''Vooroordeel: Arabische Volbloeden zijn zenuwachtige, drukke paarden.
Ongetwijfeld hebben de meesten het wel eens meegemaakt: mensen die zodra ze horen dat je een AV hebt, meteen denken aan een zenuwachtig, schrikkerig paard. Een ras wat extreem reageert op…alles. Een ras waar je absoluut geen kinderen bij in de buurt moet hebben.
Maar wij weten wel beter.
Een vriendin gaf aan dat ze op donderdag op een basisschool in Apeldoorn een groot thema-feest zou hebben. Daar hadden ze voor de jongere groepen allerlei spelletjes georganiseerd rondom het thema ‘’indianen’’. En wat is een indianen thema zonder paard?
Het was de bedoeling dat de kinderen in groepjes zouden komen en ze naast het aaien er ook op zouden mogen zitten en, als ze durfden, een klein rondje rijden.
Door het feit dat het om een aantal uur ging en er kindjes op zijn rug zouden gaan zitten, viel Kam gelijk al af. Alleen rustig doen is voor hem al uitdaging genoeg.
Naast dat het voor de kindertjes veilig moet zijn, vind ik het ook belangrijk dat de paarden het naar hun zin hebben, dat recht hebben ze immers ook.
Kam zou het niet naar zijn zin hebben gehad. En de vooroordelen over Arabieren hebben bevestigd, maar dat terzijde.
Gelukkig was daar onze redder in nood Patriot: bomproof, kindproof en engelengeduld.
En maar goed ook want eenmaal aangekomen bleek dat er nog een toneelstuk om de spelletjes heen zat, waarbij het de bedoeling was dat Patriot achter twee opperhoofden liep die tegelijkertijd hard op een trommel sloegen. Hoewel ik eigenlijk heus wist dat Patriot niet gek zou doen, hebben we toch even een ‘’testslag’’ gedaan voor hij naar de kindertjes toe ging (just double checking). Dan wist hij alvast wat voor soort geluid het was.
De groepjes bleken groter dan verwacht en het aantal kinderen dat er op durfde te zitten ook.
Uiteindelijk heeft hij zo’n 60 kinderen op zijn rug gehad (nee, niet tegelijk uiteraard) en het daarbij behorende rondje gelopen. Al probeerde ik daar nog zoveel mogelijk variaties op te bedenken zodat hij niet telkens hetzelfde zou hoeven lopen. Af en toe heb ik (zonder indianen op zijn rug) nog wat heen en weer gerend met hem zodat hij even wat anders kon doen.
Al vond Patriot het allemaal best en heeft (letterlijk) niet op- of omgekeken als er iemand op zijn rug getild werd. Voordeel was ook dat het op een groot grasveld was en hij tussen (en soms tijdens) alles door vooral lekker rustig heeft staan eten.
Op een gegeven moment was er zelfs een ouder van een kindje wat op dat moment op zijn rug zat, die de opmerking maakte ‘’hij is wel heel rustig hoor. Ik houd wel van wat meer pit’’. Ik ben er niet op in gegaan maar voelde me lichtelijk beledigd want juist omdat hij zo rustig is, hadden we hem meegenomen! Ik bedoel, ik had ook Kam mee kunnen nemen vanwege zijn ‘’pit’’, maar dan waren er een hoop indiaantjes gesneuveld. En trommels. Just saying.
Ondanks dat er meerdere kinderen tegen zijn achterbenen aan zijn gelopen, langs hem heen renden of uit enthousiasme spontaan keihard begonnen te gillen, heeft niemand ook maar een staart (laat staan been) in zijn gezicht gehad.
Op show is zijn rustige karakter misschien een nadeel maar bij dit soort dingen ben ik toch extra trots dat hij zo makkelijk is.
Wild hoor, die Arabieren.''
) maar ik denk dat je bij elk ras een paar paarden er tussen hebt zitten die wat meer aanleg hebben voor wilder gedrag