26-6-1999 werd Stornaldo geboren.
Kort daarna heb ik hem mogen leren kennen als klein meisje die net begon met lessen. Zo klein als ik was heb ik (de toen nog 2 jarige) Stornaldo uit zn stal gepakt, opgezadelt en meegenomen om te gaan lessen.
Wist ik veel dat, dat niet kon
Jij was mijn beste vriend, mijn enige vriend toen der tijd. Ik ging naar jou toe om alles te vertellen wat ik die dag had beleeft. Wat ik had gedaan op school en hoe vervelend iedereen altijd was tegen me. Maar jij niet, jij begreep me. En met een neus tegen mijn wang maakte dat allemaal niet meer uit. Ik was thuis!!
We maakte up's maar ook veel down's mee.
Zo stapte je vanuit een sprong in een verdwaalde nagel en stond je ruim 2 maanden stil. Ik was er elke dag voor je om je voetje te koelen en je helemaal plat je knuffelen.
Ook had je altijd veelste veel energie en ben ik wel eens bang geweest voor je wel bekende uitbarstingen. Wist ik veel dat, dat kwam door je rug en door je leeftijd.
Na heel veel doorzetten zijn we een echt team geworden, door dik en dun. Hoe vaak jij mij niet heb laten zandhappen!! En hoe vaak het wel niet mijn eigen domme schuld was.
Ik loop tot de dag van vandaag nog steeds met een blessure door een val van jou.
Nooit was jij gemeen, nooit heb je beoordeeld om hoe ik eruit zag. Jij zag alleen het kleine meisje met haar hart 100% open voor jou!
07-07-2010 was doomsday
Je moest verkocht worden.
Ik mocht die dag afscheid nemen en je zelf op de trailer laden. Je keek nog achterom, want je snapte niet waarom. Gelukkig stond je samen met je maatje Tarzan, dus je was niet alleen.
Ik wel! Ik was zielsalleen in mijn verdriet en met mijn in miljoen stukjes gebroken hart. Weken heb ik gehuild, gehuild en nog eens gehuild.
Ik was boos! Heeeel boos. Hoe kan je dit iemand zomaar aandoen??
(laatste keer rijden)
Een jaar later vond ik je terug onder de naam Guy bij Manege Arnhem. Je stond daar met een mooie sportcoupe, Ijzertjes onder en heel veel nieuwe vriendjes.
Ik ben een jaar daarna weer terug geweest om je te zien, maar ik kon het mezelf niet aan doen om nog een keer te gaan. Het verdiet bleef en het deed veelste veel zeer.
Wat ben ik achteraf egoistisch geweest!!
Ik heb Naldo altijd gevolgd op facebook maar op een gegeven moment stopte de foto's waar Stornaldo in voor kwam.
Ik heb er een berichtje aan gewaagd en dit was ook direct de laatste.
Guy is in oktober overleden na een klap tegen zijn schouder. Waarbij zijn schouderblad brak.
Het is lang geleden dat ik zo hard heb gehuild! Zo ontroostbaar ben geweest. Zo verscheurd.
Daarom schrijf ik het nu even van me af aan jullie. Misschien geeft het steun, ik hoop van wel.
Ik hoop dat Special nog heel lang bij me blijft en dat ze ook nog maar heel lang gezond mag blijven, want deze pijn voel ik liever niet snel weer.
Tnx voor het lezen.
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
