Bokt.nl

**Geplaatst:** 11-10-18 01:01

Mijn versie van het verhaal...

Geplaatst: 11-10-18 01:01

Ik heb mijn mond maanden gehouden maar heb toch erg de behoefte om mijn verhaal te delen in deze groep. Ik lees zo af en toe wat mee en voel me boos, machteloos, maar vooral verdrietig.... :(:)

Het is een lang verhaal maar ik moet het van me af schrijven.

Ik heb dit jaar mijn barokke paard verkocht. Hij was 9 en als veulen heb ik hem gekocht. We hebben veel lief en leed meegemaakt. Na jaren in de opfok heb ik hem zelf beleerd en dat ging heel fijn. Maar nadat hij wat minder onder de indruk was van al dat nieuws werd hij erg heftig onder het zadel. Snel, super energiek, eigenwijs en hectisch. Na 3 jaren trainen, lessen, aan mijzelf werken kwam ik tot de conclusie dat mijn lieve maatje is wie hij is. En ik mocht realistisch zijn in de vraag of we de goede match zijn.
Je kan je voorstellen hoe emotioneel dat was. De gedachte alleen al! Zou ik hem aan een ander kunnen overlaten??? Maar ik gun hem het beste en was ervan overtuigd dat hij ook meer zou genieten van het leven bij een baasje dat niet zo gevoelig was voor de brok energie onder zich tijdens het rijden

.

Zo vond ik een baasje met wie ik hem (met pijn in mijn hart) toch vol vertrouwen heb meegegeven.
Ik ben altijd eerlijk geweest over mijzelf, waar ik tegenaan liep door mijn eigen aard, wat hij nodig had, etc. Met goede afspraken verkocht ik hem.

* Door ziekte in het verleden kon hij niet tegen gras. Krijgt dan koliekklachten, hoefbevangenheid, etc. Dus niet of nauwelijks in het gras.
* Rustig laten wennen. Aan de kudde, aan de omgeving, aan jou. Hij is gevoelig maar ook een binnenvetter.
Natuurlijk! Daar zou ze rekening mee houden...

Hij werd snel in de kudde gezet. Is maanden door een ruin aangevallen, had flinke wonden aan zijn hoofd. Maar hij moest dat zelf maar oplossen.
Na 2 maanden ging hij op wedstrijd want het rijden ging zo fijn. Hij werd eerste dus ze hadden de smaak te pakken. In de komende maanden door de B en L gestart!
Hij werd 24 uur per dag in het gras gezet.
Werd ipv 4 dagen 7 dagen intensief getraind vanaf dag 1.
Kreeg vanaf week 1 een andere naam. Al met al heel veel te verwerken in 4 maanden voor een gevoelig mannetje. Nog los van de voeding.

Op bokt lees ik:
In 4 maanden veranderd van een onhandelbaar, bijna gevaarlijk paard in mijn knuffel

Maar ik verkocht geen gevaarlijk paard!!!!! Ik verkocht een knuffel met, voor mij, teveel energie! En gevaarlijk???? NOOIT! Hij was zo gelig maar nu mooi wit bij haar... Ja, gelig want hij stond in het zand! Nu mooi wit inderdaad... Veel bereikt in 4 maanden schrijft ze trots. Ja, maar tegen welke prijs???

Niks over alle bovenstaande dingen... Vooral hoe goed hij het op wedstijd doet! Terwijl ik een doodongelukkig paard zag staan met een gebroken uitstraling. Ik herkende mijn paard na 2 weken al niet meer terug. En dat geeft niet, een paard mag wennen. Maar ze hebben het niet gezien. Hij had het naar zijn zin vonden ze en alles wat goed ging was hun verdienste. Het is goed je te realiseren dat een paard moet wennen en wel eens ander gedrag kan vertonen dan bij de vorige eigenaar. Maar de aannames en invullingen waren niet van de lucht. Zinloos om tegen in te gaan. Maar zoooo frustrend. Want het ging ten koste van hem!
Ik heb me zo machteloos gevoeld. En ook schuldig naar mijn paard. DIT was niet de bedoeling!
Na 4 maanden kreeg hij koliek en is hij na de operatie toch zo verslechterd dat ze hem heeft laten inslapen. Uiteraard fijn dat ze zo haar best heeft gedaan hem te 'redden'. Maar het was te laat.
Niemand zal weten hoe het anders was gegaan, maar een paard kopen dat niet meer op gras staat en dan 24/7 in de wei zetten, overladen met stress en indrukken is vragen om problemen! Volgens de arts kon ze hier niks aan doen. Maar na mijn versie reageerden ze op de kliniek verbouwereerd.

