[VER] Diablo

Moderators: Muiz, Firelight, Maureen95, NadjaNadja, Essie73

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

[VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 13-11-13 20:20

Hoi bokkers,
ik ben (alweer) met een nieuw verhaal begonnen, nadat ik het oude vroegtijdig had afgerond, wegens te weinig inspiratie. Nu vind ik het toch leuk om verhalen te schrijven, dus daarom een nieuw verhaal, waarbij ik (oop ik) genoeg inspiratie heb. Daarnaast zou ik het leuk vinden om tips/ tops te horen, maar ook IDEEËN voor het verhaal. Dus barst los!

Diablo

H. 1
De wind vliegt door mijn manen, en prikt in mijn ogen. Ik ren keihard, maar weet niet waarheen. Het enige dat ik weet is dat ik daar weg moet. Ze doen me pijn, en ik weet dat als ze me vinden dat ze me meer pijn doen. Dus ren ik door, tot ik er ver genoeg vandaag ben, weg van die plek. Ik ga op zoek naar een grasveld en een beekje om uit te drinken. Daarna doe ik een klein dutje. Het is gevaarlijk, maar het moet, anders kan ik straks niet verder.

Ik schrik wakker uit mijn dutje, ik hoor stemmen! “Waar is die rotknol? Als ik hem vind maak ik hem af! Dat zal hem leren!” ik weet zeker dat het voor mij is, ik ken die stem maar al te goed. En daar ga ik weer. Takken slaan in mijn gezicht. Ineens hoor ik harde geluiden. O nee, de autoweg! Daar ga ik niet langs. Maar ik sta tussen twee wegen in, recht voor me komen de wegen samen, achter me is de baas, naast me zijn de wegen. Ik moet kiezen. De baas gaat de weg niet over, dat weet ik zeker, want hij kan niet over het hek van 1 meter hoog. Ik kan goed springen, het zou kunnen. “Daar! Daar is die rotknol! Pak hem!” hoor ik achter me. Ik neem een besluit. Ik neem een aanloop en zet af. Ik vlieg over de sprong en zie gelijk dat mijn berekeningen kloppen. De weg is even autovrij. Ik ren keihard en zet me af voor de volgende sprong, de sprong naar de vrijheid. Maar ik ga te hard. Ik kan me niet goed afzetten, weet mijn voorbenen erover te krijgen, maar mijn achterbenen raken het hek. Ik val hard, en weet dat ik moet blijven liggen.

Een stekende pijn schiet door mijn been. Ik probeer op te staan, het moet lukken. Ik moet een veilig plaats voor de nacht hebben! Weer schiet er een pijn door mijn been, en ik zak terug op de grond. Ik hoor de stem van de baas in de verte, hij gaat een plaats zoeken waar hij door het hek kan. Hij zal me weer te pakken krijgen, al mijn moeite voor niks. Ik zal weer pijn moeten lijden, net zolang tot ik precies doe wat de baas wil. “Nee!” denk ik bij mezelf. “Dat gaat niet gebeuren, ik zal nooit opgeven” De baas zal nooit winnen. Al ben ik bij hem. Ik geef niet op!

"Rotknol, ik zal je leren!" roept de baas. Ik hap naar hem. Hij deinst achteruit. Ineens voel ik een stekende pijn, het hulpje van de baas heeft me geslagen. Hij staat vlak achter me, erg dom. Ik geef een harde trap achteruit, hij gilt het uit van de pijn. Net goed, moet hij me maar niet slaan. Op deze manier heb ik al veel hulpjes van de baas weggejaagd. Ze durven niet meer bij me in de buurt te komen. Ik heb veel van die hulpjes gebroken botten bezorgd. Mensen noemen me vals, maar de baas houdt me, zodat hij een paard heeft om zijn woede op af te reageren.

Ik sta in de trailer. Ze hebben me de trailer in gejaagd, waarbij ik een hulpje dat me op de neus sloeg keihard heb gebeten. Die zit huilend in de auto, naast degene wie ik een gebroken arm heb bezorgd. We zijn op weg naar huis. Daar heb ik wel vrienden, waarmee ik kan dollen, en die de hulpjes ook wel eens bijten of trappen. Ik wissel altijd verhalen uit. Zij trappen veel minder, en richten ook minder schade aan. Ze doen het alleen als ze echt een goede klap krijgen. Maar steeds meer van de pony's worden onderdanig, door de vele pijnscheuten die de baas ze bezorgt.

"Lopen jij!" roepen de mensen achter me. Ik loop de stal binnen. Ze hebben me net weer geslagen. Keihard, en zo een halfuur lang. Ik heb teruggevochten, maar het haalde niks uit. Ik ga slapen, ik kan niks meer doen. Als ik slaap ik de pijn het snelste weg. Ik dut langzaam in, met het voorgevoel dat er iets gaat gebeuren als ik wakker wordt.

"Oooooh, wat een prachtige valk pony!" hoor ik. Ik ben net wakker geworden, en nu ben ik klaarwakker. Ik ben de enige valk pony in de stal. Snel sta ik op, en kijk wie daar is. Er staat een meisje van ongeveer 14 jaar, met een wat oudere man, die rond de 40 is. Ik bekijk ze goed, zij bekijken mij goed. "Nee nee, dat is niks voor uw dochter" bromt de baas. Voorzichtig kom ik dichterbij, en blaas rustig door mijn neus. Het meisje aait over mijn neus, en doet de staldeur open. Ze aait me nog steeds over mijn neus, die ik nu tegen haar aan duw. Ze kriebelt me op mijn manenkam, mijn lievelingsplekje! Zacht kriebel ik haar met mijn lip. Ik was vergeten dat er ook lieve mensen bestonden, mensen zoals deze. Ze pakt een halster en schuift dat voorzichtig over mijn neus. de baas kijkt heel verbaasd.

"Deze wil ik" zegt het meisje beslist. De baas begint te vertellen over mij: "Dat is Diablo, 5 jaar, zadel en ruitermak, ruin, erg lief beestje" Het meisje vraagt hoe ik aan die littekens kom. "Hij is mishandeld op zijn vorige adres. Maar zoals je ziet weer helemaal opgeknapt." De mensen lopen weg. Ik kan nog net opvangen 'wat is de prijs?'. Daar wordt ik helemaal gelukkig van.

"Dag knapperd, tot morgen!" zegt het meisje tegen me. Ik heb opgevangen dat ze Floor heet. Ik hinnik naar haar. Ze loopt de stal uit, e meten komt de baas naar me toe. "Wat deed jij nou? Ga je nou schijnheilig doen? Misschien ben je niet zo'n rotknol. Nou jongen, morgen word je opgehaald. Als je dat meisje maar niet aanvalt." Ik kom naar de tralies toe, en bries naar hem. Hij geeft me een aai. Ik word helemaal warm vanbinnen, wat een geluksdag! Als ik maar niet droom.

