Bokt.nl

Jeetje ik heb dit topic vanaf het begin gevolgd en ergens rond januari heb ik het perongeluk ontstipt en daarna ben ik het gewoon vergeten ofzo, tot ik mij dit weekend ineens realiseerde dat ik op Bokt een verhaal aan het volgen was! Ik heb even terug gezocht in mijn pb's want dat intieme stuk heb ik toen in mijn pb gehad en zo heb ik het topic weer terug gevonden

Het laatste stuk dat ik mij kan herinneren wat ik gelezen had is dat Daniël Syl achter liet bij een parkje en de botsing met de hond haha. En Syl werd toen opgevangen door dat koppel die haar daarna af gezet hadden bij het station geloof ik.

Dus nu inmiddels heb ik alles weer bijgelezen en ik zit er meteen weer volledig in hoor!! Ga zo door TS

dan ga ik nu weer terug onder mijn meeleessteen en hoop ik dat ik het topic niet nog eens perongeluk ontstip :')

Oh en door het bij lezen ga ik nu al 3 avonden te laat slapen dus dat is jouw schuld TS, ik wil veel te graag doorlezen _O-

Insta: @anouk.hermsen voor foto's en filmpjes van mijn huisdieren

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-07-21 09:56

Geplaatst door de TopicStarter: 28-07-21 09:56

Leuk Anouk_H dat je er weer bij bent!

En wat betreft dat late slapen: ik zal een disclaimer aan de beginpost toe laten voegen; "de schrijfster van dit verhaal kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de eventuele gemiste uren slaap door het bijlezen van het verhaal."

"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali

[UK] [VER] Ik heb je liever dan lief…

**Geplaatst:** 28-07-21 10:00

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-07-21 10:00

Dat is je geraden hoor de volgende keer klaag ik je aan _O-

Insta: @anouk.hermsen voor foto's en filmpjes van mijn huisdieren

**Geplaatst:** 30-07-21 15:44

Geplaatst: 30-07-21 15:44

soeboenoe schreef:
Oakland1990 schreef:
Grappig dat iedereen die kant op denkt, was ook meteen mijn eerste idee.

Ik vind het inderdaad ook wel geinig dat de meesten toch die richting in gaan!

Straks een simpele maag darm ontsteking :Y)

anticlimax

**Geplaatst door de TopicStarter:** 06-08-21 16:22

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter: 06-08-21 16:22

Hey hey allemaal, het verhaal heeft even stil gelegen. We hebben recentelijk te horen gekregen dat een familielid dat al in het buitenland woont, op korte termijn letterlijk naar de andere kant van de wereld gaat verhuizen. Dus hebben we alles op alles gezet om ondanks de coronamaatregelen en allerhande testen en restricties toch op een veilige manier afscheid te kunnen nemen voordat ze vertrekken. Heeft nogal wat voeten in de aarde gehad, vandaar dat het verhaal even op pauze is gezet.

We zijn nu weer terug, hebben toch nog fijn afscheid kunnen nemen, dus ik zal vanaf volgende week weer gaan plaatsen. Bedankt voor jullie geduld de laatste tijd

, het is een beetje hectisch aan deze kant van het scherm!

"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali

[UK] [VER] Ik heb je liever dan lief…

**Geplaatst:** 06-08-21 16:54

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 06-08-21 16:54

Je schrijft voor jezelf, niet voor een ander! Rustig aan en we zien het wel verschijnen

**Geplaatst door de TopicStarter:** 06-08-21 17:04

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter: 06-08-21 17:04

Klopt helemaal PoelieWoelie, maar ik vind jullie feedback op mijn schrijven heel erg fijn!
Vind ik het ook wel zo fair om te melden dat het allemaal wat langer duurt

"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali

[UK] [VER] Ik heb je liever dan lief…

**Geplaatst:** 06-08-21 18:51

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 06-08-21 18:51

Rustig aan, neem je tijd

Welsh Ponies en allerlei soorten kippen

**Geplaatst:** 07-08-21 07:02

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 07-08-21 07:02

Neem je tijd hoor!
Maar fijn dat jullie ze toch nog even hebben kunnen zien om afscheid te nemen

Volg Bo en haar verwachte veulentje [KS-MK] Als je dochter haar droom waar maakt, Bo x White Dream
Het is wat het is