Ik heb geprobeerd te delen wat ik zag, te vertellen wat hij nodig had. Maar zij wist het beter... Ik kon het niet bespreken... En nu is hij er niet meer... Hij is nu bijna 5 maanden geleden overleden. Het verdriet wordt eigenlijk alleen maar groter. Hij is er niet meer...

Waarom ik dit wil delen? Om misschien wat machteloosheid kwijt te raken, om hopelijk een stukje bewustwording te creëren want ieder verhaal heeft 2 kanten. Ik heb er in ieder geval veel van geleerd. Voor mij nooit meer zo'n keuze. Zij heeft na zijn dood al zijn mooie lange vlechten, voorpluk en hele staart er af geknipt. Ik heb een rode roos bij hem neergelegd. Het zei me alles...

Laten ik eindigen met dat ik zie dat de ander het niet kwaad bedoelt. Het is een ander perspectief en haar waarheid. Ik had alleen zo graag van perspectief gewisseld. Het ging niet om onze ego's. Het ging om het welzijn van het paard... Hij heeft een hele hoge prijs betaald. Maar ondanks alle verdriet is er ook rust. Hij is weer thuis, vooral bij zichzelf!!! Y;(

**Geplaatst:** 11-10-18 01:17

Geplaatst: 11-10-18 01:17

Pff wat een verhaal van jou kant. Dat houd mij tegen om een paard te verkopen. Je hebt adviezen aan de nieuwe eigenaar gegeven helaas heeft deze er niets mee gedaan. Veel sterkte met het verlies.

Laatst bijgewerkt door Wesco op 11-10-18 01:34, in het totaal 1 keer bewerkt

The best secret, is the secret
between a girl and her horse.

**Geplaatst:** 11-10-18 01:22

Geplaatst: 11-10-18 01:22

Ik kan me voorstellen dat het een flinke klap voor je is. :(:)

Maar: verkopen onder voorwaarden/afspraken is al een bijzonder ding. Bij verkoop heb je namelijk geen zeggenschap meer.
Dat het dan zo loopt, jij meevolgt op bokt, probeert wat tips te geven, een eigenaresse schijnt het beter te weten (zíj is de eigenaresse, hè) met een tragisch einde tot gevolg, echt, vreet jezelf alsjeblieft niet op. Dit is paardenhandel. Het ging nu mis ondanks alle goede bedoelingen, maar om eerlijk te zijn begrijp ik dit topic niet. Wél wens ik je veel sterkte :(:)

**Geplaatst:** 11-10-18 01:27

Geplaatst: 11-10-18 01:27

Jeetje wat heftig.... vooral als je duidelijk aan hebt gegeven dat het paard niet op gras kan en ze toch de keuze hebben gemaakt hem wel 24/7 op de wei te zetten... het is hun paard dus hun keuzes maar dit is niet ten goede van het paard,.. veel sterkte :(:)

**Geplaatst:** 11-10-18 01:33

Geplaatst: 11-10-18 01:33

Ik ken het verhaal van de andere kant niet, dus dat maakt het wat moeilijk om te oordelen.
Gras is voor sommige paarden idd geen denderend idee, hangt er van af hoe sober ze zijn natuurlijk......

Ik vind dit heel naar voor je. Anderzijds is het wel zo, dat je je paard verkocht hebt, en er dan dus idd geen zeggenschap meer over hebt, hoe vervelend dat ook is. Ik begrijp dat dat naar is, maar je kan niet echt verkopen onder voorwaarden. Dat is helaas inherent aan verkopen.

Ik wens je wel heel veel sterkte, en ik vind het echt naar voor je.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.
Sinéad O'Connor 1966-2023

**Geplaatst:** 11-10-18 06:26

Geplaatst: 11-10-18 06:26

Ik lees een eigenaar die een paard verkoopt en dan toch nog inspraak wil hebben, maar dan moet je niet verkopen.

De nieuwe eigenaar had alle recht om het te doen zoals zij dacht dat het kon en eerlijk? Ik hoor ook vaak verhalen bij aankoop en daar doe ik mijn eigen ding mee. Ik ben nu eenmaal anders dan de vorige eigenaar.