"Hey Diablo, ga je mee jochie?" klinkt de stem van Floor. Ik hinnnik hard naar haar. Ze doet het halster om en neemt me mee naar buiten. Maar dan komt de baas aan met de zweep. Ik schrik, hij zal me toch niet gaan slaan? "Diablo is een lief paard, maar als hij de trailer in moet is hij erg dwars. Dan moet je hem even aanpakken, ik doe het wel." Ik schrik, gaat hij me slaan? Nee, dat wil ik niet! Ik leg mijn oren in mijn nek en dreig met mijn achterbeen. Maar de baas is niet bang en ik voel een stekende pijn op mijn rug. Ik bok, en probeer te bijten. Hij ontwijkt me, en geeft me nog een klap. Ik steiger, en rol met mijn ogen. Ik ben bang, dadelijk denkt Floor dat ik vals ben en wil ze me niet meer. Maar dan hoor ik haar stem. "Stop! Laat mij eens proberen, misschien lukt het. U moet niet gelijk gaan slaan!" roept ze. De baas geeft het touw aan haar, en ze loopt rustig de trailer in. Ik loop achter haar aan, en ik krijg een lekkere wortel. Daarna stapt ze zelf in, en zwaait naar de baas. En dan begint de auto te rijden, de trailer hobbelt mee. Nog één keer hinnik ik naar mijn vriendjes, en dan zijn we weg.

Ik sla met mijn achterhoeven tegen de wand. Ik wil eruit! "Rustig maar jochie, ik kom eraan, niet zo trappen" klinkt de sussende stem van Floor. Ik stop met het trappen, ze zijn me niet vergeten. Floor komt via het zijdeurtje naar binnen en maakt me los. "Kan de klep los?" vraagt haar vader. Floor roept "JA!" en de klep gaat open. Ik stap voorzichtig naar buiten als Floor dat aan me vraacht door tegen mijn borst te duwen, en ineens sta ik buiten. De trailer staat et de achterkant naar een opening van een weiland, en Floor leidt me ernaartoe. Daar laat ze me los en stapt achteruit. Dit is voor mij het teken dat ik mag gaan en keihard bokkend ren ik weg. Floor staat aan de kant te lachen en kijkt stralend naar mij. De trailer gaat weg en Floor doet het hek dicht. Dan wil ze weglopen, maar ik ren naar het hek en hinnik keihard. Floor draait zich om en zegt: "Wil je nog een kus jochie?" Ik knik et mijn hoofd en lachend komt ze naar me toe. Ik geef haar een lik over haar wang en ze geeft een kus terug. "Wat ben je toch bijzonder, Diablo" fluistert ze en dan loopt ze weg. Ik kijk haar na en begin dan gras te eten. Dit is de fijnste dag in mijn leven. Een nieuwe baas, die me niet slaat, en lekker voor het eerst weer even vrij kunnen rennen, zonder te hoeven opletten of de baas komt, en te hoeven vluchten als hij komt.

Precies 1500 woorden :))

Sjors & Sjimmy


Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 13-11-13 20:45

Dankjewel voor het verbeteren! Ik typ erg snel en soms gaat het mis... Erg bedankt voor de leuke reacties!

Sjors & Sjimmy


Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 16-11-13 14:34

UPJE!

“Kom jongen, je moet naar de stal.” Floor klikt een touw aan mijn halster en doet het hek van de weide open. Daar staat haar vader, om mee te lopen, zodat hij in kan grijpen als het mis gaat. Ik loop rustig mee met Floor. Ze loopt een gebouw binnen en daar zie ik 3 stallen; 2 zijn leeg, in een van de stallen staat een mooie vosmerrie. Ik begroet haar met een hinnik, en ze hinnikt terug. Floor zet mij in een stal daarnaast. Ik duw mijn neus tegen de tralies, de merrie ook. Het is een New Forest pony, zie ik. Ineens hoor ik een andere hinnik. Aan de andere kant! Ik kijk de lege stal in. Maar het blijkt dat hij toch niet leeg is! Er staat een mooie kleine Welsh in. De pony’s begroeten mij en ik vertel dat ik Diablo heet. De New Forest heet Sparkling Sunshine, de Welsh heet Willow. Ik ben moe, dus ik zeg dat ik ga slapen. Binnen een korte tijd slaap ik.
De volgende morgen haalt Floor me uit de stal. Ik loop rustig mee, en ze zet me op een vierkante plaats, en maakt me vast tussen twee kettingen. Ik vind het best. Maar dan komt ze met borstels. Borstels, waar ik zo bang voor ben, er is maar heel weinig waar ik bang voor ben, maar voor borstels ben ik doodsbang.
Floor zet de borstel tegen mijn huid, ik probeer me te vermannen , het lukt niet goed want het zweet staat nu al op mijn huid. Ik draai weg maar Floor loopt mee. Ik kan me niet vermannen, ik ben te bang, Floor moet stoppen! Ik steiger, maar gelijk trekken de kettingen mij weer naar beneden. Ik trap tegen de wand, rol met mijn ogen, steiger nog eens, Floor staat bang voor de poetsplaats. Ik kalmeer, ze is opgehouden. “Jongen, wat was dat nou? Ik dacht dat je dat kende! Dat vertelde je oude baasje. Och jongen, als ik het had geweten had ik het niet gedaan! Sorry jochie!” zegt Floor. Ze aait me over mijn neus, ik kalmeer. Daarna maakt ze me los en gaat ze met me naar de bak. Daar laat ze me los en gaat weg. Ik blijf verdrietig achter. Wat heb ik gedaan? Waarom steigerde ik? Floor was ook zo bang, ik was zo stom! Die borstels doen mij niks, zeker niet als Floor poetst. Wat ben ik stom! Zo sta ik een tijdje verdrietig in de bak. Dan komt Floor terug, met een man in het wit. Ze pakt me en geeft me een kus, terwijl ze fluistert: “Het geeft niet jongen, je kon er niks aan doen. Niet verdrietig zijn.” De man in het wit voelt overal op mij, en doet nog meer rare dingen. Floor fluistert ondertussen zachtjes tegen mij: “Die meneer gaat kijken of er niks met je aan de hand is, zodat we dat zeker weten. Je hoeft niet bang te zijn, hij is heel aardig. Als je ergens pijn hebt zorgt hij dat het geneest.” Ik wordt weer verdrietig. Ergens pijn? Natuurlijk, mijn hele lichaam zit onder de striemen. Ik heb overal pijn!
“Dit paardje is geen ruin, het is een hengst. En hij is geen 10, maar hooguit 3. U bent voorgelogen. Maar verder is het een mooi en fijn paardje. U kunt er ver mee komen.” Ik zucht. Eindelijk weet Floor het, ik ben opgelucht. Dan kan ze me helpen, en komen we er samen doorheen.
Ik sta verdrietig alleen in de wei. “Nee! Ik mag niet opgeven!” zeg ik tegen mezelf. Floor vond het niet erg, het was een fout, die zijn er om van te leren. Floor doet niks met die borstel, alleen mij lekker masseren. We hebben er allebei van geleerd, samen komen we erdoorheen. Dan komt Floor eraan. Ze heeft Willow bij zich, en doet de wei open. Blij ren ik naar de opening, en begroet Willow. Floor laat Willow los, ik geef haar een duwtje tegen haar gezicht en ren er dan bokkend met Willow vandoor. Ik ben mijn verdrietigheid helemaal vergeten.
"Ik hou zo veel van jou jongen. Ik voel dat je bijzonder bent, waarom? Je bent een en al mysterie, Mystery zou een mooie naam voor je zijn. Maar je heet eenmaal Diablo, het betekent duivel. Waarom heet je Diablo? Je bent toch helemaal geen duivel?" Floor staat in mij stal, ik heb mijn hoofd tegen haar borst aan. Ze kriebelt me zachtjes, het is heerlijk. Ik wil voor eeuwig van dit moment genieten, het mag nooit overgaan. Het gevoel dat er iemand is die van mij houdt.
Floor haalt mij en Willow na een rustige nacht uit de stal, en zet ons op de grote poetsplaats. Daar is de muur weg en is 1 extra lange ketting, zodat er twee pony's in passen die elkaar kunnen zien. Ik wordt er rustiger van, maar dan pakt Floor de borstel. Het zweet breekt me alweer uit, en opnieuw kan ik er niks aan doen. Floor loopt mijn richting uit, en gaat voor me staan. Ik deins achteruit, maar dan merk ik dat Floor niks doet. Ze staat alleen voor me, met een borstel in haar hand. Voorzichtig kom ik dichterbij, en uiteindelijk snuffel ik aan de borstel. Hij is niet eng. Floor komt rustig naast me staan, en begint zacht te poetsen. Voor het eerst in mijn leven ben ik niet bang voor het poetsen.
Ik ben net schoon, en dan zet Floor me in de paddock. Ik begin gelijk te rollen. Floor staat aan de kant en lacht keihard om mij. Ik sta weer op en ren bokkend door de paddock, waarna ik weer naar Floor toe ga. Ze zet me weer in de stal en dan krijgen we eten.

