Hier hadden we een heel avontuur. We zouden al naar de Drunense Duinen gaan met de honden, maar het was zulk mooi weer, dat ik echt zin had om te rijden. Dus ponies opgeladen, honden opgeladen, man opgeladen met fototoestel, dochter in haar skipak gehezen en op pad. Daar aangekomen raakt Caj helemaal over de zeik over de drukte of weet ik wat en trekt zo mijn hoofdstel kapot! Niks meer aan te redden. Had nog geprobeerd iets met de keelriem van pony van dochter te doen, maar het was echt een verloren zaak. Ik dacht echt dat we weer naar huis konden. En ik zat nog niet eens in het zadel!
Gelukkig had ik haar touwhalster om gelaten (ik weet niet waarom. Doe ik anders nooit.) Daar was ik nu heel blij om. Dus teugels aan het touwhalster gehangen en dan maar wandelen. Maar dat was echt dramatisch. Ze was echt aan het drammen en het werd er niet beter op. Dus op een rustig stuk ben ik er toch maar op geklommen; op hoop van zegen.
En ze was me toch braaf! Niet te geloven! Als ze had besloten om te gaan rennen en te stieren, had ik echt geen stuur en geen rem gehad. Maar ze was echt super! Af en toe wat drammen, maar kon met de zweep wat links en rechts aan tikken om aan te geven dat ik toch echt de andere kant op wou (of stil wou staan). Ze was dan meteen voor rede vatbaar. Echt zo supertrots op mijn drammerige heethoofd!
[ [url=m/HdlGtK.png]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/j0TXbl.png]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/G8tdVy.png]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/bWSJ61.jpg]Afbeelding[/url] ]