Waarom wilde je zo graag je verhaal zelfs op de kliniek kwijt? Hij is overleden aan koliek, niemand zal ooit weten waar dat precies door is veroorzaakt.

Laat het los. Accepteer dat je het anders gezien wilde hebben, maar dit gebeurd is en dat dingen soms fout lopen in het leven en mensen dingen doen die je niet verwacht.

Sterkte met het verlies. :(:)

**Geplaatst:** 11-10-18 07:00

Geplaatst: 11-10-18 07:00

Wauw...en dan vooral in de zin dat ik dit een flinke trap na vind richting de nieuwe eigenaar.
Natuurlijk is het super vervelend dat het paard is overleden.
Maar verkocht is verkocht en als je dan ook nog schrijft dat je op de kliniek bent geweest betekent dit dus dat de nieuwe eigenaar je gebeld heeft en vraag ik mij oprecht af of zij dit (met mogelijk evenveel verdriet als jij) verdiend heeft.

ik ben gewoon wie ik ben, en als je dat niet hebben ken, blijf ik lekker toch wie ik ben
*klik*voor mijn [o]

beestenbende

**Geplaatst:** 11-10-18 07:08

Re: Mijn versie van het verhaal...

Geplaatst: 11-10-18 07:08

Je hebt aangegeven dat het paard wegens ziekte in het verleden niet op gras kon omdat hij onder andere koliek kon krijgen hierdoor. De nieuwe eigenaar zet hem 24/7 op gras en even later is hij overleden aan koliek. Ik begrijp dat dit ontzettend frustrerend is voor je.. Heel veel sterkte.

Sepp (Rudsmo Rune x Lyckangs Tempo)

**Geplaatst:** 11-10-18 07:18

Geplaatst: 11-10-18 07:18

Je hebt met alle goede bedoelingen tips gegeven. Maar ik denk dat de nieuwe eigenaresse ondanks dat zij een andere manier van aanpak had (wat haar goed rechts is) wel het beste met hem voor had.

**Geplaatst:** 11-10-18 07:33

Geplaatst: 11-10-18 07:33

Dit is een groot probleem in de hele paardenwereld.
Er zijn heel veel paardeneigenaren die de mening hebben het beter te weten.

Altijd is het het paard dat uiteindelijk het slachtoffer is.

PenS wat een verhaal, helaas herkenbaar.
Als eerste werd ook mijn boosheid weer getriggerd. Je heb gedaan wat in jouw macht en mogelijkheden lag. Ook toen je je paard verkocht heb je verteld wat hij nodig had en gehoopt voor het beste.

Probeer ook vooral de mooie herinneringen te behouden, en probeer dit een plaatsje te geven.
Sterkte.

**Geplaatst:** 11-10-18 07:36

Geplaatst: 11-10-18 07:36

Dat is ook wat ik schrijf. Ze heeft echt de beste bedoelingen gehad! En verkocht is verkocht,ik begrijp het en zo is het.
Mijn verhaal gaat niet over de zakelijke kant, maar over de menselijke. Dat je hopelijk naast wetten en regels ook gewoon afspraken kan maken in goed vertrouwen. In het belang van het dier.

Zakelijk omgaan met mijn dieren is niet wat ik wil. Ik heb nooit een dier verkocht en heb hier erg veel van geleerd. Er zijn ook verhalen van verkoop waar wel overlegd kan worden gelukkig. Ik had het anders ingeschat. Mijn verantwoordelijkheid.

Hebben jullie ervaringen met verkoop?

**Geplaatst:** 11-10-18 07:49

Geplaatst: 11-10-18 07:49

PenS schreef:
Dat is ook wat ik schrijf. Ze heeft echt de beste bedoelingen gehad! En verkocht is verkocht,ik begrijp het en zo is het.
Mijn verhaal gaat niet over de zakelijke kant, maar over de menselijke. Dat je hopelijk naast wetten en regels ook gewoon afspraken kan maken in goed vertrouwen. In het belang van het dier.

Zakelijk omgaan met mijn dieren is niet wat ik wil. Ik heb nooit een dier verkocht en heb hier erg veel van geleerd. Er zijn ook verhalen van verkoop waar wel overlegd kan worden gelukkig. Ik had het anders ingeschat. Mijn verantwoordelijkheid.

Hebben jullie ervaringen met verkoop?

