Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-05-23 22:18

Geplaatst: 26-05-23 22:18

Rocamor schreef:
Ik snap denk ik wat je bedoelt. Mijn vader was dan wel veel ouder dan je neefje, maar die heeft ook een hartstilstand gekregen welke hem fataal is geworden. Dat is inmiddels ook alweer bijna 27 jaar terug hoor!

Wat ik daar vooral van geleerd heb (behalve dan dat je hart breekt en dat dat gruwelijk pijn doet): er is geen leven na nu. Leef nu. Geniet nu. Stel de leuke dingen niet uit. Mijn vader zou x doen en y doen en z doen na zijn pensionering en als zijn kinderen klaar waren met school. De scholen zijn afgemaakt, maar dat heeft hij niet meer meegemaakt en noch x, noch y, noch z en noch zijn pensionering heeft hij gehaald.

Het is precies dat !
Ook aantal mensen veel te vroeg afgegeven , het geeft je een ander besef . Vooral om nu te leven en de dingen die je graag doet niet op de lange baan schuiven ....
Veel sterkte TS makkelijk is het niet en wordt het ook niet.
Soms gaat het leven veel te snel voorbij daarom,
Carpe diem!! Pluk de dag !

**Geplaatst**: 27-05-23 10:06

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 27-05-23 10:06

Ik moet een klein dingetje rectificeren zie ik nu. Het ging bij jou niet over je neefje. Excuus

**Geplaatst**: 28-06-23 22:06

Geplaatst: 28-06-23 22:06

Hoe is het daar ts?

**Geplaatst**: 29-06-23 14:44

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 29-06-23 14:44

Duurt lang verhaal updates ...
Jammer

**Geplaatst**: 29-06-23 14:49

Geplaatst: 29-06-23 14:49

Zinzi_jewel schreef:
Duurt lang verhaal updates ...
Jammer

Zo gaat het? Ze is jou niks verplicht hè?

**Geplaatst**: 29-06-23 14:52

Geplaatst: 29-06-23 14:52

beegee schreef:
Zinzi_jewel schreef:
Duurt lang verhaal updates ...
Jammer

Zo gaat het? Ze is jou niks verplicht hè?

Dat zeg ik ook niet dat ze me iets verplicht is hé! Alleen dat update lang duurt en ik het jammer vindt .

**Geplaatst**: 29-06-23 17:36

Geplaatst: 29-06-23 17:36

beegee schreef:
Zinzi_jewel schreef:
Duurt lang verhaal updates ...
Jammer

Zo gaat het? Ze is jou niks verplicht hè?

Dat mag ze toch wel vinden?
Hoef je niet meteen zo op in te hakken -O-

**Geplaatst**: 29-06-23 20:28

Geplaatst: 29-06-23 20:28

Ik gok dat Begee gewoon de toon verkeerd interpreteert.

dat is nou eenmaal wel eens zo bij geschreven tekst.

Het is inderdaad jammer, maar mocht het verhaal nog afgeschreven worden begin ik het complete gewoon vanaf het begin zodat ik het lekker kan doorlezen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-07-23 15:51

Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-23 15:51

Zo, inmiddels weer even geleden, maar hoi allemaal.

Vandaag wordt er dan éindelijk wat gepost.

Ik heb de berichten na mijn laatste post ook nu pas gelezen en het is helemaal waar dat het ontiegelijk lang heeft geduurd allemaal...
Maar het leven loopt zoals het loopt en soms raken wat zaken achterop... Zoals ook helaas dit verhaal.

Maar voor nu even genoeg gel*l vanuit mij over mijn privé, daar komen jullie niet voor.

Dus zonder verdere omwegen, gezien het echt té lang geduurd heeft, vandaag weer een stukje.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

‘Oké, dan ga ik mee naar therapie. Ik wil alleen wel dat alles dan besproken wordt, niet alleen wat jij wil.’ – Ik zie een soort opluchting over hem heenkomen en tegelijkertijd ook een klein angstig trekje.
‘Nou Daniël, daar gaan we dan.’

Hoofdstuk 18; Je mag iedere dag opnieuw beginnen.