**Geplaatst:** 07-08-21 11:38

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 07-08-21 11:38

Neem de tijd hoor, er zijn belangrijkere dingen dan onze nieuwsgierigheid naar het verdere verloop

Niets is onmogelijk, soms wel een zoektocht

**Geplaatst:** 16-08-21 08:27

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 16-08-21 08:27

neem je tijd rustig aan. ik loop niet weg het verhaal is veelste leuk

**Geplaatst door de TopicStarter:** 16-08-21 16:40

Geplaatst door de TopicStarter: 16-08-21 16:40

Ontzettend lief van jullie!
Ik wil er toch weer een beetje structuur in gaan brengen, anders blijft de perfectionist in mij alleen maar zeuren

dus misschien zijn de stukjes niet allemaal zo lang als deze, maar ze komen wel weer met enige regelmaat

Hopelijk leest het lekker voor jullie! Mochten jullie nog op- of aanmerkingen hebben, hoor ik dat natuurlijk graag.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik word wakker van een vaag geluid op de achtergrond, voor even kan ik niet helemaal plaatsen waar het vandaan komt. Als ik mijn ogen goed en wel open heb, zie ik dat het scherm van mijn telefoon oplicht en realiseer me dat het mijn telefoon is die gaat. Ik verwacht eigenlijk dat het Niels is die belt om te vragen hoe het gaat en te vertellen wanneer ze gaan vertrekken, maar wanneer ik goed kijk staat er geen “Niels” in het scherm. Ik hijs mezelf weer overeind en een zuur boertje baant zijn weg naar boven, bah.
Ik pak mijn telefoon en voordat ik de kans heb om op te nemen, verdwijnt de oproep uit mijn scherm.
Heb ik dat nu goed gezien? Volgens mij wel… Ik open de gemiste oproepen en bovenaan prijkt de naam “Syl”. Heel even schiet er een vlaag van boosheid door me heen… Heel de week heb ik niks van haar gehoord en nu ik ziek ben kan ze ineens wel iets van zichzelf laten horen.
Eigenlijk is het ook niet eerlijk van mezelf om zo te denken, ze wil waarschijnlijk gewoon weten hoe het met me gaat en heeft me bij voorbaat al gezegd dat ze het deze week ontzettend druk heeft op haar opleiding. Laat het gaan.
Ik neem een slokje water en zet het glas snel weer terug, met de verwachting dat ik dat ene slokje zo toch weer uitspuug. Met mijn bovenlijf rust ik tegen het hoofdbord van het bed en sluit nog even mijn ogen. Ondanks het vele geborrel in mijn buik, lijkt het erop dat dit ene slokje water toch binnenblijft. Net op het moment dat ik me weer onderuit wil laten zakken, de dekens weer tot aan mijn kin op wil trekken om te kijken of ik weer in slaap kan vallen, gaat mijn telefoon nogmaals.
“Syl.”
Heb ik hier nu zin in? Heb ik hier nu de puf voor?
Met mijn telefoon in mijn handen staar ik even naar het scherm dat in verschillende kleuren oplicht. Toch maar even opnemen…

‘Hoi Syl.’
‘Hee…’ – een korte stilte volgt.
‘Gaat het een beetje met je? Ik zag je op afwezig staan, Eric vertelde me dat je ziek bent…’
‘Klopt, ik ben ook ziek. Ik gok een buikgriepje, komt vast goed.’ – ik schrik zelf een beetje van mijn koele toon richting haar.
‘Oh… Oké. Kan ik iets voor je doen misschien?’
‘Nee hoor, Nina en mijn ouders hebben alles al voor me geregeld. Ik moet gewoon uitzieken.’
‘Oké…’ – Weer een stilte aan de andere kant van de lijn.
‘Hé Syl, ik ben gewoon een beetje ziek. Niks ergs, ben binnen no time weer beter hoor. Ik heb een beetje het gevoel dat je het groter maakt dan het is.’
‘Ik maakte me gewoon zorgen, ook omdat we de hele week elkaar niet gesproken hebben. Dat ligt aan mij, dat weet ik, maar toch.’ – Het vertedert me dan wel weer dat ze zich zorgen maakt. Plus het feit dat ik boos werd dat ze een week geen contact met me opgenomen heeft, geeft wel aan dat ze me echt wel iets doet. Misschien moet ik haar gewoon even langs laten komen, als ik me beter voel…
‘Weet je… Als ik me straks misschien wat beter voel, kun je wel even een kop thee komen doen? Dan kun je zien dat ik niet dodelijk ziek ben, er geen reden is om je zorgen te maken en kom ik mijn bed vandaag wellicht nog uit.’
‘Weet je het zeker? Ik wil niet dat je je verplicht voelt om me nu te zien terwijl je je te ellendig voelt om uit bed te komen…’
‘Ik voel me sowieso niet verplicht, maar als ik me straks nog steeds zo ellendig voel, bel ik je gewoon af hoor.’
‘Dan kom ik graag langs als je je beter voelt. Hoe laat?’
‘Uurtje of 19.00? Dan laat ik je vanmiddag wel weten hoe ik me voel. Als je het niet heel erg vindt, probeer ik nu nog wat te slapen. Ik heb volgens mij een hele achterstand in te halen.’
‘Tuurlijk, ga lekker slapen. Ik hoor van je!’
‘Dankje, doeg.’

