Hij was (is nog wel een beetje) een typische arabier van wat mensen altijd zeggen. Enorm druk ookal staat hij hele dagen buiten,zo erg dat ik in de winter echt niks er mee kon behalve energie er uit laten. Schrikken van alles om hem een etc. In mijn ogen echt baby gedrag. Hij vind dingen minder eng, sloopt minder, rustiger. Dus ik denken wel echt dat dat komt door het 'volwassen' worden. Hij gedraagt zich ook veel meer paard ipv puppy. Niet alleen wat energie betreft, want dat hoort er bij (gelukkig)
Ik blijf hem vooral even goed in de gaten houden. Als het weer zo beter wordt kan hij weer op de wei ipv de paddocks van nu, kijken hoe het dan gaat. Hij is voor nu vooral nog een blij ei. Hij rent rond, speelt en doet lekker gek op de paddock.
Het enige wat ik ooit gemerkt heb is dat hij met zijn been op zo'n wit weiland prikpaaltje is gekomen, maar dat was een klein wondje en helemaal niet diep. Verder heeft hij nooit iets gehad. De DA vond het onwaarschijnlijk dat het door het prikpaaltje kwam. Dus verder dan dat zou ik het echt niet weten. Grote kans dat hij (te) gek gedaan heeft in het land.