Het lijkt alweer jaren geleden dat Niels en ik uit elkaar zijn gegaan. Ondanks onze strubbelingen lijkt het erop dat we met hulp van de therapeut eindelijk uit hebben durven spreken dat we verveeld zijn geraakt in ons huwelijk. Dat Niels problemen heeft met het reguleren van zijn emoties, waardoor hij deze ongeremd de wereld in slingert en ik geen keuzes durf te maken waardoor ik ook weiger om mijn emoties te beheersen.
In het bijzijn van de therapeut hebben we geschreeuwd tegen elkaar, elkaar voor alles uit mogen maken wat op dat moment bij ons opkwam, maar ook geleerd dat iemand vergeven, niet betekent dat je alles vergeet. Wat voor mij ontzettend zwaar weegt, is de mening van anderen. Ik wil graag alles goed doen, iedereen tevreden houden en vooral laten zien dat ik het zelf allemaal kan. De beste man heeft laten zien dat niemand álles alleen kan doen, dat hij ook geregeld met collega’s spart over bepaalde zaken in zijn leven. Geen hele grote verrassing bleek dat mijn drang om alles alleen te doen voortkwam uit de relatie met mijn moeder. De eerste keer dat hij dit aanhaalde rolde ik met mijn ogen en verzuchtte “jullie weten het ook zo te draaien dat er altijd een jeugdtrauma naar boven komt”.
Na meerdere gesprekken over mijn moeder, ook samen met Niels, is het helemaal geen gekke gedachte dat ik alles “perfect” wil doen om haar niet nog meer handvaten te geven om me te kleineren. Ook dat ik het gevoel van kleineren heb gekregen van Niels door alles wat er is gebeurd en hoe hij daarop heeft gereageerd. Ik heb het gevoel van naïef, dom wicht in de eerste instantie niet los kunnen laten in zijn bijzijn. Zeker omdat ik me zo ontzettend voorschut gezet voelde door zijn acties met Bibi.
Niels op zijn beurt voelde zich ontzettend aangetast in zijn mannelijkheid door mijn escapades met Syl. In zijn ogen heeft hij het nooit “op kunnen nemen” tegen Syl omdat zij een vrouw is en hij mij nooit zou kunnen bieden wat een vrouw te bieden heeft. Daarbij is het voor hem nog steeds moeilijk te begrijpen dat ik gevoelens heb kunnen ontwikkelen voor een vrouw terwijl hij mij daar nooit eerder over gehoord heeft. Hij heeft ook gelijk dat ik het nooit eerder over vrouwen heb gehad, mijn interesse heeft daar nooit gelegen, dacht ik.
De therapeut heeft het hier uitgebreid met ons over gehad, dat het helemaal niets vreemds is om later in je leven andere verlangens te ontdekken omdat je als persoon altijd blijft ontwikkelen. Het voelde heel fijn om van iemand anders handvaten te krijgen om verder te kunnen, vooral omdat er geen oordeel aan hangt. Het maakt hem niet uit of we samen verder gaan of uiteindelijk tot de conclusie komen dat we beter alleen verder kunnen, het gaat hem erom dat we leren met elkaar te communiceren, onze gevoelens durven te uiten en dat we vooral handelen vanuit onszelf, zonder het oordeel van de buitenwereld erbij te betrekken.

