Mijn maatje, mijn wereld, mijn alles, mijn rode draad door mijn leven is niet meer.
Hij is heel onverwacht weggerukt uit mijn leven.
Terwijl ik dit schrijf stromen de tranen weer over mijn wangen, wat mis ik mijn lieve vriendje toch enorm, wat doet dit pijn!
23 maart 2021 was voor mij een nachtmerrie, ik vond mijn lieve Tarzan met koliek, ik heb meteen de dierenarts gebeld en mijn vriend. Toen de DA begon op te voelen was ze nog positief, om in 1 keer om te slaan in heel negatief. Lieve Tarzan stond er nog redelijk goed bij wat haar zo positief maakte, de eerste mest die ze eruit haalde was nog goed, wat haar ook nog positief stemde, maar toen ze verder ging voelen was ons verhaal eigenlijk al over. Tarzan had dunne darm koliek, de slechtste uitkomst dus die we hadden kunnen krijgen.
Toch wilde ik het niet geloven en zijn we nog met hem naar de kliniek gereden in de hoop dat hij nog te redden viel. Maar helaas kregen we op de kliniek ook een hele slechte prognose. Dat we hem rechtop en heelhuids daar hadden gekregen en dat hij nog zo braaf en zo goed recht stond was echt uitzonderlijk, hij was van binnenuit al af 'nt sterven dus de enige juiste beslissing was om voor mijn lieve vriendje te kiezen en hem te laten gaan ...
Hij is heel fijn en rustig heen gegaan maar man wat doet dit ongelofelijk veel pijn
Tarzan heb ik ivm zijn artrose in oktober naar 'huis' gehaald, zodat hij juist nog jaren kon genieten zonder nog te hoeven werken, ik had hem liever nog 10 jaar op de wei dan dat ik nog een keer zou rijden, maar helaas was dat heerlijke pensioen hem dus niet gegund. Ik ben blij dat hij het laatste half jaar nog heeft mogen genieten en dat ik hem het laatste half jaar in eigen beheer heb gehad.
12,5 jaar was hij mijn beste vriend, mijn steun en toeverlaat en werkelijk mijn hele wereld en nu, nu is mijn wereld ingestort en blijf ik achter in een heel zwart gat.
Lieve, lieve Tarzan, wat mis ik jou enorm!
Ik wil nog 1 keer ons penny verhaal vertellen, want Tarzan was speciaal!
Hij is mijn once-in-a-lifetime paard, zonder hem had ik waarschijnlijk niet eens een paard.
Februari 2007 was de eerste keer dat ik jou leerde kennen, Tarzan, een paard helemaal zoals ik altijd droomde, ik mocht op je rijden want je stond te koop dus liep je mee in de lessen. Nou, na die les was ik om, wat wilde ik jou graag kopen! Helaas bleef dat bij een droom ...
Ik kon mij geen paard permitteren en moest helaas mijn droom laten varen. Wel ben ik in contact gebleven met de mensen die Tarzan verkochten om te weten waar hij heen ging, helaas, het was een handelaar!
Altijd ben ik op zoek gebleven naar Tarzan, zowel in m'n eigen leven als hier op bokt en in Juli 2007 zat ik bij mijn ouders in de auto en reden we langs een wei met ... TARZAN!! Ja, m'n ouders vroegen zich af hoe ik dat paard kon herkennen als Tarzan in het voorbij rijden maar ik wist het zeker, dat was hem! Ik ben daarna nog met mijn vader langs gefietst en ik had dus gelijk! Tarzan stond er fijn bij dus ik was gerust dat hij goed terecht was gekomen.
Ondertussen ben ik viavia (en ook een beetje dankzij bokt) achter de geschiedenis van Tarzan gekomen en in contact gekomen met zijn eerste eigenaar.
Ik reed via de weg waar Tarzan stond vanaf toen altijd naar mijn verzorgpaard
Totdat ik Tarzan nooit meer in die wei zag. Waar was hij nu weer gebleven?
Via bokt heb ik hem teruggevonden en ben ik in Januari gaan kijken of het hem echt was (met een eigenaar van een ander paard van die stal). En ja hoor, ik had Tarzan weer gevonden!
Toen ben ik ook het paard van diegene gaan verzorgen en kon ik zo Tarzan blijven zien, kind aan huis was ik inmiddels op stal en ondanks dat ik de eigenaren van Tarzan nooit zag wist de staleigenaar dat ik gek was van Tarzan! Ik had hem verteld, als DAT paard ooit te koop komt, dan is hij van mij! (Dromen mag he
) Mijn hele studiefinanciering en geld van mijn bijbaantje stortte ik op mijn spaarrekening in de hoop ooit Tarzan te kunnen kopen..De gelukkigste dag van mijn leven kwam wat sneller dan gepland ... Ik kwam het paard verzorgen waarvoor ik altijd op stal kwam en kwam de staleigenaar tegen, hij zei tegen mij, het is je geluksdag vandaag! Ik keek hem vragend aan, waarnaar hij zei, heb je het bord nog niet gelezen? Tarzan staat te koop! Ze hebben het telefoonnummer voor je op het bord geschreven
Ik wist niet meer hoe ik het had, ik heb compleet in shock mijn moeder gebeld en het enige wat ik kon zeggen was: MA, TARZAN STAAT TE KOOP! Oke, m'n moeder dacht ohjeee
Maar ze zei dat ik die mensen maar even moest bellen hoe en wat, zo gezegd zo gedaan. De dag erna ben ik naar m'n werk gegaan om te vragen voor meer uren zodat ik mijn droom kon verwezenlijken. Zitten rekenen en tellen en ik kon het net (niet ) voor elkaar krijgen op deze manier. Mijn ouders waren ervan overtuigd dat ik niet zomaar een paard wilde maar dat ik echt alleen maar Tarzan wilde dus die gaven toestemming. Mijn moeder zei ook, dit heeft gewoon zo moeten zijn.Ik mocht Tarzan een paar keer 'proef' rijden om te checken of hij nog steeds mijn droompaard was en toen heb ik hem op 1 november 2008 gekocht. Manman wat was ik gelukkig, mijn droom, mijn Tarzan, hij was nu eindelijk ECHT van mij!
Net gekocht en superblij met mijn eigen Tarzan
Een hele tijd later is de eerste eigenaar van Tarzan komen kijken en na weer een hele tijd bleek het lot aan mijn zijde en zijn wij bij elkaar gekomen. Inmiddels hebben we samen een zoontje en is Tarzan dus echt een hele belangrijke factor geweest in mijn leven. Sommige dingen gebeuren met een reden en Tarzan was er een van
Hieronder nog een paar mooie momenten van ons samen
Niks was Tarzan te gek, terwijl ik 7 kleuren scheet nam hij het heft in eigen handen en loodste mij door het parcours
Afgelopen najaar op pensioen bij ons op de wei, zoals te zien was hij nog enorm fit, mijn mooie gouden vriendje
Samen met zijn mini-vriendje die Tarzan ook enorm mist ..
Fotoshoot van een paar jaar terug, gewoon zoals wij waren
Zwanger, wat was je toch een lieverd
Fotoshoot van een paar jaar terug, gek op elkaar, samen één!
Een van onze vele buitenritten, want dat was wat wij het liefste deden.
Lieve, lieve Tarzan, ons verhaal had niet zo abrupt mogen eindigen, we hadden nog zoveel mooie momenten samen moeten maken, maar het was ons niet gegunt.
♥ Nothing has made me sadder than imagining myself not seeing you again ♥
Inderdaad het had zo moeten zijn, een geweldig verhaal. En geweldig paard. Heel veel sterkte 
Tamme 
