[VER] het avontuur in Elfeda
Geplaatst: 24-12-13 19:45ik heb me best gedaan maar ik heb echt heel erg moeite met grammatica
Proloog
Het is het jaar 1780 Zo snel als de wind ren ik door het donkere woud. Ik voel het bonken van mijn hart in mijn keel, zo bang ben ik. Schichtig kijk ik om me heen, waar zullen ze zich hebben verstopt? Ik spring over de takken die mijn weg versperren, manoeuvreer me tussen de boomstammen door en blijf ondertussen mijn omgeving goed in de gaten houden. Ik ken Elfeda op mijn duimpje het is niet zo`n groot landje maar op sommige stukken ben ik nog nooit geweest. Daar mocht ik niet komen van mijn vader.Ik ben totaal uitgeput maar ik kan niet rusten, niet nu. Maar mijn benen hebben moeite om mijn lichaamsgewicht te dragen. Ik struikel maar krabbel snel weer op om weer weg te sprinten.
Het zweet loopt in kleine straaltjes over mijn rug en mijn gezicht, langzaam wordt mijn blouse nat van het zweet . De koude rillingen lopen over mijn rug terwijl ik mij een weg baan door het steeds dichter wordende woud. De zon kan zich niet door het dichte bladerdek wringen, het wordt donkerder. En donkerder
Ik kan niet meer…
Hijgend val ik op de grond, totaal uitgeput. Het kan me niet meer schelen dat ze steeds dichterbij komen, dood ga ik als ik word gepakt, maar ook als ik blijf rennen. Mijn lichaam kan niet meer…
Voor zover het gaat kruip ik naar een grote boom en ga er vervolgens tegenaan zitten. Voor het eerst sinds tijden ontspannen mijn spieren zich als ik in een diepe slaap val.
1
Ik word wakker wonder boven wonder lig ik nog steeds op de zelfde plek dat het leger me niet heeft gevonden is een raadsel. iemand roept mij : hallo?. Uhum hoi probeer ik te zeggen maar het lukt me niet. Er staat een oudere vrouw tegen over mij. Wat doe jij hier midden in het woud om deze tijd? Ik probeer te antwoorden maar het lukt nog steeds niet mijn keel doet verschrikkelijk pijn, mijn stem is weg. Ik probeer te gebaren naar de vrouw dat mijn stem weg is gelukkig begrijpt ze me. Heb je dorst vraagt de vrouw. Ik knik ja ,ik heb echt dorst de vrouw gebaart dat ik mee moet lopen . We lopen een stukje tot dat ik een klein huisje zie staan dit huisje had ik nog nooit gezien . We lopen naar binnen er staat een klein eettafeltje en 3 stoelen . Ga maar zitten de vrouw wijst een stoel aan. Ik ga zitten de vrouw brengt mij wat water . Terwijl ik het water opdrink gaat de vrouw ook zitten op een van de andere 2 stoelen die er nog staan . De vrouw vraagt hoe ik heet . nou uhum Gjaad antwoord ik, zo heet ik en u ? Nou ik heet : Miss Doleeria maar noem mij maar Julia. wat doe je eigenlijk hier Gjaad vraagt ze geïnteresseerd. nou ik ben op de vlucht . waarvoor? Nou uhm voor mijn vaders leger . imijn vader is de Koning mompel ik. En ik ben op de vlucht voor het leger van mijn vader . Ik ben dus Gjaad u kent mij niet denk ik maar ik ben een van de zonen van mijn vader maar ik ben nooit voorgesteld door hem omdat ik tja ’ anders’ ben vind hij. Omdat mijn moeder tijdens mijn geboorte is overleden vind hij dat het mijn schuld is ook al kan ik er niks aan doen . hij mag mij niet .Julia knikt tja dat kan maar je vader de koning lijkt mij wel aardig. Maar wat heb je dan gedaan dat er een leger jou zoekt? Behalve dat hij boos is op je .Nou ik had een meningsverschil met hem en dat vond hij de druppel hij zei dat ik zijn zoon niet meer ben en dat hij me nooit meer wil zien en toen stuurde hij zijn leger op me af. Om mij te vermoorden. En nu zit ik hier maar ik moet eigenlijk weg hier straks zien ze me . je mag wel een tijdje