Ik druk het gesprek weg, leg mijn telefoon weer naast me neer en trek de dekens over me heen. Alsof iemand me op mijn achterhoofd geraakt heeft met een hamer, val ik als een blok weer in slaap.

Als ik voor de derde keer vandaag mijn ogen opendoe, voelt het alsof ik een week geslapen heb. Blijkbaar heb ik mezelf als een rups ingewikkeld in de dekens, want mijn armen en benen zijn amper te bewegen. Ergens voelt het ontzettend fijn om zo in een coconnetje, warm in bed te liggen, geen geluid om me heen te hebben en vooral die aanhoudende neiging om te spugen alleen nog ergens ver op de achtergrond te voelen. Voor hoever het kan, draai ik me op mijn rug en probeer me toch een beetje uit de deken te wriemelen. Uiteindelijk zit ik wat rechtop, met mijn armen over de deken gewoon wat voor me uit te staren. Aan de ene kant wil ik toch graag uit bed, vooral om even helemaal ontspannen te kunnen douchen. Aan de andere kant voelt het ook of ik als ik even niet oplet, ik zo weer ik slaap zou kunnen vallen. Toch maar even eruit, al is het alleen maar om even snel een sanitaire stop te maken.
Ik ga op de rand van het matras zitten, rek mezelf voorzichtig wat uit en werp een blik op de tijd. Oeh, het is inmiddels al 16.30… Ik heb echt heel de dag weggeslapen. Ik zie het lampje van mijn telefoon knipperen en ik weet dat er waarschijnlijk meerdere berichten zijn van Nien, mijn ouders, Niels en Syl. Ik heb er nog even geen zin in, dit is de eerste keer in lange tijd dat ik écht even tijd voor mezelf heb zonder dat ik me overal zorgen om hoef te maken.
Eenmaal opgestaan vanuit bed, merk ik wel dat ik een beetje duizelig ben, wat ook niet heel erg gek is gezien ik nog niks gegeten heb en enkel een paar kleine slokjes water binnen heb weten te houden. Misschien toch proberen of ik een cracker kan eten om toch iets van voedingsstoffen binnen te krijgen vandaag.
Al schuifelend naar beneden hoor ik mijn maag en buik weer borrelende geluiden maken en word toch wel weer een beetje angstig voor eventuele braakneigingen na het eten. Aan de andere kant voel ik ook wel een lichte trek in eten en besluit dus toch maar voor de cracker te gaan om het op safe te spelen.
Als ik het pak openmaak en de geur van de crackers mijn neus bereikt, gebeurt er gelukkig niets. Geen misselijkheid, geen braakneigingen en mijn maag blijft stil. Ook als ik eenmaal een paar happen op heb, blijft het wonderbaarlijk genoeg rustig. Toch blijf ik even aan het aanrecht hangen, al is het maar voor de geruststellende gedachte dat ik beter in de wasbak dan ergens anders kan spugen, mocht het ineens toch op komen zetten.
Het geluid van mijn telefoon breekt de stilte in huis, het scherm laat me zien dat het deze keer wel Niels is die belt en ik besluit de telefoon op te nemen.