H. 2
Floor zit op Sparkling Sunshine. Ze rijden door een rechthoekige paddock, Willow heeft me verteld dat dat een bak heet. Ik kijk nu al een halfuur verwonderd naar het tafereel. Floor laat Sunshine stappen, draven en galopperen. Ze stuurt Sunshine door de hele bak. Het ziet er mooi uit, ik verlang ernaar om het ook samen met Floor te doen. Ik vraag aan Willow of het eng is.“Het is niet eng. Floor zit niet meer op mij, ik ben te klein. Maar vroeger heeft ze op mij gereden. Het is erg leuk, maar in het begin is het eng. Je krijgt een zadel op je rug, en er gaat een riem, een singel, onder je buik door. Daarna moet je in het begin rondjes om Floor gaan lopen, later gaat ze zelf op je zitten. Ik vind het erg leuk, maar in het begin vond ik het vreselijk. Nu weet ik dat dat niet hoeft.” Antwoord Willow. “Maar wat doet Floor dan met jou?” vraag ik. Willow antwoord weer: “Ze hangt een karretje achter mij, waar ze zelf op gaat zitten. Ze stuurt mij vanaf het karretje, en ik trek het karretje, zodat hij rijdt. Ook dat is erg leuk, we doen soms wel eens een wedstrijd!”Ik luister vol belangstelling, dat wil ik ook! Op de achtergrond hoor ik Willow opscheppen over wat Floor en hij wel niet gewonnen hebben, maar ik luister niet. Waarom doet Floor dat niet met mij?
Floor komt terug uit de bak, samen met Sunshine. Sun is bezweet, maar Floor en Sun kijken tevreden. Ik hinnik hard, en Floor kijkt lachend om. "Wil je naar je vriendin, Diablo?" vraagt ze aan mij. Ik knik van nee, en kijk doordringend naar het zadel. Floor snapt mijn hint niet en zucht. "Soms denk ik dat je me iets wil vertellen, Diablo. Kon je maar praten, dat zou een hoop helpen." Ik zucht ook, ik wou dat ik met haar kon praten! Dat ik alles kon vertellen, en dan zou ík binnenkort opscheppen over wat Floor en ik allemaal niet gewonnen hadden! "Nee Diablo, je mag niet jaloers zijn." zeg ik zacht tegen mezelf.
Ik sta op de poetsplaats, en kijk naar het zadel dat naast me ligt. Floor kijkt mee, en eindelijk lijkt ze het te snappen! "Wil jij ook rijden, Diablo? Wil het kleine duiveltje lekker ritjes maken?" vraagt ze ontdeugend aan mij. Ik knik enthousiast van ja, en ze denkt na. Dan pakt ze de borstels, laat me ruiken, en begint rustig te poetsen. Voor het eerst in mijn leven geniet ik. Na het poetsen neemt Floor me mee naar een ronde paddock, de ring. Daar maakt ze een lange lijn vast aan mijn halster, fluistert in mijn oor dat ik niet bang moet zijn, en loopt naar het midden. Daar pakt ze de lange zweep.
Ik schrik. Floor gata me toch niet slaan? Nee, dat kan niet. Floor zwaait met de zweep en zegt: "Kom op Diablo, als je wil rijden moet je eerst dit kunnen. Stappen!". Ik ga braaf stappen, ik snap al dat de zweep er is om aanwijzingen mee te geven. Ik stap om Floor heen, en na 5 minuten is het al klaar.

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 16-11-13 19:34

Hij was niet wild?

Hij was alleen erg 'boos' op de baas.

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 16-11-13 19:39

Geeft niet, iedereen maakt fouten!

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 16-11-13 19:53

Dat van 5 moest 10 zijn, heb ik later bedacht en is aangepast, willow is een ruin

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 17-11-13 11:03

Haha kan gebeuren, is niet erg. Ik ben er aan bezig! Momenteel moet ik leren, heb binnenkort proefwerkweek, maar er komt meer!

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 17-11-13 17:39

Bezig met een nieuw stuk!

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-13 14:59

Ik ben er weer aan bezig! Ben nu aan het leren en verhaal schrijven tegelijk 8)7

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-13 15:05

Jazeker! Ik moet leren, maar heb ik heeeeel even geen zin in. Na dit upje weer :o

