Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-18 20:18

Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-18 20:18

Het is nog donker en koud, het enige nadeel aan de plek die ik nu heb. Ik sta hier nu bijna twee jaar en dit is de tweede winter hier. Op de open vlakte, meestal standaard een graad of drie kouder voor het gevoel dan dat het daadwerkelijk is. Ik ben dus zo ondertussen gecertificeerd thermokleding-specialist én gebruiker.
Naast de kou komt de regen ook weer met bakken uit de lucht en ik kan me niet herinneren dat het zoveel geregend heeft als deze winter. Iedere stap die ik zet sopt en mijn paddock is veranderd in een blubberzooi. Ik prijs mezelf in deze omstandigheden altijd weer zo gelukkig en vraag me weleens af waarom ik in een gódsnaam ook alweer aan paarden begonnen ben.
Dag in, dag uit, vroeg of laat, het maakt May geen klap uit wat voor weer het is. Als ze haar prak maar krijgt uit de emmer die aan mijn arm bungelt. De emmer die steeds zwaarder wordt.
Ook dan vraag ik me weleens af waar ik mee bezig ben. Ze krijgt nu één kilo bietenpulp gemixt met van alles en nog wat in de ochtend en in de avond, maar ik zie steeds vaker dat ze behoefte heeft aan meer.

In het schijnsel van mijn nieuwe hoofdlamp zie ik de reflecterende delen van May haar deken al oplichten. Het ding heeft een bereik van bijna 200 meter, dus super handig. Dat ie na twee maanden al kapot ging, zeg ik nu niks over.
Ze loopt driftig heen- en weer te banjeren door haar modderpoel. Zoals altijd eigenlijk.
Geduld heeft ze niet, maar dat heb ik zelf ook niet.
Mijn twee andere pony's krijgen me ook in de smiezen en maken acuut ruzie om wie wanneer het eerste ontbijt krijgt. Ze zijn een mooi stel bij elkaar met hun haat-liefde verhouding en delen nét geen rake klappen uit aan elkaar.
Wanneer ik dichterbij kom, zie ik dat er iets niet klopt. May loopt raar. Ze doet dat weleens vaker maar dit is iets wat ik niet eerder heb gezien. Ik zie het direct en voel het direct: dit is niet goed en dit komt ook niet meer goed.

Plompverloren staar ik voor me uit en vraag me af wat ik nu moet doen. Ik kan nu heel erg in paniek gaan raken, want hier ben ik altijd bang voor geweest. Misschien al wel tien jaar. Bang om dit zien.
Bang om hiermee geconfronteerd te gaan worden. Bang om iets te zien waarvan je voelt dat het foute boel is, maar dat het niet doordringt. Iets met tussen gevoel ja en hoofd nee.
Mijn andere optie is om nu eerst mijn ding te gaan doen en zo meteen maar eens te kijken wat er nou precies mis is. Het is tenslotte nog donker en in het donker zie je dingen altijd anders dan dat ze in werkelijkheid zijn. En dat doe ik dus ook maar, maar in mijn hart weet ik het allang.
Ik voer de pony's en schep de poep uit de paddock. Het heeft de hele nacht geplenst en ze hebben er een bende van gemaakt. Ik zie het direct als het 's nachts slecht weer is geweest.
Als ik klaar ben en het wat lichter wordt, bel ik met trillende handen mijn veearts. Ondanks dat het een half uur voor openingstijd is, neemt er al iemand de telefoon op en met een ontzettend onsamenhangend verhaal, terwijl ondertussen de tranen uit mijn ogen lopen, probeer ik uit te leggen wat er aan de hand is. Ik vraag me hoe de assistentie dit aan hem heeft moeten uitleggen.

