Geplaatst De 8 jaren dat je me kennis hebt leren maken met de westernsport, de 8 jaren waarin we genoten hebben van vele ritjes veluwe en de prachtige ritjes op het strand, we genoten hebben van alle wedstrijden, we twee keer Nederlands Kampioen werden, we genoten hebben van elkaar.
Mijn eerste internationale wedstrijd, voor het eerst zonder hoofdstel rijden, changementjes om de pas.
Je eenkennigheid was voor andere mensen soms moeilijk, voor mij was het prachtig, ik kon met je lezen en schrijven. Toen mijn vader overleed heb jij me met je opgewekte ogen er doorheen gesleept.
Samen met mijn moeder hebben we iedere dag van je genoten..
Mea, je was voor mij mijn once in a lifetime horse.
Helaas werd het kantelen van het hoefbeen in je voorvoeten je fataal en geniet je nu van de groene lange vlaktes.. hoe rot ook maar dit was nog maar de enige beslissing die we voor je konden nemen.
Het is allemaal heel snel gegaan, tot we afgelopen maandag foto's gingen maken omdat je plots je stal niet meer uit wilde en ondanks pijnstillers zoveel pijn liet zien... op de foto's zagen we hoe fout het was en hoe sterk Mea zich voor ons aan het houden was.
Gisteren na het inslapen konden we het hoefbeen voelen tussen de hoef, dus hoe een goede beslissing het is geweest, het doet zo veel pijn om mijn maatje te verliezen...
Mea is uiteindelijk 20 jaar geworden.
Een overzicht voor de allerknapste Mea, ik zal je nooit vergeten..
Tot ooit, lieve Mea..