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-13 15:27

Upje!!! Nu ga ik leren :o

Het is de volgende dag. Floor neemt me weer mee, en dit keer longeert ze mij al 20 minuten. Ik doe erg mijn best, en Floor is zo te zien ook erg trots. "Misschien kunnen we morgen het zadel doen, je bent er al zo klaar voor." zegt Floor. Ik wordt helemaal gelukkig! Dan rijden we misschien over een week al samen! Ik huppel met Floor mee naar de stal, en daar poetst ze me weer. Wat is dat een fijn gevoel, dat poetsen! Het is net een massage, kon het maar de hele dag duren. Maar helaas, na 10 minuten is het weer afgelopen. Floor pakt nog iets uit haar poetskist, iets wat ik niet ken. “Dit is een hoevenkrabber, daarmee maak ik je hoeven schoon. Je hoeft niet bang te zijn Diablo, het doet geen pijn.” fluistert Floor. Ik blijf rustig staan als ze haar hand langs mijn been beweegt, en als ze haar vingers in mijn kootholte plaatst en een zacht duwtje omhoog geeft snap ik haar al. Ik til mijn voet rustig op en Floor gaat met het krabbertje over mijn hoef. Als ze klaar is met alle vier mijn hoeven voelt het lopen al een stuk beter aan. Niet meer zo’n grote klomp vuil in mijn hoeven is fijn. Ze zet me op stal en haalt Willow uit de stal. Ze poetst hem en even later verdwijnen ze uit de loods.
Ik kijk naar buiten, waar Willow rent met een karretje achter zich aan, en in het karretje zit Floor. Ze stuurt Willow de hele bak door, tussen pionnen door, en maakt veel overgangen. Ze stappen, draven en galopperen. Ik kijk vol bewondering toe, Willow had geen woord gelogen! Floor en hij zijn een goed team! Maar ik wil liever rijden…
Willow en in mogen de wei in. We rennen keihard door de hele weide, de wind vliegt door onze manen. We bokken erop los en daarna rollen we samen door het vieste plekje in de weide.
Na een paar uur haalt Floor ons op, en krijgen we brokken voor de nacht. Ook geeft ze ons een plak hooi, en even later staan we tevreden te eten. We krijgen een zoen en Floor loopt naar het huis. Ik ben moe, vandaag was een fijne dag. Hopelijk gaan we morgen weer longeren, en binnenkort zelfs rijden!
Floor haalt me op, en neemt me mee naar de binnenbak. Daar staan een paar hindernissen, ik loop dichterbij om ze te bekijken. Ze zijn 50 centimeter, daar kan ik makkelijk overheen. Zal ik het proberen? Ik neem mijn besluit, en zet een galop in. Ik zet me af, en sloof me uit voor Floor, dus spring ik een halve meter hoger. Floor komt gelijk de bak in en zet de hindernis hoger. Ik spring nog een keer, weer ruim eroverheen. Uiteindelijk springen we 70 centimeter, en dan neemt Floor me weer mee. Ik hinnik protesterend want ik heb nog maar 5 keer gesprongen. Maar dan laat ik al mijn protest varen, ik wordt helemaal blij. Bij de longeerring hangt een zadel.
“Kom jochie, galop!” roept Floor. Ik spring keurig in een arbeidgalop aan, en na 1 rondje laat Floor me halthouden. Ik sta netjes stil en wacht tot ze klaar is. En als ik omkijk zie ik dat Floor aan komt lopen met het zadel. “Ben je er klaar voor, maatje?” vraagt ze aan mij als ze weer bij me is. Ik hinnik hard, en Floor legt heel rustig het zadel op mijn rug. Ik kijk naar Floor. Heel rustig voel ik de singel straktrekken om mijn buik. Het gevoel is even wennen, en nog niet fijn, maar ik doe er alles aan om zo snel mogelijk te kunnen rijden met Floor. Ze loopt naar het midden, en roept: “Stappen Diablo!” Ik ga stappen en gelijk voel ik de singel. Ik wil bokken, maar ik weet dat het niet helpt, dan duurt het alleen nog maar langer voordat Floor op me gaat zitten. Het zweet breekt me uit, maar ik houd me in. Na een tijdje moet ik draven, en na 5 minuten draven merk ik dat het eigenlijk niet erg is. Ik ontspan me en draaf rustig door de longeerring. Na een tijdje laat Floor me stappen, en na het uitstappen haalt ze het zadel van me af. Ik mag nog even naar de weide, en Willow komt er ook aan. Diep in mijn hart hoop ik dat Floor overmorgen op me gaat zitten. Morgen nog niet, dat heeft ze me verteld. Nadat ik in de weide ben geweest krijg ik een poetsbeurt, en mag ik naar de stal. Daar krijg ik mijn brokken en hooi voor de nacht, en als ik alles op heb ga ik slapen. Ik ben moe, het was een fijne maar ook intensieve dag. Ik ben gelijk diep in slaap.
Het is de volgende dag. Floor heeft me uit mijn stal gehaald en is me nu aan het poetsen. Daarna neemt ze me mee naar de bak, daar staan hindernissen! Ik huppel mee aan het halstertouw, en als Floor me loslaat race ik ervandoor. Ik houd een beetje in, span mijn spieren aan en spring! Ik vlieg over de hindernis. Dan zie ik de andere hindernis, aan de andere kant van de bak. Ik ren door, span mijn spieren aan en spring, perfect! Zo ga ik een tijdje door, tot Floor weer de bak in komt. Ze neemt me mee naar de longeerring, en laat me een rennen. Veel eerder dan gisteren haalt ze me terug, en pakt ze het zadel. Ik blijf doodstil staan en wacht tot ze klaar is. "Rennen maar!" roept Floor als ze klaar is. Ik ren, en tegelijkertijd merk ik dat het gevoel al veel minder erg is. Ik ren rustig rond en na even stap en draaf ik ook. Dan mag ik weer naar de weide, ik zie dat er een hindernisje staat! Hij is niet hoog, dus neem ik hem een paar keer. Daarna ga ik lekker rollen, en dan komt Willow. Samen spelen we lekker tot de avond, dan mogen we naar binnen en krijgen we eten. De dag is weer voorbij gevlogen!
Ik word wakker van het geluid van de voerkar. Ik hinnik luid, ik heb honger! Floor doet het voer in mijn bak, en ik zie dat het maar een halve schep is. Verbaasd kijk ik Floor aan. "Sorry jongen, na het werken krijg je meer" Ik eet mijn eten snel op, werken! Misschien gaat Floor vandaag op me zitten! Als ik klaar ben komt Floor me halen, en zet me op de poetsplaats. Als ze me gepoetst heeft komt haar vader. "Ben je er klaar voor Floor?" vraagt hij. Floor knikt, en ik knik ook. Floors vader lacht, en dan die ik dat Floor met het zadel en het hoofdstel aankomt. Ik blijf braaf stilstaan als Floor me opzadelt, en dan neemt ze me mee naar de longeerring. Ze longeert me even en dan pakt haar vader de longeerlijn en de longeerzweep. Floor pakt haar cap, en loopt naar me toe. Haar voeder heeft mijn hoofdstel vast, en Floor zet heel voorzichtg haar voet in de stijgbeugel. Ze pakt het zadel, en langzaam gaat ze in de beugel staan, en daarna zwaait ze rustig haar been over mijn rug. Ik blijf doodstil staan, maar vanbinnen heb ik een feestje! Floor zit op me! Ik kijk om naar Floor. Ze aait me over mijn hals, en pakt dan de teugels. Haar vader loopt naar het midden, en roept: "Stap!". Floor duwt tegelijkertijd met haar benen tegen mijn buik. Ik ga stappen, en stap heel voorzichtig de ring door. Na 5 minuten vraagt Floors vader of Floor durft te draven. Blijkbaar knikt Floor, want haar vader roept: "Draf jongen!". Ik voel de kuitdruk van Floor en draaf rustig aan. Na een tijdje pakt Floor de teugels op, ik voel een beetje druk in mijn mond. Het is niet erg. Zodra Floors vader roept dat ik moet stappen geeft ze ieets meer druk op de teugel. Ik ga stappen, en Floor aait me over mijn hals. Ik zucht. Wat een geweldig gevoel dat Floor eindelijk op mijn rug zit! Na een tijje moet ik halthouden en dan gaat Floor van me af. Op de poetsplaats haalt Floor het zadel en hoofdstel van me af en poetst me nog even Ik mag naar de wei toe en Willow komt er ook aan. In de wede naast ons staat Sparkling Sunshine, en er hangt maar een draad tussen de weides. De draad is zo geplaatst dat Willow van de ene naar de andere wei kan gaan, maar Sparkling Sunshine en ik niet. We snuffelen even en Willow loopt van Sun naar mij. Met z'n drieën rennen we langs het draad, en daarna kletsen we gewoon gezellig. Sunshine vertelt over het rijden met Floor, en ik over vandaag. Sunshine kijkt me bewonderend aan als ik vertel dat ik niet heb gebokt. "Ik bokte juist heel veel" vertelt Sunshine.