Niet veel later staat mijn veearts naast me in de paddock. Ik werd al misselijk toen ik zijn auto zag aankomen en gaf bijna over. Ik heb mijn werk net gebeld dat ik er niet ben vandaag, want mijn paarden gaan voor alles.
May moet wat heen- en weer lopen maar het ziet er niet uit. Haar been linksachter staat niet goed en de woorden van mijn veearts dreunen keihard in mijn hoofd als hij het zegt: 'sorry, maar dit komt niet meer goed'.
Nu heb ik het gehoord van een ander. Iemand die weet waar hij over praat. Ik had nog één klein sprankje hoop dat als de zwelling zou afzakken de kogel weer zou gaan werken, maar het zit vast.
Muurvast. Haar been staat op rust en de hoef staat plat op de grond. Ik wist het, maar nu weet ik het zeker.
In een waas vang ik nog wat flarden op van 'niet echt pijn', 'geen acute situatie maar dat wordt het wel' en de ergste nachtmerrie; 'laten inslapen'.

Ik heb afscheid genomen van May (Mississippi Queens Mayday) op 9 januari 2018. Ze is op drie maanden na 38 jaar geworden en bijna 26 jaar bij me geweest.
Iets waar ik ontzettend trots op ben. May was een kanjer. Zo dapper, zo sterk.
Maar ze kon niet meer. Haar lijf was op.
'Ik zie geen paard die lijdt', zei mijn buurvrouw een dag voordat ik haar liet gaan. Maar ze zou de laatste zijn om dat te laten merken.
May is gecremeerd op de Breborgh in Bentelo, iets waar ik zoveel rust en vrede mee heb.
Ze is nu thuis, op de plek waar ze moet zijn.

Laatst bijgewerkt door Jemawi op 01-02-18 20:28, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-02-18 20:22

Re: [IM] Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst: 01-02-18 20:22

Heel veel sterkte! :(:)

Bijna 38 jaar! :oo

**Geplaatst**: 01-02-18 20:26

Re: [IM] Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst: 01-02-18 20:26

Wat heb je dat ontroerend mooi geschreven. Kippenvel!
Heel veel sterkte de komende tijd, je hebt je verantwoordelijkheid als baas genomen en dat is iets om trots op te zijn!

**Geplaatst**: 01-02-18 20:27

Geplaatst: 01-02-18 20:27

Jeetje, heel erg veel sterkte Y;(

In ieder geval een hele mooie leeftijd bereikt.

**Geplaatst**: 01-02-18 20:28

Geplaatst: 01-02-18 20:28

Zo, dat hakt er wel even in. Ineens zonder het paard moeten doen waarmee je 26 jaar van je leven hebt gedeeld. Sterkte met het verlies!

**Geplaatst**: 01-02-18 20:28

Geplaatst: 01-02-18 20:28

Wat mooi geschreven.
Maar wat een gemis moet dat zijn na zoveel jaar.
Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 01-02-18 20:30

Geplaatst: 01-02-18 20:30

jeetje pfff wat goed beschreven zeg. En wat een leeftijd! Je hebt hem lang gehad...je maatje.
Sterkte nou zo'n lange tijd zal er een stilte vallen!

**Geplaatst**: 01-02-18 20:32

Geplaatst: 01-02-18 20:32

De rillingen lopen over mijn rug. Wat ontzettend mooi geschreven. Heel erg veel sterkte met dit verlies.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-18 21:22

Re: [IM] Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-18 21:22

Het is vreselijk dat lege land. Maar beter zo.
Ze was inderdaad een onderdeel van mijn leven!
Bedankt

**Geplaatst**: 01-02-18 21:24

Re: [IM] Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst: 01-02-18 21:24

Ach... jemig, wat een verhaal. Zoveel liefde, zo bijzonder... wat hield je van dit paard zo te lezen. Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 01-02-18 21:26

Geplaatst: 01-02-18 21:26

Wat mooi geschreven... Heel veel sterkte met het grote verlies, het is zo zwaar om je maatje te verliezen, dat hakt er echt in. :(:)

Maar wat een prachtige leeftijd, 38 jaar, dat getuigt wel van hele goede zorgen!