‘Hee schat.’
‘Daniël, gaat alles wel goed? Ik heb je echt 10 berichten gestuurd, al 3 keer gebeld en je geeft nu pas gehoor!’
‘Sorry Niels, ik ben vanochtend echt doodziek wakker geworden, kon niks binnenhouden en amper op mijn benen staan. De kinderen zijn bij mijn ouders en ik heb letterlijk de hele dag geslapen en net een cracker op, het is echt compleet langs me heen gegaan. Sorry schat, het was niet mijn bedoeling om je te negeren.’
‘Oh lieverd toch, ik vind het heel rot te horen dat je ziek bent en ik ben er niet. Is er wel iemand die af en toe even komt kijken of alles oké is? Red je het wel in je eentje thuis?’
‘Rustig aan. Je hoeft niet zo in de paniek te schieten hoor schat, ik ben waarschijnlijk gewoon oververmoeid. Ik voel me echt al een heel stuk beter dan vanochtend en ga zo even douchen, dat zal ook wel een heleboel schelen.’
‘Gelukkig dat je je al wat beter voelt, maar ik vind het nog steeds vervelend dat je alleen bent terwijl je niet lekker bent.’
‘Komt echt wel goed hoor schat, geen zorgen. Al ben ik wel blij als je morgen weer terug bent, ik heb je gemist deze week.’
‘Ik heb jou ook gemist lief en als ik de buschauffeur mag geloven zijn we morgenvroeg rond een uur of 10 weer terug, dus dan kom ik zo snel mogelijk naar je toe.’
‘Vind ik fijn. Ik ga nu wel echt even douchen, ik voel me namelijk ontzettend vies na al dat spugen. Jullie een goede reis en ik ben blij als je er morgen weer bent!’
‘Dankje, doe jij wel een beetje rustig aan daar? In ieder geval tot ik terug ben.’
‘Komt helemaal goed.’
‘Hé, niet vergeten!’
‘Wat precies?’
‘Ik hou van jou.’ – Een grote glimlach vormt zich om mijn mond als ik hem dit hoor zeggen.
‘En ik van jou. Tot morgen lieverd.’
‘Tot morgen lief.’

Ik vind het oprecht fijn dat hij morgen weer terug is, niet alleen omdat ik me niet 100% voel, maar ik heb hem in deze week onbewust meer gemist dan ik me al die voorgaande tijd gerealiseerd heb.
Na nog een paar voorzichtige slokjes water, begeef ik me weer naar boven om onder de douche te stappen. Als het warme water over mijn hoofd stroomt en het langs mijn lijf naar beneden spoelt, gaat er een vlaag van ontspanning door mijn lijf. Het voelt ontzettend fijn, ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst zonder enige vorm van haast onder de douche heb gestaan. Ik reik naar mijn shampoo fles en laat mijn haar rijkelijk schuimen terwijl ik mijn hoofdhuid in masseer om alle producten die zich daar opgebouwd hebben zodat ik mijn krullen in bedwang kan houden, weggewassen worden.
Tijdens het wassen van de rest van mijn lijf schiet Syl ineens door mijn hoofd, dat ik hoop dat we straks gewoon een fijn moment hebben samen. Dat er niet moeilijk gedaan wordt en dat we misschien nog even kunnen knuffelen, want ik heb ontzettend de behoefte aan een liefdevolle aanraking…
Denk ik nu echt onder de douche aan Syl? Terwijl ik net met Niels aan de telefoon heb gehangen en ontzettend blij ben dat hij er morgen weer is. Ik schud de gedachte aan Syl zo goed als gaat van me af terwijl ik de laatste dingetjes in de douche afrond.
Ik draai het water uit en graai de handdoek van het rek naast de douche. Ik knijp zo veel mogelijk water uit mijn haar en droog mezelf daarna verder af. Met mijn handdoek omgeslagen breng ik de net uitgespoelde producten weer aan in mijn haar om niet als een poedel te eindigen als mijn haar eenmaal is opgedroogd. Als ik mezelf eens in de spiegel bekijk, zie ik pas hoe slecht ik eruitzie. Ondanks mijn “slaapmarathon” van vandaag, zijn de donkere kringen onder mijn ogen nog steeds present en heb ik een ontzettende vermoeide uitstraling. Niet helemaal de aanblik die je verwacht als je net heerlijk ontspannen de douche uitstapt, maar hé we doen het ermee. Ik draai mijn potje dagcrème open en smeer net even iets meer dan normaal op mijn gezicht, misschien dat dat nog iets helpt.
Om Syl niet in mijn pyjama te ontvangen, trek ik een makkelijke broek en een simpel shirt aan. Ik pak mijn telefoon om haar een berichtje te sturen, maar zie een hele berg aan berichten van anderen staan.