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-11-13 20:03

Oeps te snel getypt

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 02-12-13 15:36

Ik zal kijken wanneer ik tijd heb. Ben er zelf ook aan toe :)

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 27-02-14 18:12

Sorry allemaal, ik heb heel weinig tijd gehad de laatste maanden... Maar nu heb ik een uppie!!!!!!!!

’s Avonds worden we uit de weide gehaald. Floor geeft ons brokken, en dan komt ze met dekens aan. “Het wordt vannacht koud, jullie krijgen dekens om” zegt Floor. Ik kijk naar de dekens. Ik heb er nog nooit een opgehad. Floor doet de deken eerst bij Willow op, die tevreden naar de deken kijkt. Daarna komt ze mijn stal in. Ze laat me eerst aan de deken snuffelen. Daarna beweegt ze zich heel rustig naar mijn rug, en schuift de deken op mijn rug. Ik kijk ernaar. Floor maakt de gespen vast. Ik voel de warmte van de deken. Heerlijk. Floor doet de deken van Sunshine op en dan gaat ze weer weg.
De volgende morgen haalt Floor me weer op, en poetst me heerlijk. Ik sta te genieten met mijn ogen halfdicht. Dan pakt Floor het zadeltje, en legt dat rustig op mijn rug. Dan pakt ze het hoofdstel en schuift het bit in mijn mond, en trekt het kopstuk over mijn oren. Ze maakt de gespjes vast en maakt de longeerlijn aan mijn hoofdstel vast. Ze neemt me mee naar buiten waar haar vader staat. Floor pakt de lange zweep en maakt de longeercirkel open, en leidt mij naar binnen. Ik loop braaf mee. Als Floor een tijdje heeft gelongeerd pakt haar vader het over en stapt Floor rustig op mij. Als ik moet stappen geeft Floor een duwtje tegen mijn buik, als ik moet draven weer en als ik moet galopperen ook. De galop vind ik nog moeilijk, ik kan mijn evenwicht niet goed vinden. Maar na twee rondjes gaat ook dat weer goed, en kunnen Floor en ik rustig rijden.
De vader van Floor maakt de longeerlijn los, maar Floor is nog niet afgestapt. Floor geeft een duwtje tegen mijn buik, ik kijk niet begrijpend om. “Stappen Diablo” zegt ze en geeft weer een duwtje tegen mijn buik. Ik denk dat ik het snap, als ik sneller moet krijg ik een duwtje tegen mijn buik, als ik rustiger moet een beetje druk op mijn mond. Ik begin te stappen en na 1 minuut krijg ik weer een duwtje. Ik ga over in een drafje, en na eventjes zet Floor druk op mijn mond, en ik ga stappen. Floor zet nog een keer druk, en dan sta ik stil. Floor stapt rustig af, en neemt me weer mee. Ik moet de stal in en Floor neemt Willow mee. Ik eet rustig wat hooi en brok, dat had ik nog liggen.
De winter komt eraan, Floor rijdt me niet deze winter. Ik vind het jammer, maar ik mag nu wel extra vaak vrijspringen! Ik mag niet heel vaak meer in de weide helaas. Maar na een maand mag ik naar buiten en is de hele wereld wit! Sneeuw! Ik heb er nog nooit op gelopen, het is glad. Als ik in de weide sta ga ik gelijk rollen, rennen doe ik niet. Na een half uurtje komt Floor me weer halen. Zo kom ik de hele winter door. De winter is zo voorbij.
Het is 21 maart, weer lente! Floor neemt me mee naar de poetsplaats, ze poetst e en zadelt me op. Daarna neemt ze me mee naar de binnenbak en stijgt ze rustig op. Ik vind het spannend, helemaal los! De vader van Floor staat aan de kant te kijken. Floor duwt haar kuiten tegen mijn buik aan, en ik snap nu dat ik moet stappen. Ik stap rustig aan en Floor zit ontspannen op mijn rug. Ik ontspan ook, maar na even voel ik dat Floor aan de teugel links trekt, en met haar rechterbeen duwtjes geeft tegen mijn buik aan. Door de kneveltrens, die aan het bitje zelf een rechtopstaand stukje ijzer heeft, voel ik aan de rechterkant van mijn hoofd het bitje tegen mijn mond aan duwen. Ik begrijp dat ik naar links moet, en voorzichtig ga ik naar links. Floor beloont me heel goed, en na een tijdje voel ik hetzelfde gevoel. We zijn aan de overkant van de bak, dus ga ik weer links. Floor laat mijn aandraven, en in een lekker tempo gaan we door de bak. Na een tijdje laat Floor mij een rondje draven, een volte. Ik probeer hem rond te maken, het lukt niet goed. Floor stuurt nog een keer op de volte, deze keer gaat hij weer niet goed. Van frustratie gooi ik mijn hoofd omhoog en ga ik sneller lopen. Ik voel dat Floor een héél klein beetje druk op mijn mond zet, en fluistert: “Rustig jochie, het is niet erg. We proberen het dadelijk nog eens, kalm maar. Het komt wel goed.”. Ik ga over in een rustiger drafje, en na een tijdje mag ik weer stappen. 5 minuten later duwt Floor haar kuiten tegen mijn buik aan, ik ga draven, en in de hoek geeft de weer een duwtje. Ik ga netjes over in galop en merk dat ik mijn best moet doen om mijn evenwicht te bewaren. Het helpt dat Floor stil zit; na een rondje door de bak gaat het al veel beter. Als Floor mij laat draven ga ik tevreden over naar draf. Ik ben erg blij, Floor is vast trots op me!
Floor en ik hebben een tijdje gereden. Nu zijn we aan het uitstappen. Ik ben moe, ik heb hard gewerkt, maar ik mag zo naar stal. En ja hoor, even later laat Floor me halthouden en ze brengt me naar stal. Het is nu al 5 uur. Floor geeft ons alvast eten, vrolijk begin ik te eten. Na het eten ga ik slapen, maar ik val niet in slaap. Mijn hoofd zit te vol met gedachtes. Na een tijd lang draaien, liggen, opstaan, rondjes lopen en toch weer gaan liggen val ik uiteindelijk in een diepe slaap. Ik droom fijn, maar als ik de volgende morgen wakker wordt, voel ik me niet lekker. Ik heb geen honger, als Floor komt met de voerkar en me brok geeft, neem ik alleen één klein hapje. Als Floor na een half uurtje weer komt, en ziet dat ik mijn brok niet op heb, ziet ze ook wel dat er iets mis is. Ze haalt me uit de stal en zet me in het weiland. Ik stap suf de weide in, ik voel me echt niet lekker, ik heb geen puf om te rennen. Floor blijft een tijdje staan kijken en haalt dan haar vader.
"Kijk pap, hij voelt zich echt niet lekker, normaal is hij door het dolle heen en eet hij niets liever dan brokjes!" Ze komt op me af en biedt me een wortel aan. Ik draai mijn hoofd weg, ik heb echt geen zin in eten. Haar vader overlegt even met Floor. Ik vang maar flarden van het gesprek op:" Hij voelt zich echt niet goed..." en "dierenarts" "dierenarts is te duur, kan niet zomaar..." Ik sta er maar een beetje bij, ik weet niet wat ik moet doen. Floor leidt me terug naar stal en daar ga ik gelijk liggen. Haar vader is alweer weg, maar Floor blijft bij me zitten. "Het komt allemaal goed hoor jochie, maak je geen zorgen. De dierenarts komt en gaat kijken wat er mis is, hij kan je beter maken. Je hoeft niet bang te zijn."
Ik hoor vaag een man praten. Hij komt bij mij de stal in, en ik wil opstaan, maar mijn benen werken niet mee. Wat is er met me aan de hand? Ik raak in paniek, ik wil dat het weggaat, ik wil weer kunnen rennen en rondlopen en eten en nog veel meer! Maar dan komt Floor de stal in en gaat bij me zitten. Ik kalmeer gelijk, als zij er is is het goed. Floor aait me rustig en de man zegt kalmerend: “Het komt goed hoor jochie, ik ga je beter maken.” Ik vind hem gelijk aardig, en leg mijn neus in het stro.
De man geeft me een spuitje en ik word slaperig, maar vang nog net de laatste zin van de man op: “Hij is overspannen, de laatste tijd heeft hij zich te veel ingespannen en opgewonden. Je mag een tijd niet rijden, hij mag niet springen, hij mag niet meer dan 2 uur de weide in, maar ik raad wel een uitloopstal aan, zodat hij wel frisse lucht heeft maar niet kan rennen. Ook raad ik aan om hem te laten castreren, daar wordt ie rustiger van, zeker als hij vlak bij een merrie staat. Daar wordt hij te opgewonden van. Ook mag hij…” en dan val ik in slaap.
Als ik wakker word voel ik me al beter. Het wazige gevoel is weg, en ik kan opstaan, ik ben alleen nog heel duf. Ik ga gelijk staan en merk dat ik heel veel honger heb. Ik val aan op mijn voer, maar dan zie ik dat de bak leeg is!? Floor komt eraan en glipt mijn stal in. Ik druk mijn neus tegen haar aan en kijk heel nadrukkelijk naar de voerbak. Ze zegt: “Sorry jochie, de dierenarts had een slaapmiddeltje toegediend. Als je nu gaat eten is er kans dat het niet helemaal goed gaat omdat je nog zo duf bent.” Ik kijk teleurgesteld, ik heb honger. Gelukkig is het al middag, en ik mag vanavond weer eten. Ik verlang er nu al naar!

