Zoals vele bokkers misschien wel weten is mijn lieve verzorgpony merens Gave (03-05-94) waar ik 2 1/2 jaar van heb mogen genieten samen met mijn moeder overleden na een vreselijk ongeluk. (van het topic en ja dan schrik je je dood) Hier het verhaal voor de mensen die het nog niet gelezen hebben (dit is mijn op uit het topic)
Hallo iedereen,
Ik was vanmiddag heel enthousiast van 2 dagen Drenthe met mijn beste vriendin Eenmaal thuis na alles verteld te hebben kwam mijn moeder ja ik heb heel erg slecht over Gave (zie profiel) (is al 2 1/2 jaar met mijn moeder onze verzorgpony) Ik zei nee he niet weer een peesblessure (daar is ze 3 maanden ongeveer volledig van hersteld) en toen zei mijn moeder nee sorry ... het is veel erger Gave is gistermiddag in de sloot gevallen doordat iemand het hek van de wei niet goed heeft dicht gedaan. Ze heeft minstens een half uur in de vieze sloot gelegen tot ze haar ontdekte helemaal in paniek. Ze kwam er niet zelf uit, en door de brandweer is ze uit de sloot gekomen. Helemaal onder de modder met glasscherven. Ook had ze het schrikdraad wat op dat moment niet aanstond meegenomen. Ze was helemaal onder de wondjes, meteen da erbij gehaald en na onderzoek moest ze meteen naar de kliniek. Specialist was al opgeroepen. Normaal heeft ze trailerangst maar gelukkig na een paar keer scheen ze er wel in te staan. Op de kliniek verder gekeken en ze had allemaal glasscherven en wonden. Ze moest onder narcose en ze zijn 4 1/2 uur met haar bezig geweest met opereren. Ze is heel erg zwak op dit moment, eigenlijk meteen al na de val zij de da van ja we kunnen opereren maar de kans is heel goed dat het fout gaat en dan is er 1 optie inlatenslapen. Gelukkig is ze geopereerd en gaat het al wat beter volgens de eigenaar die er 2x per dag heengaat (ze drinkt weer en probeert te staan. Maar ze heeft bij haar achterbeen van alles gescheurd en de overlevingskans is nog niet zo groot aangezien ze hele hoge koorts heeft en nog best wat wondjes heeft. Ik helemaal in tranen en ik heb alleen maar gezegd ik wil naar haar toe maar dat mag nog niet omdat ze nog heel zwak is . Samen met mijn moeder huilend roze met paarse bloemen gekocht en paarse en roze met witte kaarsen. Toen naar stal geweest waar ik door de staleigenaren (zijn ook de eigenaren van mijn verzorgpony) samen met mijn moeder opgevangen en hebben ze de laatste dingen verteld. En verteld dat ik volgende week samen met mijn moeder naar haar toe mag. Ik hoop zo dat het goed komt en bij mij branden thuis nog ook een paarse,witte en roze kaars met een foto. Maar ik zit nu ik dit typ weer te huilen aangezien alleen haar dit kan overkomen . Verder wordt ze in de kliniek super verzorgd dag en nacht.
Het ging iets beter, maar zondag op maandagnacht na 3 dagen ging het helemaal mis (ze verloor haar,manen enz) en heeft de eigenaar de beslissing genomen om haar in te latenslapen dit is maandagochtend 20'8'12 om 10.30 gebeurd en het is gelukkig heel rustig gegaan.
De eigenaren van haar hadden nooit echt een officiele naam voor de stal van hun dus dat is geworden stal Gave en we hebben heel veel foto's gekregen van haar oude eigenaar en op bokt zitten er nog meer dus die krijgen nog ee pb . Want we gaan Gave nooit vergeten. Ik en de eigenaren krijgen een armband van haar manen en staart, we hebben haar opgegeven om in de penny te komen, we gaan een fotoboek maken, er komt een stalbord met haar foto en dit gedicht (heb ik gemaakt)
Liefste Gave,
Het is gewoon zo moeilijk jou te laten gaan
Niet meer op jou rijden
Niet meer naast jou te kunnen staan
Ik wil je zo graag nog een keer kunnen zien
Je nog 1 keer kunnen aaien
Maar ik weet dat het niet meer mogelijk is
Want jij bent niet meer hier maar op de eeuwig mooie groene weides
Maar als ik kon had ik alles weer willen terugdraaien
Maar Gave jij hebt geen pijn meer en het is het beste voor jou
Jij was zo speciaal voor mij en iedereen die van jou houden
Dat moet jij gewoon weten
Ik heb zoveel dingen met jou besproken, en jij luisterde zo goed en het leek wel of je nog extra je best dan deed
Helaas heb ik je dat niet meer kunnen vertellen
Binnen 3 dagen was het over en uit het mooie leventje van jou was opeens klaar
Maar jij hebt zo hard gevochten maar helaas wilden jou spieren niet meer
Dag allerliefste Gave rust zacht ik mis je
Je bent 18 jaar geworden.
Ik heb zoveel leuke dingen met jou gedaan, zoveel geleerd en dingen die ik echt nooit meer vergeet
Rip lieve Gave
Heel veel liefs, Nadine
er komt een social media iets enz, en een film. aangezien ze bij iedereen altijd een plekje in het hart bezorgde.
Hier nog een van de laatste foto's die ik ongeveer 3 weken voor haar ongeluk gemaakt heb
Laatst bijgewerkt door siepenteun op 26-08-12 14:26, in het totaal 1 keer bewerkt