Mijn ouders die nog even laten weten dat de kinderen zich voorbeeldig gedragen, dat ik me daar echt totaal geen zorgen om hoef te maken en dat ze hopen dat ik me snel weer beter voel. Nien die graag even een update wil ontvangen en meteen de vraag erachteraan ze vanavond groente- of kippensoep moet komen brengen. Eric die volgens mij in dezelfde situatie als ik zit qua vermoeidheid, maar toch nog even de moeite heeft genomen om te zeggen dat ik me echt niet druk moet maken om te situatie op school en dat ik me vooral moet richten op uitzieken en beter worden. Uiteraard de berichtjes van Niels en helemaal onderaan een berichtje van Syl:

“Ik denk dat je nog slaapt, ik hoop dat je je echt snel beter voelt. Ik heb spijt dat ik zo lelijk tegen je heb gedaan, hopelijk kan ik je straks nog even zien.”

Ik reageer dat ik me al een aardig eind opgeknapt voel en dat ik het heel fijn vind als ze straks nog even langskomt. Binnen de minuut heb ik een bericht terug:

“Gelukkig maar, ben blij dat te horen. Dan zie ik je straks nog even! X”

Op Nien reageer ik dat soep me niet heel verstandig lijkt en dat er toch al een hele cracker binnen is gebleven, dus dat dat wel weer genoeg is geweest voor vandaag. Bedank haar nog wel voor het aanbod. Mijn moeder krijgt een hele grote dankjewel en dat het alweer een stukje beter gaat.
Eric krijgt ook een dankjewel en daarmee heb ik het riedeltje aan berichten weer afgewerkt.

"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali

[UK] [VER] Ik heb je liever dan lief…

**Geplaatst:** 16-08-21 20:07

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 16-08-21 20:07

Jeej blij met het nieuwe stuk weer!!

Rust zacht mijn Appeflap Y;(

**Geplaatst:** 16-08-21 21:24

Geplaatst: 16-08-21 21:24

Ik ook! Fijn dat je weer schrijft!

Geen leven zonder horsies!

**Geplaatst:** 16-08-21 22:22

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 16-08-21 22:22

Fijn om weer verder te lezen.
Leuk stuk weer.

Volg Bo en haar verwachte veulentje [KS-MK] Als je dochter haar droom waar maakt, Bo x White Dream
Het is wat het is

**Geplaatst door de TopicStarter:** 23-08-21 16:17

Geplaatst door de TopicStarter: 23-08-21 16:17

Dankjulliewel weer!
Ik heb weer verder geschreven en hier is het nieuwste stuk

(wat ik me laatst trouwens bedacht; dit verhaal bestaat over iets meer dan een maand alweer een jaar. Jeetje wat gaat de tijd snel!)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Op mijn gemak slenter ik nog wat door het huis om toch een klein beetje op te ruimen, ik merk dat mijn buik nog steeds niet helemaal tevreden is. Het is alsof er iedere keer een golf van misselijkheid op komt zetten, die daarna ook weer wegtrekt, al is het wel een stuk minder geworden nadat ik de cracker gegeten heb.
Om de tijd nog wat te doden, kruip ik op de bank met een dekentje en probeer iets te vinden op tv.

Ik schrik wakker als ik getik op het raam hoor. Hoe laat is het? Ik pak mijn telefoon en zie drie berichten van Syl, tevens dat het al 20.00 is.
“Ik vertrek nu thuis, zie je zo.”
“Ik ben er, wil je even opendoen?”
“Daniël? Slaap je?”

Ik loop naar het raam en zie daar Syl redelijk ongemakkelijk voor het raam staan, ze lacht even kort en steekt haar hand op als een soort van “hey”. Terwijl ik de slaap nog uit mijn ogen wrijf, loop ik naar de voordeur en open deze.