hier blijven hoor zegt Julia. Nee hoor dat kan ik niet aanvaren veelste gevaarlijk .natuurlijk wel! Nee echt niet ik moet weer verder . Oke maar je krijgt wel wat brood en water mee voor je reis verder ! Oké dan lach ik ze geeft me water en brood in me handen . Wacht ik heb nog wat voor je doe je ogen dicht en blijf staan, zo terug. Ik hoor een dier lopen .Doe je ogen maar open .Er staat een mooie witte hengst voor mijn neus . Neem maar mee zegt de vrouw hij heet White Dot ik kan er toch niks meer mee hier ben te oud om te rijden met mijn 80 jarige leeftijd . Dank u wel Miss Doleeria . daar ligt het zadel en de zadeltassen voor het water en brood.ik zadel white Dot op en stap op en stap rustig naar het pad voor het huisje .Ik bedank de vrouw nogmaals en draaf op een rustig tempo weg. Gelukkig heb ik leren paardrijden op het kasteel anders had ik een probleem gehad dacht ik bij mij zelf. Zo gaat het een tijdje verder tot ik bij een open plek kom. Ik laat White Dot halthouden en kijk me ogen uit er is een klein dorpje gebouwd. Ik stap met White Dot door het dorpje. Ik kijk mijn ogen uit overal staan huisjes en winkeltjes gebouwd. White Dot briest zachtjes. Er loopt iemand langs . meneer mag ik vragen waar ik ben ? Tuurlijk je bent nu in het dorpje Jurano. Bedankt meneer , Trouwens mooi paardje heb je hoe heet hij ? White Dot heet hij. Leuk beestje, ik heb hier nog nooit een paard gezien . De man loopt weer door. Samen met White Dot stap ik door het dorpje . mensen kijken mij aan het lijkt wel of dat ze nog nooit een paard hebben gezien. Whiet dot word opeens onrustig .Rustig maar White wat is er dan jochie. Opeens word White dot helemaal gek . En dan zie ik het ook het leger wat me vader op me af heeft gestuurd o nee. Ik draai White Dot om spoor hem aan en galoppeer heel snel weg . Beter dan rennen denk ik bij me zelf . White Dot is snel heel snel . we galopperen door het woud ik krijg heel veel takken in mijn gezicht maar we gaan door en door . Het leger zit vlak achter me . Ze schieten pijlen naar ons met hun pijl en boog . Ze raken ons de heletijd net niet. Op eens hoor ik niets meer achter ons . ze zijn weg! Snel laat ik White dot stappen hij is helemaal bezweet. Rustig stappen we verder door het woud. het word al weer bijna donker. Ik moet een slaapplaats vinden. Zo stappen ik en White nog een half uur verder tot dat we een klooster zien . we rijden er naar toe. Hopelijk kunnen wij daar de nacht door brengen . ze zien ons al aankomen een al wat oudere man komt naar ons toe . hallo jongen wat kom jij hier doen . Ik zoek een slaapplaats meneer . Kan ik hier misschien slapen ? tuurlijk geef je paard maar hier daar is de deur het ten staat er pak maar. De monniken kijken me heel even raar aan maar gaan daarna verder met eten ik pak een hompje brood en water en ga zitten tegenover een jongen die nog best jong is en dat valt op in een klooster met meestal oude monniken . ik zeg hallo en vraag waarom hij al zo jong in het klooster zit ? Lang verhaal maar wat doe jij hier ? jij bent geen monnik. Ik ben op de vlucht en zocht een slaapplaats en een andere monnik zei dat ik hier wel mocht slapen . dus nu ben ik hier maar ik ga slapen want ik ben heel moe de monnik van buiten wijst mijn kamer aan en ik loop naar binnen er staat een bed en een schotel met water om te wassen eerst was ik mezelf en dan loop ik naar het bed en val in een diepe slaap waarin ik droom over me vader en zijn leger die mij heel graag willen vermoorden het is een nare droom maar ik slaap zo diep dat ik er niet wakker van wordt.