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 05-03-14 15:59

Dankjewel!

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 05-03-14 18:38

Haha, dankjewel! Ik heb niet echt verhalen geschreven, maar wel korte verhaaltjes die ik dan schreef en dan liep ik altijd vast, geen inspiratie of gwn geen zin meer :+

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 05-03-14 19:07

Ik ben er mee bezig, heb bijna genoeg woorden :D

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 06-03-14 12:53

Uppie!!!!! *\o/*


Tegen de avond komt Floor ineens naar mijn stal, en doet mijn halster om. Ze klikt er een touw aan en neemt me mee naar een andere loods, waar Willow en Sunshine staan. Floor zet me in een stal naast Willow en doet mijn halster af. Daarna krijgen we brokjes, ik val hongerig aan.
De volgende ochtend na het voeren hoor ik ineens gemorrel achter me. Ik draai me om, op mijn hoede. Dan gaat er een deur open en daar staat Floor, in het zonlicht. Ik loop blij op haar af en duw mijn neus tegen haar aan. “Dit is je nieuwe stal met uitloop, vriendje van me! Geniet ervan!” zegt ze, en ze loopt verder naar de deur van Willow. Ik kijk eens goed rond. Ik sta in een soort paddockje van 3 x 6, met aan elke kant een hek waardoor ik met mijn buren kan neuzen. Ik heb alleen Willow aan mijn linkerkant, aan Willows linkerkant staat Sunshine. Ik hinnik tevreden als ook Willow naar buiten komt stappen.
Na een paar uur lekker in het zonnetje staan, begin ik me te vervelen. Maar daar komt Floor; ze klikt een touw aan mijn halster en neemt me mee naar de weide. Ik ren er vrolijk bokkend vandoor, en Floor gaat weer weg. Even later komt ze met Willow aan de hand hierheen. Ik ren naar het hek en maak een sliding stop, waarbij ik Willow en Floor helemaal vies maak. Daarna hinnik hard, en Floor lacht. "Hé, grapjas! Doe eens rustig aan! Je maakt ons helemaal vies!" zegt ze. Ik bries, en schraap over de grond met mijn hoef. Floor zet Willow in de weide en we stuiven er samen vandoor.
Na een uurtje rennen, gek doen, rollen, grazen en nog veel meer komt Floor mij halen. Ze zet me op de poetsplaats en pakt de poetskist. Ze poetst me eens goed en kamt mijn haar helemaal uit. Ik sta lekker te genieten, en als het klaar is, zucht ik dan ook teleurgesteld. En dan zet Floor me weer in mijn stal, waarna ze Sunshine meeneemt. Ik hinnik verward. Nu sta ik helemaal alleen! Maar gelukkig komt Floor daar weer aan. Ze geeft me een knuffel en gaat tegen me praten: "Heey lieve jongen, het komt allemaal goed hoor. Straks mag je weer een uurtje naar de weide toe. En binnenkort komt er achter de uitloopstallen een weide, waar jullie ingaan. Jij mag niet te veel rennen, dus jij mag er maar 2 uur per dag in, maar we zorgen ervoor dat je lekker met Willow kan kletsen. Het komt allemaal goed. En binnenkort komt de dierenarts weer. Dan wordt jij gecastreerd. Dat is maar goed ook, dan komt het allemaal goed en mag je weer meer de weide in. Komt allemaal goed schatje." zegt Floor, en ze geeft me een kus. Dan is ze weer weg en ben ik weer alleen.
Twee uur later komt Floor Sunshine binnen zetten, en neemt mij mee. Ik ren blij de weide in, en wil spelen met Willow. Maar Willow is moe, hij speelt al de hele dag. Maar ik ben allang blij dat er iemand bij me is, het is zo saai om alleen te zijn! Het uur gaat veel te snel voorbij, en dan komt Floor Willow en mij halen. Ze zet ons in stal en geeft ons brok. Daarna gaan de deuren naar de uitloopjes dicht, geeft ze ons een kus en doet de lichten uit. Ik ga slapen.
De week gaat langzaam voorbij. Het is saai, zo alleen in de stal en maar 2 uur per dag naar buiten. Gelukkig is de weide bijna klaar, en Floor zegt dat we er volgende week in mogen!
Het is maandag. Als ik heb gegeten komt Floor er ineens aan, samen met de dierenarts. Ze lopen mijn stal in en ik begroet ze met een vrolijke hinnik. Maar dan zie ik dat Floor bezorgd kijkt, en ik loop naar haar toe om haar een duwtje tegen haar schouder te geven. Floor klikt een touw aan mijn halster en neemt me mee naar de trailer. De trailer! Ik stop gelijk, ik...ga...niet...de...trailer...in. Echt niet! Floor geeft een rukje aan het touw en ik loop achteruit, niet de trailer in! Als Floor uiteindelijk naast me komt staan word ik rustiger, maar de trailer ga ik niet in. Maar dan komt er ineens een man uit de auto voor de trailer. "Wat duurt het allemaal lang! Lukt het? Oh, wacht ik zie het al, hij wil de trailer