‘Hey, lag je te slapen?’ – Ze blijft even voor me staan.
‘Ja, sorry, ik ben denk ik weer ingedommeld. Kom binnen.’ – ik stap opzij zodat ze binnen kan komen.

Haar jas hangt ze netjes weg en haar tas zet ze op de grond, ik zie aan alles dat ze zich niet zo op haar gemak voelt. Ze blijft op afstand, glimlacht iedere keer heel kort als ik haar blik vang en friemelt wat met haar vingers aan de uiteinden van haar blonde haren. Ze heeft zich wel opgemaakt, voor zover ik kan zien. Haar bruine ogen zijn versierd met een zwarte eyeliner en haar wimpers gehuld in een laagje mascara. Het lijkt zelfs wel of ze haar haren gestijld heeft, of verbeeld ik me dat?
Ik loop naar haar toe en pak een van haar handen vast.

‘Wat is er? Je doet net of je bij de koningin op bezoek bent.’
‘Ik weet niet zo goed wat je nu fijn vindt, daar word ik wat onzeker van.’ – met neergeslagen ogen zegt ze het en op de een of andere manier irriteert het me enorm.
‘Hé Syl, zullen we even ophouden met dat onzekere gedoe? Ik denk dat we dat stadium al ver voorbij zijn. Als er iets is wat ik niet fijn zou vinden, hoor je dat vanzelf. In het begin vond ik het nog wel iets schattigs hebben, maar je mag best wel iets steviger in jouw schoenen staan. Anders wals ik zo over je heen…’ – Oei… Waar komt dit ineens vandaan? Ik zie haar, begrijpelijk, wat schrikken van mijn felle antwoord.
‘Sorry, ik weet niet zo goed waar dat felle antwoord zo vandaan komt. Ik bedoel het ook niet zo hard als het net mijn mond uit is gekomen, maar je hoeft me echt niet met fluwelen handschoentjes te behandelen.’ – ik zie haar bijna een beetje in elkaar kruipen, maar ze kijkt me inmiddels wel aan.
‘Ik wil gewoon niet iets doen of zeggen waardoor jij je niet fijn voelt, zeker omdat je ziek bent.’
‘Nou, ik zou me een stuk fijner voelen als je niet zou doen of ik je ieder moment zou kunnen slaan.’- ik probeer er een grapje van te maken, want om de een of andere reden heb ik het idee dat het anders een heel beladen avond wordt. Ik strek mijn armen uit naar haar, een uitnodiging tot die liefdevolle aanraking waar ik zo ontzettend naar uitgekeken heb. Gelukkig beantwoordt ze die en voel ik haar armen om me heen sluiten.

Samen lopen we naar de woonkamer, ik zet de waterkoker aan, vraag haar wat voor soort thee ze wil en uiteindelijk verplaatsen we naar de bank. Ik word overvallen door een intense drang om tegen haar aan te kruipen en gewoon te hangen, maar ik hou mezelf nog even in. Eerst maar eens zorgen dat ze een beetje ontspant, want dat lijkt nog niet erg te lukken.

‘Hoe is het eigenlijk met jouw project gegaan deze week?’
‘Dat is gelukkig afgerond. Zelfs een dag eerder dan we gepland hebben, vandaar dat ik vandaag ook weer op school ben geweest.’
‘Nou fijn toch? Hoef je je daar in ieder geval geen zorgen meer om te maken. Volgens mij was dat wel een van de schoolzaken waar je behoorlijk tegenop hebt gekeken?’
‘Ja klopt, maar ik moet wel zeggen dat maatschappijleer me steeds meer tegen gaat staan en dit project heeft me eigenlijk wel laten zien dat dit vak misschien toch echt iets te “algemeen” is voor mij.’
‘Oh?’
‘Ja, ik zit er zelfs aan te denken om te switchen naar een ander vak, misschien zelfs wel de lerarenopleiding.’
‘Haha, hebben we je toch overtuigd dat docent zijn best leuk is?’
‘Nou, eentje is er bijzonder leuk.’ – ze steekt haar tong even kort uit. Gelukkig, ze komt iets meer los.
‘Pas op hoor, zulke mierzoete opmerkingen zijn niet goed voor mijn glazuur!’ – Zoet. Suiker. Ik proef het bijna in mijn mond. Nee… Dit gaat niet goed…

Ik vlieg van de bank af en houd met mijn hand mijn mond gesloten tot ik bij de wasbak aankom, daar gaat mijn cracker de wasbak in…

‘Oh oliebol! Daniël, gaat het? Kan ik iets doen?’ – Ze is achter me aangekomen en houdt mijn haar voor hoever dat lukt uit mijn gezicht. Ik voel me behoorlijk opgelaten als ik een velletje keukenpapier van haar aanpak om mezelf een beetje schoon te maken. Ik sta meteen weer te trillen op mijn benen al probeer ik dat niet te laten zien.