Dan had je een bijrijder moeten zoeken

Ik ken de andere kant van het verhaal niet, maar vind dit topic echt om je dood voor te schamen.
Verkoop betekend loslaten en als je dat niet kan is dat jou probleem, hou het dan ook vooral jou probleem.
Jij bepaald niet hoe vaak de eigenaar haar paard traint etc, die rechten heb je verkocht.

En dan nu een gruwelijke trap nageven

**Geplaatst:** 11-10-18 07:58

Geplaatst: 11-10-18 07:58

NoGo schreef:
Wauw...en dan vooral in de zin dat ik dit een flinke trap na vind richting de nieuwe eigenaar.
Natuurlijk is het super vervelend dat het paard is overleden.
Maar verkocht is verkocht en als je dan ook nog schrijft dat je op de kliniek bent geweest betekent dit dus dat de nieuwe eigenaar je gebeld heeft en vraag ik mij oprecht af of zij dit (met mogelijk evenveel verdriet als jij) verdiend heeft.

Wel de eerste zin van jouw post is gewoon een dubbel barrel. totaal onnodig om dat zo neer te zetten.

xChantal94 schreef:
Je hebt met alle goede bedoelingen tips gegeven. Maar ik denk dat de nieuwe eigenaresse ondanks dat zij een andere manier van aanpak had (wat haar goed rechts is) wel het beste met hem voor had.

Ik heb hier een andere mening over, een paard wat problemen heeft om suikers te verwerken en bij een overdaad kramp en problemen krijgt. een paard wat HB wordt op gras, of een paard waarvan je weet dat het rugproblemen heeft en daar een zadel op legt. Daar heb ik een ander woord voor.

ook als eigenaar zijn er zaken wat niet onder kooprecht of eigendom valt. Een paard wat geen voer en water krijgt dus verwaarloosd is bij de wet strafbaar. Een paard waarvan de behoeften worden genegeerd zou misschien op dezelfde wijze strafbaar moeten zijn. Een paard wat het verkeerde voer krijgt en de verkeerde huisvesting Dat valt voor mij niet onder het goed recht van de een eigenaar.

Ik heb over de jaren dingen geleerd en ben verre van uitgeleerd, Ik ken paarden die elk weekend met de oliebol (diaree) op de trailer stonden, buiten de eigen stress ook met de stress van de eigenaresse te doen hadden. Want op toernooi is ozo leuk (voor de ruiter). Chantal ik vind het woord rechten verkeerd gekozen, Het houden van een paard brengt veel plichten mee, het negeren van problemen met voer en houding is een plicht die de nieuwe eigenaresse heeft verzaakt.

moyra schreef:
PenS schreef:
Dat is ook wat ik schrijf. Ze heeft echt de beste bedoelingen gehad! En verkocht is verkocht,ik begrijp het en zo is het.
Mijn verhaal gaat niet over de zakelijke kant, maar over de menselijke. Dat je hopelijk naast wetten en regels ook gewoon afspraken kan maken in goed vertrouwen. In het belang van het dier.

Zakelijk omgaan met mijn dieren is niet wat ik wil. Ik heb nooit een dier verkocht en heb hier erg veel van geleerd. Er zijn ook verhalen van verkoop waar wel overlegd kan worden gelukkig. Ik had het anders ingeschat. Mijn verantwoordelijkheid.

Hebben jullie ervaringen met verkoop?

Dan had je een bijrijder moeten zoeken
Ik ken de andere kant van het verhaal niet, maar vind dit topic echt om je dood voor te schamen.
Verkoop betekend loslaten en als je dat niet kan is dat jou probleem, hou het dan ook vooral jou probleem.
Jij bepaald niet hoe vaak de eigenaar haar paard traint etc, die rechten heb je verkocht.

En dan nu een gruwelijke trap nageven

Er wordt duidelijk gezeg waarvoor TS dit Topic heeft geopend; Het is niet alleen TS die tegen deze zaken aanloopt. De trap na maken anderen daarvan die de ervaringen van TS en vele anderen niet waarderen.

**Geplaatst:** 11-10-18 08:07

Geplaatst: 11-10-18 08:07

Tja koliek kan door het gras veroorzaakt zijn maar ook door 100 andere oorzaken.
Ook van op zand staan kunnen paarden koliek krijgen. Ook van te veel op stal staan kunnen paarden koliek krijgen.

