ikke schreef:Dat ziet eruit als hard werken
Wat ik me dan afvraag: zit dat harde werken 'm dan in de houding of het blijven volgen (en niet storen) van de beweging van het paard?
Afgaand op het beeld krijg ik plaatsvervangend last van m'n enkels of is dat juist minder erg dan het lijkt?
De basishouding is verreweg het zwaarst, maar daarmee staat of valt echt alles. Zelfs als je deze houding zou aannemen terwijl je op de grond staat, voel je je buikspieren en bovenbeenspieren er al flink aan trekken, zelfs als je niet 100% goed in balans bent.

Op het paard komt daar dan uiteraard nog je balans bij kijken, want als je niet in balans bent, gebeurt er dus wat je bij mij ziet gebeuren of je kukelt er voorover af. Dat luistert dus best nauw, en die balans haal je voornamelijk uit het juist positioneren van je zwaartepunt en uit je bovenbenen en core. Je handen op de schoft laten rusten helpt je wel enigszins met je balans (vooral als je dus totaal niet fit bent), maar daar moet je niet van afhankelijk willen zijn. Wat ik hier deed, dat met één hand op de hals steunen op zoek naar balans om de teugels korter te kunnen pakken, zou je op een paard echt nooit doen.

Uiteindelijk is het meegaan in de beweging van het paard niet wezenlijk anders dan in andere takken van sport: voelen wat het paard doet en leren meegaan in die beweging door de juiste spieren aan te spannen en de juiste spieren te ontspannen.
Enkels vallen heel erg mee. In de ideale houding vorm je met je voeten een soort plateau dat parallel loopt aan de grond; het is dus niet de bedoeling dat je je hakken uitdrukt en in je enkels gaat hangen. Op de foto zie je bijvoorbeeld dat m'n hiel wel iets lager is dan m'n tenen, maar een stuk minder dan je eigenlijk zou verwachten als je de houding zo ziet. Je knieën zijn je meest belangrijke schokdempers en doordat je eigenlijk je billen ook een soort van omhoog duwt, is het makkelijker om je voeten recht te houden.