‘Het gaat wel.’- Ik lieg. Het liefst wil ik nu gewoon weer in bed kruipen.
‘Wil je misschien iets drinken? Wat water? Of wil je zitten?’
‘Ik ga weer even op de bank zitten, als je een glas water zou willen pakken?’
‘Tuurlijk, geen probleem.’ – Ze zet het glas voor me op tafel en komt weer naast me zitten. Ik zit nog steeds te trillen en ze merkt het op, waarop ze een arm om me heen slaat. Ik laat me tegen haar aanzakken en trek het dekentje over me heen.

‘Ik voel me echt niet goed Syl, sorry…’
‘Hoef je toch geen sorry voor te zeggen. Zeg maar wat je wil en ik regel het voor je hoor.’ – ze aait even zacht langs mijn wang.
‘Gewoon even zo zitten, heel eventjes maar.’ – Ik laat mezelf iets verder onderuit zakken, waardoor ik zo goed als lig en haar bovenlijf als een soort kussen gebruik.
‘Wil je tv kijken?’
‘Ja, is goed.’ – Ze zet de tv aan en komt uit op een of andere sitcom waar je niet over na hoeft te denken. Ik voel haar hand zacht over mijn arm heen wrijven en dat is het laatste dat ik bewust meekrijg.
Voor mijn gevoel zijn er een paar minuten verstreken, maar als ik mijn ogen open en op de klok kijk zijn er al zeker 2 uur voorbij. Ik lig, aangezien mijn beeld gedraaid is en ineens schiet er door me heen dat ik Syl op bezoek heb. Dan pas realiseer ik me dat ik op haar schoot lig met mijn hoofd en ik draai mijn hoofd om te zien hoe ze erbij zit.

‘Hey, je bent wakker.’ – ze fluistert bijna.
‘Oh sorry, ik schaam me enorm. Kom je langs en dan ga ik liggen slapen.’ – Voorzichtig ga ik weer rechtop zitten.
‘Nee joh, nergens voor nodig. Je hebt me al gezegd dat je je niet goed voelt, dus je echt niet schamen hoor.’

Ik geef haar een kus op haar wang, al realiseer ik me meteen dat dat misschien niet helemaal fris is. De slaap hangt nog steeds in mijn ogen, misschien moet ik maar gewoon naar bed. Het is dan niet helemaal gezellig naar Syl, want we hebben letterlijk een kwartier samen gehad voordat ik over mijn nek ging en weer in slaap viel, maar het is helaas even niet anders.

‘Syl… Ik denk dat ik toch weer naar bed toe ga. Ik zit mezelf in de weg en ik wil niet weer op de bank in slaap vallen en jou hier in je eentje tv laten kijken.’
‘Ik snap het helemaal hoor, je moet gewoon zo snel mogelijk weer beter worden. Zal ik nog even meelopen voor de zekerheid?’
‘Dat mag, maar hoeft niet hoor.’
‘Dan ga ik wel als je eenmaal in bed ligt.’ – het onzekere meisje van daarstraks is niets meer van te zien.
‘Wacht, ik pak even een sleutel voor je, kun je de deur achter je op slot draaien. Dan geef je die maar terug als ik weer beter ben.’ – Ik loop naar de la waar we onze reservesleutels bewaren en ik pak een van de voordeursleutels om die aan haar te geven. Dit voelt wel even vreemd, maar ik vertrouw erop dat ze er geen misbruik van maakt.

We lopen naar boven, ze maakt heel lief het bed wat op door de kussens op de schudden en het dekbed weer netjes in de hoes te manoeuvreren terwijl ik mezelf in een schone pyjama hijs.

‘Stap maar in mevrouw.’ – Ze slaat het dekbed terug en grinnikt om haar eigen grappige opmerking. Ik lach naar haar en stap mijn bed in. Ik maak het mezelf comfortabel en Syl komt nog even naast me op bed zitten.