Ik vind het echt een nare trap naar de eigenaar die naar alle waarschijnlijkheid ook het beste voor haar maatje wilde. Wat zij op bokt plaatste was ook niet netjes...maar ze is wel haar paard verloren.

Wil je wel alle sterkte wensen omdat je uiteraard verdrietig bent over het verlies van je vorige maatje. Het verdriet snap ik heel goed.

That awkward moment when someone yells at you for clicking your pen and you have to click it one more time to use it....

**Geplaatst:** 11-10-18 08:09

Geplaatst: 11-10-18 08:09

Wat een heftig verhaal! Lijkt me heel frustrerend dat een nieuwe eigenaar, ondanks alle goede adviezen, toch geheel het tegenovergestelde doet. Heel veel sterkte met het verlies :(:)

**Geplaatst:** 11-10-18 08:33

Re: Mijn versie van het verhaal...

Geplaatst: 11-10-18 08:33

Ik vind het geen trap na richting de nieuwe eigenaar..

Ik kan me juist wel voorstellen hoe frustrerend dit is voor de TS, als je aangeeft dat hij slecht tegen gras kan wat veel barokke paarden hebben. En dat dat volledig genegeerd word en het paard er na 4 maanden niet meer is..ja, ik zou ook boos zijn.
Maar voor mij is het wel een reden om nooit een paard te verkopen met "zulke" probleempjes, omdat je helaas niet in de hand hebt wat een ander ermee doet en je met de verkoop ook je "macht" uit handen geeft.

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

**Geplaatst:** 11-10-18 08:37

Geplaatst: 11-10-18 08:37

Zo, wat vreselijk zeg! Denk je met goed vertrouwen je paard te verkopen

Ik heb ook nog nooit een paard verkocht, jouw verhaal is precies de reden waarom ik er zelf ook zo huiverig voor ben.
Sterkte met jouw verlies :(:)

Overigens vind ik het ook geen trap na richting nieuwe eigenaar.

Laatste eerbetoon aan Binky, de achtergelaten pony Y;(

**Geplaatst:** 11-10-18 08:43

Geplaatst: 11-10-18 08:43

Helemaal geen trap na voor de nieuwe eigenaar. Ik snap dit verdriet wel een de onmacht.
Ik hoop dat jullie het beide kunnen verwerken.

De cursus ‘Omgaan met teleurstellingen’ gaat wederom niet door.

**Geplaatst:** 11-10-18 08:47

Geplaatst: 11-10-18 08:47

Voor mij klinkt het ook als een trap na.

Er zijn inderdaad paarden die niet tegen gras ed kunnen als ze te weinig doen. Of, zoals ik ooit een veearts hoorde zeggen, het paard moet niet op dieet / minder eten, maar er moet meer met hem worden gedaan.

Het klinkt alsof ts "verhaal wil halen bij de kliniek". Zo'n kliniek mag niet eens over het paard van een andere eigenaar praten.

Ik heb mijn paarden resp 18 jaar en 5 jaar. In al die jaren nooit koliek. En vorig jaar 1 kliniekbezoek en 3 onafhankelijke veeartsbezoeken in 1 jaar tijd. Plus nog 2 of 3 momenten van koliek die gelukkig over gingen zonder veearts erbij. Zomaar ineens. Geen idee waarom. En bij beide paarden. Zonder enige verandering in het stalmanagement of dergelijke

Ts ik vind het heel sneu voor je dat je je maatje hebt moeten verkopen. En nog triester dat het dier inmiddels is overleden. Hou je vast aam de leuke momenten die je met hem gehad hebt. Helaas is er geen "als" dus je zult nooit weten wat er gebeurd zou zijn als... (vul maar in).

Laatst bijgewerkt door Rocamor op 11-10-18 08:48, in het totaal 1 keer bewerkt

Rockes

**Geplaatst:** 11-10-18 08:47

Geplaatst: 11-10-18 08:47

Ik snap enerzijds wel dat je de versie van jouw kant wilt delen, anderzijds, dit is niet handig als je een eigen bedrijf hebt. Via Google kom je hier nu heel makkelijk bij uit, wil je dat? Is dit de reclame die je wilt maken voor eventuele toekomstige klanten?

Ook zal de nieuwe eigenaar dit hoogstwaarschijnlijk lezen en erop gaan reageren. Ik neem aan dat die nieuwe eigenaar er ook niet gecharmeerd van zal zijn.

