Ik heb op 8 februari, na twee dagen dag en nacht injecteren om de paar uur en veel dierenarts bezoeken, mijn oudste paard Júpiter, die als gratenpakhuis was gekomen en inmiddels al ruim drie jaar bij me was, uit zijn lijdenmoeten laten verlossen omdat hij niet meer te redden was (nierfalen). De andere paardjes en de muilezel, nieuw in de kudde, waren erbij. Zijn beste vriend Olímpio, waar hij altijd mee samen was, heeft de hele nacht bij het lichaam gewaakt, hij wilde niet binnenkomen. ´sMorgens heeft hij nog een mondvol mais dat ik voor de kippen had gestrooid bij de mond van Júpiter gelegd... hartverschurend. Hij was er ook bij toen het lichaam is opgehaald, net als de anderen.
Ik weet niet precies hoe oud hij uiteindelijk is geworden (hij was een kribbebijter en zijn anden waren dus niet te lezen wat dat betreft), maar in elk geval 24 jaar. Hij was tot hij ziek werd nog enorm levenslustig, kon zich nog enorm uitsloven in de wei, en het kwam dus heel onverwacht en hard aan.
Oh, wat verdrietig.. Ik heb Júpiters verhaal ook gevolgd. Is dat alweer drie jaar geleden? Hij heeft in ieder geval een prachtige drie jaar gehad. Sterkte met dit verlies
Lusitana
Berichten: 22434
Geregistreerd: 26-10-04
Woonplaats: buiten Grandola, Alentejo, portugal
Geplaatst door de TopicStarter: 12-02-18 22:49
Dank jullie wel.
Olímpio lijkt er inmiddels wel vrede mee te hebben. Hij heeft de eerste dagen wel veel naar de verte gestaard en wilde ook niet goed binnen komen. De eerste avond ging hij zelfs eerst weer naar buiten om te zoeken, helemaal tot de plek waar het lichaam gelegen had voordat hij besloot toch maar de nacht op stal bij de anderen door te brengen.
Sterkte met het verlies van Jupiter. Wat fijn voor hemzelf dat hij 3 mooie jaren bij je heeft mogen leven. Sneu voor Olimpio.. Mooi om te zien hoe een paardenvriendschap kan zijn.
Heel veel sterkte gewenst met het verlies van Jupiter...
Telpeva
Berichten: 14704
Geregistreerd: 26-08-06
Woonplaats: In de hoek
Geplaatst: 12-02-18 23:25
Wat ontzettend lief van die mais, hopelijk kan Olimpio (en natuurlijk ook de rest) er met de tijd een beetje aan wennen, dat het allemaal eennplaatsje krijgt. Sterkte ts, heel heftig om zo een paard te verliezen na zo veel zorg en ook nog zo onverwacht
Heel veel sterkte! Wat een lieverd die olimpio. Hij is gegaan als een mooie vent en niet het skelet van 3 jaar terug. Dat heb je heel goed gedaan!
ClauH
Berichten: 4734
Geregistreerd: 17-02-03
Woonplaats: Tegenover de Xenos
Geplaatst: 13-02-18 09:02
heel veel sterkte met het verlies.
Ook ik had zijn verhaal gevolgd... Je hebt hem nog wat mooie jaren gegeven en een goede vriend. Wat wil een paard nog meer...
Suikerspinda
Correspondent
Berichten: 6044
Geregistreerd: 22-08-12
Woonplaats: Sabadell
Geplaatst: 13-02-18 09:05
Wat verdrietig, maar hij heeft gelukkig nog drie goede jaren gehad bij je. Veel sterkte met het verlies van Júpiter
Pandora2
Berichten: 19854
Geregistreerd: 04-01-13
Woonplaats: Belgie
Geplaatst: 13-02-18 09:40
Zo verdrietig dit Ik volgde jullie ook vanaf het begin. Kan alleen maar zeggen dat hij zich geen betere eigenaar kon wensen. Hij heeft nog 3 gouden jaren bij jou mogen doorbrengen. rip Jup
Ja, ik ben blij dat het zo gegaan is, want ik denk dat Olímpio met name anders de boel had afgebroken en nog dagen, misschien wel weken of langer naar hem had lopen zoeken.... Nu lijkt hij er inmiddels vrede mee te hebben.