Het is beter zo.
4 jaar heb ik van je mogen genieten, je was zo braaf, snel, en wat was je toch een clown.
Je beste vriendinnetjes missen je Las, net als ik, het is alweer een maand geleden dat ik hoorde dat je overleden was, twee maand dat je weg bent. Ik blijf maar denken, waarom was ik er niet voor je in je laatste dagen. Ik wist dat het niet goed was, maar ik wist niet dat het zo mis was. Waarom je baasjes mij niet gebeld hebben dat je pijn had in je buikje weet ik niet, maar als ik het wist was ik bij je tot je weg was, wat een stress had jij wel niet moeten hebben, met zon raar naaldje in je lichaam. Bah. Maar het infuus werkte niet bij je, het was goed mis. De DA wist zelfs niet wat voor soort koliek je had, je was zo vrolijk in je stal, at je eten lekker op en zat lekker te slapen. En toen was het mis, om 11 in de avond. Je baasje kwam kijken, net als altijd. Maar je lag maar op de grond, te briesen en kijkend naar je buikje, ze heeft gelijk de DA gebeld, infuus erin en hopen dat het weg ging. Maar dat ging het niet, ze hadden besloten om je maar in te laten slapen. Ik wou dat ik er was in je laatste dagen. Het is moeilijk, als je alles uitstelt om naar je toe te gaan, en dan hoor ik dat je was overleden aan koliek. Ik was verdrietig, mijn beste vriendje, mijn toeverlaat, was weg. Ik geloofde het niet, het kon gewoon niet, het mocht niet, je had zoveel energie. ik heb dagen gehuild en niet geslapen. Ik vergat dat je weg was voor misschien een seconde, maar het kwam altijd weer terug... Mijn maatje is er niet meer.
Je baasjes besloten het aan mij vertellen toen je al 4 week weg was, ik was kapot. Ik ben nog steeds kapot, je bent alweer 2 maandjes weg. Maar gelukkig kreeg ik je hoofdstel, ik heb tenminste nog iets van jou, en dat zal een erf stuk worden voor mijn eerste paardje, zodat je trots kan zijn voor wat jij mij geleerd hebt.
Lasvegas, overleden op 24 jarige leeftijd rond 20 maart 2018, ik heb het gehoord op 24 april 2018.
Ik hou van jou.