Edit: Door de naam van je bedrijf was de nieuwe eigenaar op Bokt ontzettend makkelijk te achterhalen. Is dat wat je wilt? Lijkt me toch niet de bedoeling?

Laatst bijgewerkt door KimD op 11-10-18 08:57, in het totaal 1 keer bewerkt

Wat een hondenleven! Volg jij ons al?
Website; Vihaan Aditi - Border Collie / Smooth Collie
Facebook; Vihaan Aditi

**Geplaatst:** 11-10-18 08:47

Geplaatst: 11-10-18 08:47

Heel triest dat het zo gelopen is al zul je nooit de precieze oorzaak weten. Sterkte in ieder geval en ik snap goed dat je je verhaal kwijt wil.

**Geplaatst:** 11-10-18 08:48

Geplaatst: 11-10-18 08:48

Dit is erg dubbel. Als oude eigenaar geef je dingen mee, maar als je zelf een dier overneemt dan doe je het ook op je eigen manier lijkt me. Je houd het in je achterhoofd wat er gezegd wordt maar trekt toch je eigen plan.

Hoe weet je dat het paard 24/7 op het gras stond? En de andere zaken? Zoals gezegd zijn er meer oorzaken mogelijk voor koliek.

Ik zou er zelf niet zo snel kiezen om dit op bokt te gooien in deze vorm. Zoiets bespreek je met de gene die het aangaat. Het andere topic ken ik niet maar dat vind ik ook voor haar gelden. Het is niet netjes om het paard als onhandelbaar weg te zetten. Nu komt je topic op mij over als een wedstrijdje wie het meeste om hem gaf (dat voorbeeld met het knippen en de roos) en om je gelijk te halen.

Iig sterkte met het verwerken. Het is heel rot dat het zo heeft moeten aflopen

Gezocht kundige tandarts omgeving Druten/Beuningen/Nijmegen

**Geplaatst:** 11-10-18 10:56

Geplaatst: 11-10-18 10:56

Apart topic, helaas herkenbaar maar toch kan ik mij er niet in vinden dat je zoiets online neer wilt zetten waar iedereen het kan lezen/vinden. Dat vind ik een trap na geven omdat de persoon over wie je het hebt niet anoniem is gebleven in het verhaal.

Ever make mistakes in life? Let's make them birds. Yeah, they're birds now.
http://www.migaria.com/popcorn.gif

**Geplaatst:** 11-10-18 11:10

Re: Mijn versie van het verhaal...

Geplaatst: 11-10-18 11:10

Ik ken de andere kant van het verhaal niet, en eigenlijk maakt dat me ook niet echt meer uit. Ik vind het alleen echt ontzettend laag geschreven en dat jij even moet laten zien dat jij gelijk had en dat het paard bij jou niet was overleden.

Citaat:
Laten ik eindigen met dat ik zie dat de ander het niet kwaad bedoelt.

Leuk dat je dit zegt, maar in heel je beginpost verwijt je de koper alles. Het feit dat hij meteen in de kudde werd gezet, dat hij werd aangevallen door een ruin, dat hij onder de wonden zat, dat hij op gras kwam te staan terwijl hij dat niet zou kunnen, dat hij 7 dagen per week getraind werd en dat hij doodongelukkig was en dat de koper daar geen oog voor had.

Ik snap heel goed dat je spijt hebt en dat je graag terug zou gaan in de tijd. Ik snap ook dat je je paard mist en zou willen dat hij er nog was. Maar op deze manier schuif je de schuld van zijn lijden op de koper, die waarschijnlijk ook kapot is van verdriet vanwege het verliezen van het paard. Ik vind dat laag en nogal een trap na geven.

**Geplaatst:** 11-10-18 11:13

Geplaatst: 11-10-18 11:13

Ik vind dit geen trap na. Het is ook gewoon heel naar dat al je adviezen genegeerd worden en je je paard steeds meer ziet wegteren. Natuurlijk is verkocht verkocht, maar je gaat toch van het goede van de mens.
Ik begrijp heel goed dat je je verhaal ook even wil doen, hoeveel verhalen van eigenaren staan hier wel niet op Bokt die vele malen slechter praten over de vorige eigenaar dus waarom is het van de andere kant opeens niet okee?
In ieder geval veel sterkte, het is altijd naar ook al was hij niet meer van jou

...
Ik ben gerpiegorp

Wie is er online