Proloog
Het is het jaar 1780 Zo snel als de wind ren ik door het donkere woud. Ik voel het bonken van mijn hart in mijn keel, zo bang ben ik. Schichtig kijk ik om me heen, waar zullen ze zich hebben verstopt? Ik spring over de takken die mijn weg versperren, manoeuvreer me tussen de boomstammen door en blijf ondertussen mijn omgeving goed in de gaten houden. Ik ken Elfeda op mijn duimpje het is niet zo`n groot landje maar op sommige stukken ben ik nog nooit geweest. Daar mocht ik niet komen van mijn vader.Ik ben totaal uitgeput maar ik kan niet rusten, niet nu. Maar mijn benen hebben moeite om mijn lichaamsgewicht te dragen. Ik struikel maar krabbel snel weer op om weer weg te sprinten.
Het zweet loopt in kleine straaltjes over mijn rug en mijn gezicht, langzaam wordt mijn blouse nat van het zweet . De koude rillingen lopen over mijn rug terwijl ik mij een weg baan door het steeds dichter wordende woud. De zon kan zich niet door het dichte bladerdek wringen, het wordt donkerder. En donkerder
Ik kan niet meer…
Hijgend val ik op de grond, totaal uitgeput. Het kan me niet meer schelen dat ze steeds dichterbij komen, dood ga ik als ik word gepakt, maar ook als ik blijf rennen. Mijn lichaam kan niet meer…
Voor zover het gaat kruip ik naar een grote boom en ga er vervolgens tegenaan zitten. Voor het eerst sinds tijden ontspannen mijn spieren zich als ik in een diepe slaap val.
1
Ik word wakker wonder boven wonder lig ik nog steeds op de zelfde plek dat het leger me niet heeft gevonden is een raadsel. iemand roept mij : hallo?. Uhum hoi probeer ik te zeggen maar het lukt me niet. Er staat een oudere vrouw tegen over mij. Wat doe jij hier midden in het woud om deze tijd? Ik probeer te antwoorden maar het lukt nog steeds niet mijn keel doet verschrikkelijk pijn, mijn stem is weg. Ik probeer te gebaren naar de vrouw dat mijn stem weg is gelukkig begrijpt ze me. Heb je dorst vraagt de vrouw. Ik knik ja ,ik heb echt dorst de vrouw gebaart dat ik mee moet lopen . We lopen een stukje tot dat ik een klein huisje zie staan dit huisje had ik nog nooit gezien . We lopen naar binnen er staat een klein eettafeltje en 3 stoelen . Ga maar zitten de vrouw wijst een stoel aan. Ik ga zitten de vrouw brengt mij wat water . Terwijl ik het water opdrink gaat de vrouw ook zitten op een van de andere 2 stoelen die er nog staan . De vrouw vraagt hoe ik heet . nou uhum Gjaad antwoord ik, zo heet ik en u ? Nou ik heet : Miss Doleeria maar noem mij maar Julia. wat doe je eigenlijk hier Gjaad vraagt ze geïnteresseerd. nou ik ben op de vlucht . waarvoor? Nou uhm voor mijn vaders leger . imijn vader is de Koning mompel ik. En ik ben op de vlucht voor het leger van mijn vader . Ik ben dus Gjaad u kent mij niet denk ik maar ik ben een van de zonen van mijn vader maar ik ben nooit voorgesteld door hem omdat ik tja ’ anders’ ben vind hij. Omdat mijn moeder tijdens mijn geboorte is overleden vind hij dat het mijn schuld is ook al kan ik er niks aan doen . hij mag mij niet .Julia knikt tja dat kan maar je vader de koning lijkt mij wel aardig. Maar wat heb je dan gedaan dat er een leger jou zoekt? Behalve dat hij boos is op je .Nou ik had een meningsverschil met hem en dat vond hij de druppel hij zei dat ik zijn zoon niet meer ben en dat hij me nooit meer wil zien en toen stuurde hij zijn leger op me af. Om mij te vermoorden. En nu zit ik hier maar ik moet eigenlijk weg hier straks zien ze me . je mag wel een tijdje hier blijven hoor zegt Julia. Nee hoor dat kan ik niet aanvaren