Het verliezen van je beste maatje

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
Yanaa

Berichten: 485
Geregistreerd: 15-12-09
Woonplaats: Groenlo

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-04-18 18:12

dorothea schreef:
Jeetje, ik heb er een van 24 op stal staan, al 20 jaar dus dat zal best wel even slikken zijn. Maar hij is best al oud (overigens nog hartstikke gezond) dus hier kan ik naartoe leven. Waar ik wel hulp bij nodig zal hebben is hoe je tot de beslissing gaat komen als het allemaal niet zo voor de hand liggend is. Mijn andere paard is recentelijk onder narcose geweest, heeft allerlei onderzoeken gehad (niets gevonden trouwens) en dan zit ik echt met samengeknepen billen bij de telefooon: stel dat het mis is gegaan. Ik zou het mezelf nooit vergeven, en ja, daar heb ik hulp bij nodig. En wanneer neem je bij een ziek paard de beslissing ‘dat het goed geweest is’ en het beter is om je paardje te laten gaan. Wanneer is het moment daar, hoe zou je het ‘aanpakken’, waar doe je goed gaan- of juist niet, spijt van je beslissing. Het gevoel van ....had ik maar....
Ik ben altijd bang dat ik het niet goed gedaan heb of ga doen, helemaal als het mijn dieren betreft. Dus ja, ik zou het zeker het overwegen waard vinden.

Al die vragen horen er helaas ook bij. Voor mij was het 5,5 week terug ook de 1e keer dat ik de keuze moest gaan maken, maar het werd me zo in 1 dag duidelijk dat het niet meer zo door kon gaan en dat dit het einde was. Heb er nog een van 27 staan, waar ik me ook bewust van ben dat die niet het eeuwige leven gaat hebben.
Het gevoel van had ik maar.. en heb ik hier wel goed aan gedaan.. en was als.. die zijn ook meermaals door mijn hoofd gegaan. Maar ook dat is het stukje van verwerken.. en dat is ook weer voor ieder persoon anders hoe je hier mee om gaat.
Ieder heeft hier eigen coping manier voor en kan je niet voorgeschreven worden hoe je het doen moet.

* Jorine G
* Rotan's Parvani
* Blacky

BigOne
Berichten: 38039
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Het verliezen van je beste maatje

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-04-18 18:23

Maximuss, nu snap ik jouw uitleg dus beter. Omdat het online is is het geldklopperij omdat al die info vrij op het net verkrijgbaar is. Oke, dus je kunt googelen en dan verwerk je het net zo goed, duidelijk.
Even voor alle duidelijkheid, ik heb er genoeg zien gaan, dieren en mensen en bij geen enkel overlijden/doodgaan hulp nodig gehad, dacht ik. Achteraf waren een paar gesprekken of zelfs horen hoe andere mensen dit verwerkten misschien wel beter geweest. En dan praat ik over verlies van ouders , niet over dieren. En je kunt googelen tot je een ons weegt maar dat is niet altijd de oplossing want die ervaringen sluiten niet aan bij je eigen ervaring. Echter, wanneer je je sportpaard op wedstrijd verliest door een ongeval dan kan ik me voorstellen dat ruiters na een jaar niet nog eens uitgebreid uit de doeken doen hoe zij het verwerkt hebben. Dan zie en hoor je alleen de traumatische ervaring en verdriet op het moment. Niet een aanvulling een jaar later terwijl je juist daar misschien wel om verlegen zit. Ze zullen er ongetwijfeld zijn maar een paar duidelijke handvatten hoe om te gaan met iets , daar moet je soms iets verder voor gaan. Dat kan een persoonlijk gesprek maar ook een online cursus zijn. En ik hoop dat er straks mensen zijn die over deze cursus vertellen omdat ze er aan hebben deelgenomen, positief of negatief.

We live in a time where intelligent people are being silenced so that stupid people won’t be offended.

Cayenne
Crazy Bird Lady en onze Berichtenkampioen!

Berichten: 110483
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Haaren (NB)

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-04-18 18:33

Ragdollcat schreef:
Amy schreef:
Wel als je uit de omgeving geen enkel begrip krijgt en dus niemand om mee te praten? En dan zijn zulke reacties zoals die van jou ook niet echt bevorderlijk...



Omdat het hier ook gedaan wordt als iets ergs en groots, alsof je hiermee zwaar getraumatiseerd bent....dat je hulp nodig hebt, dat vind ik onzinnig.

Natuurlijk is het niet leuk en verdrietig..........er is heus wel iemand die het begrijpt maar als iemand er nog wekenlang of maandenlang of zelfs jarenlang over verdrietig is..........dan heb ik echt wel zoiets van ja ja, dat hoort erbij in het leven als je dieren hebt.


