In 2003 werd ik lid van Bokt. Opgegroeid met paarden en pony's bij mijn ouders. Na jaren zonder paarden, vond ik in het jaar 2000 na het overlijden van mijn man een paar jaar eerder, een nieuwe grote liefde: Albert.

Samen zaten we al snel weer ´in de paarden´. Het begon met Shetlander Turbo, direct daarna kwam Nienke erbij, ook een kleine smurf, drachtig en wel.

Eind 2001 kochten we Janssen, uit de koetsierslessen en hij werd onze grote vriend, onze inspiratie, ons allesie. Toen we twee jaar later veulen Whisper erbij kochten, was ons span compleet voor de toekomst. Ook rijpaard Levi woonde bij ons.

Na het verkopen van de Shetlanders in 2004, bleven de drie groten over. We verkochten Levi aan Suzan, maar zij bleef met hem gezellig bij ons op stal, tot ons vertrek naar Spanje in 2010. We gingen voor Albert´s gezondheid naar het hete zuiden en vonden het niet eerlijk om de paarden aan die zon bloot te stellen. En zo gingen ze op pensioenpension in Frankrijk.


Vorig jaar lieten we Whisper inslapen, moeilijk, verdrietig, maar we zagen het al lang aankomen. Zijn verhaal staat hier: http://albert-monique.nl/?p=11723

Maar de allermoeilijkste en meest verdrietige beslissing namen we dit weekend, toen onze oude Janssen hard achteruitging. Hij is niet meer, het laatste paard van Stal Nieuwenoord, want ook Levi is twee jaar geleden ingeslapen.

Ons eerbetoon aan Janssen: http://albert-monique.nl/?p=12472

Het voelt vreemd, om na 14 jaar ook niet meer als paardeneigenaar op Bokt te komen ... Maar helemaal weg, nee, dat geloof ik niet.

Schitterend paard , het karakter spat er vanaf ..
Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies , zijn jullie het laatste stukje nog wel bij hem geweest in Frankrijk om afscheid van hem te nemen ?

Nee, we hebben het overgelaten aan zijn verzorgster, voor hem is zij al 7 jaar zijn vertrouwde baasje.

Dat is een mooi eerbetoon aan een machtig paard

Dankje wel Janouk, het was een bijzondere hoor!

Wat een prachtig paard, heb ook even je link gelezen..

Snap goed dat het echt voelt als het einde van een tijdperk voor je..

Heel veel sterkte!

Ach die Janssen. Een prachtig leven heeft hij gehad. Sterkte met het verlies .

Monique, het is echt het einde van een tijdperk. Mooi eerbetoon heb je geschreven aan ze.
Alle twee zijn ze echt mijn type paarden, geweldige machtige mooie dieren. Tja , wat moet ik nog zeggen, Het verlies zal verschrikkelijk zijn, ook al stonden ze niet meer aan huis.

Heel , heel erg veel sterkte!!!

xxx

Heel veel sterkte gewenst ... mooi eerbetoon aan jullie paarden en met name Whisper en Janssen!

Dank jullie allemaal: Inderdaad Astrid, je neemt emotioneel toch afstand als ze al zolang niet meer bij huis staan. Het verdriet is er nog wel, maar niet meer de leegte, het dagelijkse gemis. Dat hebben we in 2010 al gehad, wat was het toen stil in en rond de stallen thuis!

San, heb jij nou ook ooit nog op Janssen gereden bij ons?? Jouw tekening van ons span staat nog steeds in huis hier!

MoniqueT schreef:

Dank jullie allemaal: Inderdaad Astrid, je neemt emotioneel toch afstand als ze al zolang niet meer bij huis staan. Het verdriet is er nog wel, maar niet meer de leegte, het dagelijkse gemis. Dat hebben we in 2010 al gehad, wat was het toen stil in en rond de stallen thuis!

San, heb jij nou ook ooit nog op Janssen gereden bij ons?? Jouw tekening van ons span staat nog steeds in huis hier!

Nee, geloof ik niet. Wel geknuffeld, beide superlieve mannen. Fijn dat je de tekening nog hebt .

Ok, ik wist het even niet meer

Ach jeetje zeg ik schrik hier wel van. Weet nog dat jullie gingen emigreren en dat de paarden naar Frankrijk gingen... je zat toen geloof ik in het topic 'in het rijtuigje' enige tijd of zoiets.

Vond beide jullie paarden echt stoer. Wat een prachtige teksten heb je voor ze gemaakt. Wat spat daar de liefde voor jullie dieren vanaf.

Heel veel sterkte geen paard hebben, er niet meer heen kunnen gaan en weten dat ze er niet meer zijn is toch heel anders dan toch weten dat ze er nog zijn ook al is het op afstand. Jullie hebben van ze genoten, prachtig! En dat zal zeker wederzijds geweest zijn.

Ja, dat topic, weet ik nog! Bedankt voor je medeleven, het went langzamerhand ....

Jeetje, Monique, ik schrik ervan. Heel veel sterkte met het verlies van jullie kanjer.

Het zal zeker raar zijn om geen paardeneigenaar meer te zijn. Wel op Bokt blijven komen

Jawel hoor, ik ben al niet zo´n fervente bezoeker, maar zal best af en toe nog even binnen vallen.

Bedankt voor je lieve reactie op het blog. Jij ook, Astrid!