veelste gevaarlijk .natuurlijk wel! Nee echt niet ik moet weer verder . Oke maar je krijgt wel wat brood en water mee voor je reis verder ! Oké dan lach ik ze geeft me water en brood in me handen . Wacht ik heb nog wat voor je doe je ogen dicht en blijf staan, zo terug. Ik hoor een dier lopen .Doe je ogen maar open .Er staat een mooie witte hengst voor mijn neus . Neem maar mee zegt de vrouw hij heet White Dot ik kan er toch niks meer mee hier ben te oud om te rijden met mijn 80 jarige leeftijd . Dank u wel Miss Doleeria . daar ligt het zadel en de zadeltassen voor het water en brood.ik zadel white Dot op en stap op en stap rustig naar het pad voor het huisje .Ik bedank de vrouw nogmaals en draaf op een rustig tempo weg. Gelukkig heb ik leren paardrijden op het kasteel anders had ik een probleem gehad dacht ik bij mij zelf. Zo gaat het een tijdje verder tot ik bij een open plek kom. Ik laat White Dot halthouden en kijk me ogen uit er is een klein dorpje gebouwd. Ik stap met White Dot door het dorpje. Ik kijk mijn ogen uit overal staan huisjes en winkeltjes gebouwd. White Dot briest zachtjes. Er loopt iemand langs . meneer mag ik vragen waar ik ben ? Tuurlijk je bent nu in het dorpje Jurano. Bedankt meneer , Trouwens mooi paardje heb je hoe heet hij ? White Dot heet hij. Leuk beestje, ik heb hier nog nooit een paard gezien . De man loopt weer door. Samen met White Dot stap ik door het dorpje . mensen kijken mij aan het lijkt wel of dat ze nog nooit een paard hebben gezien. Whiet dot word opeens onrustig .Rustig maar White wat is er dan jochie. Opeens word White dot helemaal gek . En dan zie ik het ook het leger wat me vader op me af heeft gestuurd o nee. Ik draai White Dot om spoor hem aan en galoppeer heel snel weg . Beter dan rennen denk ik bij me zelf . White Dot is snel heel snel . we galopperen door het woud ik krijg heel veel takken in mijn gezicht maar we gaan door en door . Het leger zit vlak achter me . Ze schieten pijlen naar ons met hun pijl en boog . Ze raken ons de heletijd net niet. Op eens hoor ik niets meer achter ons . ze zijn weg! Snel laat ik White dot stappen hij is helemaal bezweet. Rustig stappen we verder door het woud. het word al weer bijna donker. Ik moet een slaapplaats vinden. Zo stappen ik en White nog een half uur verder tot dat we een klooster zien . we rijden er naar toe. Hopelijk kunnen wij daar de nacht door brengen . ze zien ons al aankomen een al wat oudere man komt naar ons toe . hallo jongen wat kom jij hier doen . Ik zoek een slaapplaats meneer . Kan ik hier misschien slapen ? tuurlijk geef je paard maar hier daar is de deur het ten staat er pak maar. De monniken kijken me heel even raar aan maar gaan daarna verder met eten ik pak een hompje brood en water en ga zitten tegenover een jongen die nog best jong is en dat valt op in een klooster met meestal oude monniken . ik zeg hallo en vraag waarom hij al zo jong in het klooster zit ? Lang verhaal maar wat doe jij hier ? jij bent geen monnik. Ik ben op de vlucht en zocht een slaapplaats en een andere monnik zei dat ik hier wel mocht slapen . dus nu ben ik hier maar ik ga slapen want ik ben heel moe de monnik van buiten wijst mijn kamer aan en ik loop naar binnen er staat een bed en een schotel met water om te wassen eerst was ik mezelf en dan loop ik naar het bed en val in een diepe slaap waarin ik droom over me vader en zijn leger die mij heel graag willen vermoorden het is een nare droom maar ik slaap zo diep dat ik er niet wakker van wordt.