niet in. Nou, hij moet zich niet aanstellen, geef eens hier, en pak ook een zweepje" zegt de man en hij trekt het touw uit de handen van Floor. "Nee meneer, niet doen! Hij is heel erg bang en hij heeft een trauma, het gaat net zo goed!" zegt Floor, maar het is al te laat. De man geeft een ruk aan het touw en slaat me met het touw. Ik kan er niet tegen, die mijn moet ophouden! De man slaat nog eens met het touw, en ik loop achteruit. Hij geeft een ruk en ik weet niet meer wat ik doe. De wereld vliegt in een waas voorbij, ik kan niet meer helder denken, het enige wat ik weet is dat ik de trailer niet in ga! Voor ik het weet til ik mijn voorbenen op en maai ze door de lucht. Het werkt! De man laat het touw even slap hangen maar gelijk trekt hij weer, en als ik neerkom krijg ik een hele harde klap op mijn hoofd. Ik loop achteruit, klaar om nog een keer omhoog te komen, als ik voel dat de druk op het touw verslapt. "Rustig jochie, alles is goed. De meneer is weg, mijn vader neemt hem mee. Het is goed, rustig maar Diablo." zegt Floor met een lage en kalme stem. Dan hoor ik haar vader: "Wat bezielde u? Zomaar een paard slaan, doe normaal! Dat paard heeft een heel verleden, dat is niet zomaar iets hoor! Ik vind het absurd, u stapt in de auto en gaat NU weg, ik wil u niet meer zien!" zegt hij. Even later is de man weg.
"Pap, kunnen we niet vragen of de dierenarts hem hier kan castreren? Dat bespaart een hoop onrust" zegt Floor. "Nou, oké dan. Het is duurder, maar elke cent waard." zegt Floors vader. Ik snap niet waar het over gaat, maar ik snap wel dat ik niet meer die trailer in hoef. Gelukkig maar!
Een paar dagen later komt de dierenarts weer, en ik begroet hem en Floor met een vrolijke hinnik. “Zo jongen, ik hoorde dat jij stout was geweest!” zegt hij met een ondeugende lach. Ik hinnik verontwaardigd, die andere man was stout! “Ja, het is goed jochie, maakt niks uit!” zegt de dierenarts en ik duw mijn neus tegen zijn wang aan. Dan pakt Floor me bij mijn halster vast, en de dierenarts geeft een spuitje. Ik word ineens slaperig, en ga liggen. De dierenarts duwt me plat en na een kwartiertje lig ik in een hele diepe slaap.
Als ik wakker word is het eerste dat me opvalt dat het achteraan mijn buik erg pijn doet, maar ik voel me wel rustiger. Dan komt Floor de stal binnen. “Je bent gecastreerd jochie, nu kan je geen kinderen meer krijgen. Binnenkort mag je dan ook met Sunshine en Willow de weide in. En dan mag je ook weer lang de weide in, je overspannenheid is dan wel over denkt de dierenarts.” zegt ze. Ik duw mijn neus tegen haar aan en sta dan voorzichtig op. Floor doet de deur naar mijn uitloopje open en ik stap voorzichtig naar buiten. Het voelt raar, die wond achteraan mijn buik, en het doet zeer, maar dat maakt niet uit. Ik voel me rustig en wil graag Willow even zien. Dan wordt de deur van Willow opengezet en komt hij naa buiten. Ik duw mijn neus tegen het hek aan en hinnik laag. Willow komt er ook aan. “Ik hoorde dat je gecastreerd bent! Hoe gaat het? Ik ben ook gecastreerd, maar dan een hele tijd terug. Je hebt er even een week last van maar na een week mag je weer lekker de weide in, en dan mag je ook bij merries staan.” zegt Willow. Ik knik zachtjes, en ik merk wel dat ik geen drang meer heb om Sunshine te dekken. Dus dan mag ik binnenkort met haar de weide in! Bij die gedachte schiet mijn hoofd omhoog. Eindelijk hoef ik niet meer apart te staan, of soms alleen, ik mag gewoon altijd met twee vrienden de weide in! Ik hinnik blij, en draai een vrolijk rondje in mijn uitloopje. Maar dan voel ik mijn wond, en hinnik van de pijn. Auw, dat doet pijn! Ik loop de stal weer in en ga liggen. Dat is beter, en na een tijdje val ik in een diepe slaap, en ik word pas bij voedertijd wakker. En als ik daarna de volgende ochtend weer wakker word, voelt mijn wond veel minder pijnlijk!

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 06-03-14 15:03

Bmamavan2 schreef:
Leuk verhaal zal het mijn penny dochter laten lezen :)
Alleen toen Diablo verkocht werd, zei de baas "Leuk beestje, 5 jaar, zadelmal en ruin" en nu moet hij volgens de dierenarts nog geruind worden? Even de schoonheidsfoutjes eruit en het is een top verhaal!

Die baas is een oplichter :') hij was ook nog niet helemaal zadelmak, en ook geen ruin. Maar ik zal zorgen dat het duidelijker wordt dat die baas een oplichter is.

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 10-03-14 17:49

Uppie!!!!



