Onze lieve pony,je was gewicht in goud waard... 31 jaar oud ben je mogen worden... het hadden er eigenlijk nog zeker 10 meer moeten zijn...
Wat hebben we een hoop van elkaar mogen leren en veel plezier mogen hebben...
Je kwam bij mij als gezelschapspony voor mijn inmiddels overleden Neon... al snel stal je ook mijn hart... Wat was je een schattig wit pluizig bolletje... uiteindelijk kwamen onze kinderen er ook bij...
Wij hebben je geleerd weer vertrouwen te hebben in mensen en in het leven... jij hebt in ruil daarvoor mijn kindjes geleerd hoe speciaal een band met een pony kan zijn... heerlijk tutten in de wei en op je gemakje liep je achter de kleine kinderen aan
je deed nooit gemeen... en was altijd vrolijk en vriendelijk.Je hebt de kinderen geduldig hun eerste ritjes op je rug laten maken... hun eerste buitenritjes waren met jou... en wat hebben we daar van mogen genieten... tijdens jullie laatste buitenritje samen zei mijn oudste zoon van 6: hoor eens mama... Balu zijn voetstapjes op de grond... wat is het leven toch mooi hè?
Ja zei ik... wetende dat onze lieve Balu een groot aandeel in dat mooie van het leven heeft... en ook wetende dat Balu helaas op dat moment al in zijn reservetijd liep...
Bedankt voor alles lieve grote kleine vriend... ren maar vrij bij je vriendjes die je voor gegaan zijn... we zullen je missen...