‘Weet je zeker dat het gaat lukken? Anders blijf ik gewoon hoor.’
‘Ik ben een grote meid hoor, kan mijn eigen veters ook al strikken.’ – ik knipoog naar haar, ze bedoelt het goed.
‘Nou, dan breng ik je nog een glas vers water en zal je dan alleen laten. Kun je ongestoord verder slapen.’

Niet veel later komt ze inderdaad met een glas water aanlopen, die ze neerzet op mijn nachtkastje. In dezelfde beweging geeft ze nog een klein kusje op mijn voorhoofd en dat maakt dat ik me ontzettend klein voel.

‘Dankjewel, lief dat je toch nog even langs bent geweest ondanks dat ik niet zoveel waard ben.’
‘Ik kom altijd graag bij je langs, zelfs als je dan gaat liggen slapen.’ – Ze wil me een kus geven, maar ik draai mijn hoofd weg.
‘nah-ah, pas als ik 4x mijn tanden heb gepoetst en gespoeld heb, ik voel me heel vies nu.’ – Gelukkig lokt de gedachte aan tandenpoetsen geen braakneigingen uit.
‘Haha, rustig maar. Ik heb er niet over nagedacht, maar ik snap het. Nou, welterusten en hopelijk voel je je morgen een heel stuk beter. Laat je me nog wel weten hoe het gaat? Zou ik in ieder geval wel heel fijn vinden.’
‘Dankjewel Syl en dat doe ik.’ – Ik geef nog wel een nonchalant handkusje als ze in de deuropening staat en krijg er een terug.

Niet veel later hoor ik de voordeur dichtgaan en op slot gedraaid worden en met dat het stil wordt in huis val ik voor de zoveelste keer als een blok terug in slaap.

Met een kus op mijn voorhoofd word ik weer wakker gemaakt, in een split second denk ik nog dat het Syl is die vannacht toch gebleven is en met een ruk doe ik mijn ogen open. Niels komt zo thuis, ze moet echt weg!

‘Goedemorgen schat, niet schrikken, ik ben het.’ – Een gebruinde Niels zit met een glimlach op de rand van het bed naast me.
‘Hey lieverd, wat fijn dat je er weer bent.’
‘Hoe voel je je?’ – met zijn hand voelt hij aan mijn voorhoofd. Mijn hart bonst als een gek door de schrik waardoor ik me niet misselijk voel.
‘Wel oké, denk ik.’ – en ik ga wat overeind zitten op bed.
‘Ben je al lang thuis?’
‘Nee, ik ben echt net 2 minuten thuis, maar ik wilde weten hoe het met je is.’ – Hij buigt voorover om me een kus te geven, weer draai ik mijn hoofd weg.
‘Nee, ik heb mijn tanden nog niet gepoetst en gisteravond nog gespuugd.’ – Hij trekt voor heel even een vies gezicht, maar verplaatst de kus dan naar mijn wang.
‘Zal ik nog even bij je komen liggen?’
‘Ja, heel graag.’ – Hij kleedt zich uit tot aan zijn boxer en kruipt naast me in bed. Hij schuift tegen me aan en laat een arm over mijn heup heen rusten. Dit voelt echt heerlijk, zijn geur dringt mijn neus binnen, ik voel de warmte van zijn lijf tegen me aan en terwijl ik weer lekker ga liggen, klinkt vanuit hem een zucht aan ontspanning. “Welkom thuis, schat” gaat er door mijn hoofd terwijl het klinkt alsof hij eerder in slaap gaat vallen dan ik.

"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali

[UK] [VER] Ik heb je liever dan lief…

**Geplaatst:** 24-08-21 08:29

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 24-08-21 08:29

Wat kan een mens zich beroerd voelen dan.
Goed stuk weer

Volg Bo en haar verwachte veulentje [KS-MK] Als je dochter haar droom waar maakt, Bo x White Dream
Het is wat het is

**Geplaatst:** 24-08-21 13:14

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 24-08-21 13:14

leuk stuk weer.

ik zou het ook wel weer heel leuk vinden om weer eens vanuit Syl haar oogpunt het verhaal te lezen
ik ben zo benieuwd wat er in haar omgaat

Be your best self