Geplaatst Op 23 april werd ze geboren, tot grote verrassing van ons allemaal.
Ariel had ons allemaal voor de gek gehouden, we hadden Amarens nog niet verwacht.
Het was een lief, mensgericht en nieuwsgierig veulen, vanaf dag 1 al.
Vergiste zich soms een keer in mama en ging achter Olivia aan.
Ze heeft ons veel laten lachen met haar streken en acties.
Ze heeft vanaf het begin gehad dat er ook melk door de neus weer naar buiten kwam.
Kan gebeuren, merrie met veel melk, gulzig veulen? Het kon van alles zijn.
Dierenarts heeft er later ook nog een keer naar gekeken, maar zowel met kijken als met voelen was er niks geks te vinden.
Na een paar weken werdt het niet minder, dus besloten dat als wij verhuisd zouden zijn, we naar Wolvega zouden gaan voor een scopie.
Echter sinds het weekend ging ze hard achteruit.
Dinsdag de dierenarts erbij, ze was lusteloos en had koorts.
Koortsremmers en antibiotica gehad, en rond de middag zag ze er een stuk beter uit. ' S avonds bleef de temperatuur mooi laag. De scopie hadden we met een week verplaatst, eerst de koorts onder controle krijgen. Woensdag was ze nog slechter 40,2 graden koorts, wederom medicatie gehad. En de temperatuur zakte weer.
Donderdag weer contact gehad met Wolvega en we mochten gelukkig direct komen.
Eenmaal in Wolvega eerst een echo van de longen, dat was al zeer slecht. Zware longontsteking aan beide longen. Hierna met de scoop gekeken. Het was echt even erin en eruit, het probleem was meteen duidelijk. Helemaal achterin de keel een open gehemelte. Een klein rot gat wat alle ellende veroorzaakte.
We hebben Amarens en Ariel mee naar huis genomen en dezelfde middag is ze thuis op de wei ingeslapen in de kudde.
Dag lief klein meisje, Helaas heeft het niet mogen zijn. Wat hadden we je graag zien uitgroeien tot de topper die je was.
Heel veel sterkte! 