Zijn advies naar ons is vanaf het begin geweest om niet te snel, te veel te willen. Niet de verwachting te hebben dat alles binnen no time “opgelost” zou zijn, aangezien dat de valkuil van veel stellen in therapie is. De mededeling dat het voor ons eigenlijk zo goed leek te gaan dat we weer samen wilden gaan wonen, ook vanwege de kinderen, viel ook niet zo goed.
Voornamelijk omdat we dan weer iedere dag geconfronteerd worden met de verschillende buien van elkaar, dat hij moet accepteren dat ik mijn vriendschap met Syl niet op wil geven, de frustraties van beiden om en door de kinderen en daar bovenop ook nog mijn re-integratie traject op het werk dat de nodige ergernissen oplevert.
Uit voorzorg heeft Niels zijn appartement aangehouden en zouden we beginnen met drie dagen bij elkaar wonen en de overige dagen apart. Dit is één week goed gegaan voordat Niels eigenlijk de gehele week weer in ons huis is gebleven.
We hebben ons weer als twee tieners gevoeld die elkaar opnieuw leren kennen, er hangt een bepaalde spanning tussen ons, die deze keer iets goeds betekent. We proberen elkaar ook de ruimte te geven door beiden, naast ons leven met elkaar, ook apart dingen te ondernemen.
Zo heeft hij het voetballen met vrienden weer opgepakt en ik ben een paar keer de stad in geweest met Nina.
Vandaag heeft hij weer voetbal en de kinderen zijn bij opa en oma, waardoor ik de middag voor mezelf heb. Ergens lijkt het of het afgelopen jaar een soort vreemde droom is geweest, het lijkt zo ontzettend ver weg. Op momenten als deze, komen sommige gebeurtenissen even voorbij en ondanks dat het allemaal ontzettend ver weg lijkt, zijn er een aantal zaken die nog ontzettend veel pijn doen. Het is meer een gedempte pijn geworden, maar het zit er nog steeds.
Ik blijf denken aan ons dochtertje dat we nooit meer in onze armen kunnen houden, waardoor ik me op deze momenten een waardeloze moeder voel. Het gevoel dat ik haar heb moeten beschermen, maar ik daar grandioos in gefaald heb, neemt dan de overhand. De vraag rijst dan ook meteen of ik Tycho en Feline wél zou kunnen beschermen als het erop aan komt. Ik heb deze gedachten ook met Niels gedeeld en hij geeft aan dat hij de pijn ook nog steeds voelt, dat hij voor de rest van zijn leven met een schuldgevoel rondloopt dat groter is dan hij kan beschrijven. Hij pakt me dan vast en drukt me tegen zich aan, ik vermoed om ook te verbergen dat hij dan volschiet. Hij vindt het sowieso nog erg moeilijk om zich heel kwetsbaar op te stellen, maar dat heeft hij nooit écht goed gekund.

Ik merk op zulke dagen dat ik ontzettend geïsoleerd ben geraakt door het afgelopen jaar, ik ben eigenlijk alleen maar bezig geweest met Niels, Syl, de kinderen en mezelf. Mijn collega’s, vrienden en familie heb ik compleet verwaarloost. De enige die is blijven hangen en me gesteund heeft is Nina. Nina weet echter niet precies alles, ze weet dat ik, in haar woorden, “geflikflooid” heb met Syl, dat Niels is vreemdgegaan en dat we ons kindje zijn verloren, maar de achterliggende redenen van alles heb ik haar niet verteld. Ze heeft er ook nooit naar gevraagd en geen van ons twee veroordeeld voor wat we gedaan hebben. Ergens is het fijn dat ze haar mening niet opdringt, aangezien iedereen er iets van schijnt te vinden, maar soms lijkt het of ze bewust iets niet zegt, maar wel denkt. Op het werk is ze ook een van de enigen die me niet als een melaatse behandelt. De rest loopt bijna met een boog om me heen of kijkt me aan met een gezicht waar het medelijden vanaf druipt. Af en toe krijg ik wel de vraag hoe ik mezelf overeind houd en dan hinten ze in de richting van Niels die ook nog op school rondloopt en die weliswaar zijn functie heeft mogen behouden, maar waarbij er een heel aantal taken zijn overgedragen aan Ingrid.

Ingrid heeft me welgeteld één keer aangesproken en me op het hart gedrukt dat we ons als vrouwen nooit ondergeschikt moeten maken aan de mannen en tevens haar ongezouten mening gedeeld dat als het op haar aangekomen zou zijn, Niels nooit meer in het onderwijs aan de slag zou mogen met zulk gedrag. Bovendien zou zij hem bij het oud vuil geparkeerd hebben.
Toen het nieuws dat Niels en ik het nogmaals samen zouden proberen het docententeam bereikte, heeft ze me geen blik meer waardig gegund.

**Geplaatst**: 14-07-23 16:04

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 14-07-23 16:04

Goed stuk, alle ruimte tussen de geplaatste stukken valt gewoon weg joh.
Maarre.. the end? Daar lijkt dit wel op.