**Geplaatst**: 01-02-18 21:28

Geplaatst: 01-02-18 21:28

Wat heb je dat prachtig omschreven en wat een mooie leeftijd, bijna 36 jaar geworden en zo lang je vriendinnetje geweest.
Heel veel sterkte met dit verlies :(:)

**Geplaatst**: 01-02-18 21:30

Geplaatst: 01-02-18 21:30

Ik ben geen lezer maar wat heb jij dit ontzettend mooi verwoord , heel veel sterkte ondanks haar hoge leeftijd blijft het een groot gemis :(:)

**Geplaatst**: 01-02-18 21:33

Geplaatst: 01-02-18 21:33

Gekke oude May

Je wist dat het onvermijdelijk was, maar toch

Je kan trots zijn op hoe ze er nog uit zag met die leeftijd, en dat ze er nog elk jaar beter uit ging zien.

:(:)

**Geplaatst**: 01-02-18 21:33

Geplaatst: 01-02-18 21:33

Heel veel sterkte, je hebt het heel mooi verwoord en ook het beste voor haar gedaan :(:)

**Geplaatst**: 01-02-18 21:48

Re: [IM] Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst: 01-02-18 21:48

Wat heb je dat prachtig opgeschreven, ze is vast apetrots op je, je bent een fantastische baad.
Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 01-02-18 21:50

Geplaatst: 01-02-18 21:50

Geen woorden om je te helpen maar zo ontzettend veel en sterke knuffels gewenst. :(:)

Heel veel sterkte Y;(

**Geplaatst**: 01-02-18 22:16

Re: [IM] Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst: 01-02-18 22:16

Heel veel sterkte! Y;(

Ze heeft een mooie leeftijd bereikt, maar dat maakt het verdriet niet minder :(:)

.

**Geplaatst**: 01-02-18 22:59

Geplaatst: 01-02-18 22:59

Mooi en ontroerend geschreven,
26 jaar in jouw leven is erg lang, zo veel jaren maak je met een paard maar zelden mee.
Dikke knuf voor jou en veel, heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 01-02-18 23:27

Re: [IM] Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst: 01-02-18 23:27

Tranen in mijn ogen, dit komt zo hard binnen. En het is zo herkenbaar.. dat telefoontje naar de DA, uit moeten leggen waarom en dan de DA aan zien komen rijden. Onvoorstelbaar.

Je hebt haar zó lang bij je gehad, wat een prachtige tijd samen! Heel veel sterkte gewenst de komende tijd :(:)

**Geplaatst**: 01-02-18 23:32

Re: [IM] Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst: 01-02-18 23:32

Respectabele leeftijd, maar wat een ontzettend zware beslissing... 26 jaar bij je..

Heel veel sterkte, ik leef met je mee.

**Geplaatst**: 01-02-18 23:39

Re: [IM] Rust zacht lieve May (15.04.1980 - 9.01.2018)

Geplaatst: 01-02-18 23:39

Als je een paard zó goed kent, dan voel je het gewoon meteen, wanneer het echt mis is he, heel herkenbaar... Wat een leeftijd heeft ze bereikt. Sterkte.

**Geplaatst**: 01-02-18 23:43

Geplaatst: 01-02-18 23:43

Ik denk al een paar minuten na over wat ik zal typen, maar wat zeg je tegen iemand die na zo veel jaar samen haar pony heeft moeten laten gaan... Je verhaal is zo herkenbaar en je hebt het prachtig verwoord. Heel erg veel sterkte. :(:)

**Geplaatst**: 01-02-18 23:44

Geplaatst: 01-02-18 23:44

Prachtig omschreven, je hebt ontzettend veel van haar gehouden en haar heel lang in het leven mogen hebben.
Veel sterkte

**Geplaatst**: 01-02-18 23:46

Geplaatst: 01-02-18 23:46

Heel mooi beschreven. Prachtige leeftijd. Liefde spat er vanaf. Wat zul je haar missen. Sterkte!