Thnx weer voor de lieve woorden. Het gaat goed met me, al mis ik m'n meisje nog iedere dag. Ik rijd momenteel niet... Ik kan het niet opbrengen en vind het even niet leuk. Heel gek aangezien ik al sinds m'n vierde rijd en nog nooit geen eigen paard heb gehad sinds ik 5 jaar was... Ik heb gekeken of bijrijden wat voor mij was, maar dat vind ik lastig. Alles moet dan toch op een door een ander bepaalde manier en er is weinig tijd om echt een band te krijgen met een dier, je moet dan toch 'hop rijden'.
Sinds twee weekjes ben ik een beetje aan het werk met een jonge fries. Ik heb met de eigenaren (fokkers) de afspraak dat ik een half jaar tot een jaar met het diertje aan de slag kan gaan om haar wat relaxter en uiteindelijk zadelmak kan maken. We zijn lekker samen de wereld aan het ontdekken en grondwerken. Duidelijk weer een gevalletje van een paardje met een klein hartje en weinig vertrouwen in de wereld. We kunnen zo rustig aan elkaar wennen en vertrouwen in elkaar krijgen... Rustig aan en op ons eigen tempo. Beetje paardentherapie voor mij dus. Ik denk dat dat wel goed voor me is. Wie weet komt er dan ooit wel weer eens een paard of kan ik wat voor iemand gaan rijden.