**Geplaatst**: 14-07-23 18:36

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 14-07-23 18:36

Goed stuk weer! ik ben benieuwd naar het einde want ben erg benieuwd hoe dit weer gedraaid wordt naar het einde zoals in het begin omschreven

**Geplaatst**: 14-07-23 21:04

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 14-07-23 21:04

Goed stuk, en ik blijf me maar afvragen hoe we straks weer bij de beginpost terug gaan komen

**Geplaatst**: 16-07-23 09:34

Geplaatst: 16-07-23 09:34

Nynkex01 schreef:
Goed stuk, en ik blijf me maar afvragen hoe we straks weer bij de beginpost terug gaan komen

Dat houdt mij ook steeds bezig inderdaad.

Ik heb weer gesmuld.

Ts, begint alles een beetje een plaatsje te krijgen?

**Geplaatst**: 18-08-23 11:25

Geplaatst: 18-08-23 11:25

Ben benieuwd hoe het is met je is ts? En hoop natuurlijk stiekem op een volgend stukje

**Geplaatst**: 20-08-23 06:49

Geplaatst: 20-08-23 06:49

MissJG schreef:
Ben benieuwd hoe het is met je is ts? En hoop natuurlijk stiekem op een volgend stukje

+1

**Geplaatst**: 21-08-23 12:35

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 21-08-23 12:35

+2

**Geplaatst**: 22-08-23 22:28

Geplaatst: 22-08-23 22:28

Heb ik even mazzel dat ik dit topic nu pas vindt, ik ben 3 dagen bezig geweest om alles te lezen

echt super leuk! Ik heb er vannacht zelfs van gedroomd. Wel medelijden met alle bokkers die steeds geduldig op een volgend stuk moesten wachten.

Ik hoop TS, dat het ook een beetje beter gaat met jou.

**Geplaatst**: 10-10-23 15:59

Geplaatst: 10-10-23 15:59

Dit lijkt wel een beetje op een einde..

ik ben een stille meelezer, maar ik wil wel graag even melden... Ik heb echt gesmuld van je verhaal. Wat kan je fantastisch schrijven. Dankjewel.

**Geplaatst**: 11-10-23 03:41

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 11-10-23 03:41

Ik denk niet dat er nog meer komt. Dacht dat het eerste deel van het verhaal het laatste of één na laatste stuk was

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-10-23 11:56

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 16-10-23 11:56

Hey allemaal,
Er komt nog wel meer, maar helaas op een veel minder frequent tempo dan voorheen.
Ik heb echt geprobeerd om er weer een wekelijkse update van te maken, maar helaas lukt me dat niet.

Ik kan wel melden dat het met mij een stuk beter gaat, maar dat betekent ook dat er een heleboel dingen wel weer moeten en dat het verhaal er regelmatig bij inschiet. Ik ben op de achtergrond nog steeds aan het schrijven en er komt écht nog een einde aan het verhaal, maar misschien minder snel dan jullie willen/hopen/verwachten. Ik hoop dat jullie nog even geduld kunnen hebben en nog blijven om het helemaal te lezen.

**Geplaatst**: 16-10-23 12:05

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 16-10-23 12:05

Ik blijf gewoon gestipt en merk het vanzelf.

Wat fijn om te horen dat het iig weer beter met jou gaat, dat is het belangrijkste!

**Geplaatst**: 16-10-23 14:47

Geplaatst: 16-10-23 14:47

MarrieLeen schreef:
Ik blijf gewoon gestipt en merk het vanzelf.
Wat fijn om te horen dat het iig weer beter met jou gaat, dat is het belangrijkste!

Daar sluit ik me volledig bij.

**Geplaatst**: 16-10-23 17:41

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 16-10-23 17:41

Fijn om te horen dat het goed met je gaat! Ik wacht geduldig af

**Geplaatst**: 16-10-23 20:24

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 16-10-23 20:24

Fijn om te lezen dat het een stuk beter gaat! Hopelijk houd je dit vast!

**Geplaatst**: 24-10-23 16:38

Geplaatst: 24-10-23 16:38

MarrieLeen schreef:
Ik blijf gewoon gestipt en merk het vanzelf.
Wat fijn om te horen dat het iig weer beter met jou gaat, dat is het belangrijkste!