Nou ja, als jong meisje zag ik mijn merrie achterover de trailer uit komen en haar nek breken op de laatste trailertrede. Daar heb ik wel wat jaren moeite mee gehad.
Maar dat is ook geen 'normale' manier van dood gaan en kwam zo volledig onverwacht terwijl ik ook nog eens in een turbulente tijd zat. Als dan je steun zo plotseling weg valt en op zo'n manier is dat redelijk traumatisch. Ik heb jaren geen paard uit de trailer durven halen.

Mijn andere paard heb ik wegens ouderdom moeten laten inslapen en hoewel dat verdrietig was, had ik daar meteen vrede mee.

"Alles van waarde is weerloos" ~Lucebert

Polly
Moderator Algemeen1
No drama, no glory!

Berichten: 23372
Geregistreerd: 09-04-01

Re: Het verliezen van je beste maatje

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-04-18 18:41

Ik dacht vroeger altijd dat afscheid nemen van een van mijn pony's het ergste zou zijn wat me kon overkomen.
En toen overleed mijn moeder en die zou ik maar wat graag ruilen voor alle paarden in de wereld.

Afgelopen februari heb ik afscheid genomen van mijn eerste pony die ik al 18jr had, ik was heel verdrietig maar het kwam niet in de buurt van het gevoel dat ik had toen mijn moeder overleed.
Het hoort erbij helaas, en ik ben heel blij dat er euthanasie voor dieren bestaat om onnodig verder lijden te voorkomen.

kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!


pien_2010

Berichten: 42816
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Re: Het verliezen van je beste maatje

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-04-18 19:33

Polly zo is het dus wel!

artosje
Berichten: 118
Geregistreerd: 25-04-18

Re: Het verliezen van je beste maatje

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-18 01:10

verlies verwerken doet iedereen op zn eigen manier. Ik weet alleen dat het verlies van mijn paard 26-6-2017 mij nog steeds pijn doet. Hond is enkele weken ervoor overleden ( deze was oud) daar heb ik meer vrede mee dan mn paard die ik moest laten inslapen omdat hij een stukke pees had. deze was aan het oplossen . dus geen genezing meer mogelijk . Hij was pas 11.... Verlies blijft, verdriet is nog niet echt minder. ondanks dat ik onder tussen een schat van een ander paard heb

Ragdollcat
Berichten: 14662
Geregistreerd: 03-08-08
Woonplaats: Daar waar ik woon

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-18 17:51

artosje schreef:
verlies verwerken doet iedereen op zn eigen manier. Ik weet alleen dat het verlies van mijn paard 26-6-2017 mij nog steeds pijn doet. Hond is enkele weken ervoor overleden ( deze was oud) daar heb ik meer vrede mee dan mn paard die ik moest laten inslapen omdat hij een stukke pees had. deze was aan het oplossen . dus geen genezing meer mogelijk . Hij was pas 11.... Verlies blijft, verdriet is nog niet echt minder. ondanks dat ik onder tussen een schat van een ander paard heb



Het is en blijft rot.........echt wel!

Kendra

Berichten: 8713
Geregistreerd: 08-12-01
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-18 14:48

Dat het erg, verdrietig, vervelend is als je paard doodgaat en dat het soms een tijdje duurt voordat je er overheen bent...en óf dat waar is! Maar het hoort bij het leven en je moet er doorheen. Dat er dan mensen zijn die dat begrijpen en die je daarbij kunnen steunen is belangrijk.

Maar ik vind het jammer (en ook wel verontrustend :-)) dat je voor alles tegenwoordig een cursus en een coach nodig hebt. Zelf doen. Niet fijn, maar je wordt er wel sterker van.

En heel erg eens met Polly: het is en blijft 'maar' een paard...

BarbaLala

Berichten: 9605
Geregistreerd: 13-11-04
Woonplaats: Omgeving Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-18 14:57

Dit is gewoon weer iemand die denkt een gat in de markt t hebben gevonden, iets anders kan ik er niet van maken?
Rouwverwerking zijn genoeg professionele opties voor te vinden, en of dat om een mens of dier gaat maakt daarbij niet uit want rouw is rouw.

De opmerking "maar een paard" die ik hier zag voorbij komen vind ik overigens totaal ongepast. De emotionele waarde ligt voor iedereen weer anders.

Angst voorkomt niet dat je sterft, het voorkomt dat je leeft.
Klets mee in het zelfstandige-stalling topic!
STOP AGENDA 2030!

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Fly_high, Raineri, Typhoon en 5 bezoekers