ons. Hij gaf wel soms rodeo onder het zadel, dus steeds aan de basis gewerkt.
Het klopte gewoon niet, gezocht naar oorzaak en het was een lange weg met ups and downs. Toen kwamen we achter schade in de nek en hals, dus waarschijnlijk bij een bepaalde houdind een pijnprikkel gaven.

Beetje verwarrend, in deze post zeg je dat je nog nooit een paard hebt gehad dat mept, maar een post eerder zeg je dat je ze hebt gehad en dat er dan aan werd gewerkt.

Dat jij nog nooit een trap hebt gehad of niet een paard kent die losse achterbenen had, dan heb je geluk, ik denk dat de meesten wel zo eentje kennen. Maar misschien doen wij allemaal iets fout, wat jij goed doet.

Dat je bij negatief gedrag van een paard moet zoeken naar de oorzaak, lijkt me evident. Het dient namelijk opgelost te worden. Het dier enkel straffen heeft dan idd geen nut.
Toch kan bepaald gedrag gevaarlijk worden voor de mens en dan moet je hard inkomen vind ik. Dan bedoel ik oa maaien met de benen, voor of achter maakt niet uit, bijten en gevaarlijk omhoog komen. Een goed getimede harde fysieke reactie is vaak maar eenmaal nodig, dat heb ik liever dan dat eeuwige foei, mag niet.

Met paarden met trauma die kunnen voor hun eigenaar uiteindelijk geweldig zijn, maar naar anderen vaak niet. Ze geven hun vertrouwen niet gauw aan jan en alleman, maar aan slechts een enkeling en anderen kunnen er vaak dan nog niets mee worden. Angstige paarden slaan zou ik niet zo snel doen. Alleen bij onacceptabel, gevaarlijk gedrag zou ik harder inkomen dan normaal, afgepast op het paard. Juist deze dieren hebben duidelijkheid nodig, niet enkel liefde.

En dan heb je nog het categorie paarden die niet is opgevoed, tja als je die op volwassen leeftijd binnenkrijgt, dan kun je ze lezen wat je wilt, maar dat zijn gewoon vaak etters die overal mee weg zijn gekomen. Het is niet altijd gerelateerd aan trauma of ziekte, helaas niet.

Waar ik het helemaal met je eens ben, is dat uiteindelijk de staat waarin het paard verkeerd, gecreeerd is door mens. Het zou de mens sieren om wat dat betreft eens wat vaker in de spiegel te kijken en niet altijd hun eigen onkunde af te wentelen op het paard. Dat gebeurd er namelijk veel, het is vaak de schuld van het paard en dat vind ik idd een zeer kwalijke zaak.