Geplaatst 
20 jaar met Flavio, wat een herinneringen.
Flavio als 1,5 jarige. Zo bijzonder, omdat ik z'n mama ook heb verzorgd. En z'n papa ook ken. En z'n opa, oma's, tante en nog veel meer van z'n familie.
Kleine bange Flavio, waar ik al heel snel een band mee had en die alleen maar sterker werd. Al bleven sommige dingen spannend, zebrapaden, bushokjes, mensen op hun hurken, wielrenners.
Stoere Flavio, met tractoren, motoren, als het maar groot is. Dan beschermde hij Belmera wel.
Kroelkont Flavio, op die manier heb ik z'n vertrouwen gewonnen en de plekjes maakte hij wel duidelijk. Achterbeen omhoog, niet om te schoppen, maar wel opletten, want het ging niet altijd even gecontroleerd.
Lieve Flavio, van kopschuw naar neusje tegen m'n wang.
Grappige Flavio, die niet van regen hield, z'n hoofd naar buiten stak en dan weer gauw naar achter ging, maar ons toch veilig thuis heeft gebracht met onweer en hagel. Die als 2 jarige sneeuw ging proeven.
Rijpony Flavio, Ik kon niet wachten om de 1e keer op 'm te gaan. Flavio was precies 3 jaar en het ging van beiden kanten vol vertrouwen, wel met wat zenuwen, leuke zenuwen, maar wel zenuwen.
Super snelle Flavio, met wie ik ongelooflijk hard heb gecrosst, 50km per uur, wie had dat gedacht. Op zoveel plaatsen en steeds harder, maar ook de draf.
Eigenwijze Flavio, die rechts ging als ik links wilde. En links als ik rechts wilde.
Fietspony Flavio, mee begonnen om verkeersmak te maken en mee geëindigd om toch nog samen naar buiten te kunnen en soms niet te houden. Hoe ouder, hoe gekker.
Patser Flavio, gelukkig niet groot en al snel geen hengst meer, ik had nu al m'n handen vol. Soms kwam de Arabier naar boven.
Slimme Flavio, 1e keer, hey dit is nieuw, 2e keer, okey dit ken ik, 3e keer, ik weet het, zo gaan we het doen! Of 't nu ging om een nieuwe oefening met rijden of aan de hand of dat de routine veranderde. Zo meedenkend en meestal meewerkend.
Kinderpony Flavio, nooit verwacht. Terwijl hij net iets meer deed dan mocht, wel op de kids letten. Hoofdje laag, op hun hoogte. Naast de skelter ook geen probleem. Als er tenminste geen grasjes in de buurt waren.
Veelvraat Flavio, zo dol op eten. Op weg naar grasjes voelde hij zich goed.
Opaatje Flavio, z'n koppie wilde nog wel, z'n lijf helaas niet meer. Het is op.
Mijn geweldige Flavio. Te groot en te geweldig om in woorden samen te vatten. Alles wat ik wilde en nog veel meer. Wat mis ik hem.