Na een paar weken elke dag 4 uur de weide in, word ik weer opgehaald. Normaal natuurlijk, totdat ik zie dat Sunshine ook in de weide staat waar ik in word gezet! Ik loop naar haar toe en begroet haar met een verbaasde hinnik. Dan wordt Willow de weide in gezet en hij rent op ons af. “Hey Diablo, mag je eindelijk samen met Sunny? Mooizo, nu mag je zeker ook langer de weide in. Ik weet nog dat ik…” maar ik luister al niet meer. Hij begint vast weer zo’n langdradig verhaal, ik heb geen zin om te luisteren. Ik druk mijn neus tegen die van Sunshine aan, en terwijl Willow staat te vertellen rennen wij stiekem weg. Als we aan het eind van het weiland zijn hinnik ik keihard. Willow kijkt op, en ziet ons dan Hij komt bokkend op ons af, en wij gaan spelen met z’n drieën. Ik merk dat Sunshine echt heel aardig is en altijd in is voor een lolletje. Als we opgehaald worden ben ik dan ook teleurgesteld, het was gezellig!
Willows vermoedens werden bevestigd; ik mag weer elke dag lang de weide in, samen met Sunshine en Willow. En als we opgehaald worden is het altijd weer een teleurstelling, maar vandaag niet! De hekken van onze uitloopjes zijn allemaal opengezet, waardoor we toegang hebben tot de nieuwe weide achter onze stallen! Zelfs ’s avonds worden ze niet terug dicht gedaan, alleen tijdens het eten even. We slapen met z’n drieën buiten, waar het lekker warm is. En overdag spelen we gezellig, rollen we en grazen we.
Na een week lekker rustig hele dagen buiten, word ik weer opgehaald, en gepoetst. Daarna pakt Floor het zadel, en ik begin te trappelen. Het zadel! Het zadel, ik mag weer rijden! Blij draai ik rondjes, ik kan niet wachten! Als ik opgezadeld ben, neemt Floor me mee en stapt op. Ik ga er gelijk vandoor, maar dan voel ik dat Floor me inhoudt. Ik wil doorgaan, maar doe het niet. Floors wil is wet, ik luister naar haar. Maar als we gaan galopperen neem ik even een sprintje. Dan zie ik opeens de hoek aankomen, ik kan niet meer stoppen! Ik moet wel een snelle draai maken, maar dat wordt moeilijk. Anders moet ik springen, maar dat lukt toch wel? Als ik de draai maak knal ik nog tegen de wand aan, het hek ik niet hoog. Ik span mijn spieren aan en hoop dat Floor de hint begrijpt. Maar nee hoor, ik voel niet dat er iets verandert. Ik denk nog na over andere opties, maar dan is het hek al te dichtbij. Ik moet nu springen! En ik spring. Ik voel dat Floor haar evenwicht verliest, alles gaat in slow motion, ik let niet meer op, en ineens voel ik de grond onder mijn hoeven. Ik verlies mijn evenwicht en ik val hard op de stenen. Ik voel dat ik bloed, maar ik sta toch op. Het eerste waar ik aan denk is Floor. Waar is Floor! Dan zie ik haar. Bewegingsloos op de grond. Ik ren naar haar toe, en duw met mijn neus tegen haar gezicht. Niks… Ik moet hulp halen! Zo snel als ik kan ren ik ervandoor, naar het huis.
Ik sta op de poetsplaats, met zadel en hoofdstel nog om. Toen ik bij het huis aangekomen was, heb ik met mijn been tegen de deur getrapt. Het hielp, de vader van Floor kwam er aan. Ik maakte hem duidelijk dat hij mee moest komen, het duurde lang voordat hij me begreep. Ik liet hem Floor zien, en hij heeft de ambulance en de buurvrouw gebeld. De buurvrouw heeft mij hier gezet, de vader van Floor is mee met de ambulance. De buurvrouw heeft ook paarden, die is nu bij haar thuis even spullen halen voor mijn wonden. Nu ik sta, voel ik het toch wel heel erg. Ik bloed en in mijn wonden zitten kleine steentjes en zand, van het grind. Ik denk na over net, wat had ik kunnen doen? Ik ben stom geweest, ik had niet moeten rennen. Ik ben teleurgesteld, in mezelf. Wat ben ik toch stom!
De buurvrouw heeft me afgezadeld, en nu sta ik hier. De buurvrouw praat zacht tegen mij en verzorgt mijn wonden, het doet pijn, maar dat maakt me niets uit. Ik verdien het, ik heb Floor pijn gedaan. Ik vraag me af hoe het met haar gaat. Hopelijk is ze niet al te erg gewond. Ik merk het amper als de buurvrouw me losmaakt en meeneemt, zo diep ben ik verzonken in mijn gedachten. “Kom jochie, loop eens mee!” zegt ze. Ik schrik op en loop snel mee. Als ze me in mijn stal zet en de hekken naar de weide opendoet, loop ik lusteloos naar buiten. Als Willow en Sunshine me zien, lopen ze gelijk naar me toe, en vragen wat er is. Ik zucht eens diep en begin te vertellen. Als ik klaar ben, drukken ze troostend hun neus tegen me aan en zeggen dat het goed komt. Maar zelfs ik weet dat het niet goed komt. Floor ligt in het ziekenhuis en het is mijn schuld.
De volgende dag komt er ineens een auto het erf op rijden. Het is de vader van Floor. Hij stapt uit en loopt naar onze stal toe. Ik ren gauw naar het achterste stuk van de weide, ik durf niet met hem onder ogen te komen. Maar dan bedenk ik me dat hij misschien wel nieuws heeft over Floor, en ik ren nara hem toe. Hij loopt naar mijn stal toe en begint tegen me te praten: "Oh Diablo, wat moet ik ermee? Ik ben zo bang dat er nog eens iets gebeurt als Floor op jou klimt, ze heeft al een zware hersenschudding. Ze houdt van jou, maar is het slim om jou te houden? Ik hou ook van jou, maar ik ga toch kijken of ik een koper kan vinden. Sorry jongen..." en met die woorden loopt de vader van Floor weg.
Ik sta verdrietig in de stal, ik wil hier niet weg! Ik ga liggen, en val al snel in slaap. Wie weet wat me morgen te wachten staat.
"Waar staat die pony?" klinkt het door de stal. De stem is laag en nors. Dan zie ik de vader van Floor en een andere man. "Is het dat beestje? Voor 1000 neem ik hem mee, ik denk dat hij wel goed is voor mijn dochter" zegt de man tegen de vader van Floor. "Nou, oke. Neem maar mee, het is goed. Mag ik wel uw nummer, en binnenkort het nummer van de koper?" vraagt de vader van Floor. De man stemt toe en ik word uit de stal gehaald. Waar ga ik heen? Ik kan nog net een afscheidshinnik roepen naar Willow en Sunshine, en dan wordt ik de trailer in geduwd. Ik trap tegen de wanden, ik wil er niet in! Ik was te overdonderd, het ging te snel. Ik raak in paniek, maar de trailer begint al te rijden. Ik hinnik hard en trap tegen de wanden, maar het helpt niets. Ik ga weg, ik zal Floor en Willow en Sunshine niet meer terug zien. Verdrietig leg ik me er bij neer, en de rest van de reis sta ik verdrietig in de trailer.
Als de trailer eindelijk stopt hoor ik een meisjesstem. "Staat hij in de trailer pap? Ik haal hem er wel uit!" De stem klinkt aardig, en als de trailer opengaat die ik een meisje staan. Ze is ongeveer 1.60 meter, en erg smal. Maar na mijn ervaringen vroeger ben ik op mijn hoede. Ze aait me over mijn neus en maakt het touw los. Daarna roept ze ineens heel hard 'JA!'. Ik schrik, en deins achteruit. Dan voel ik ineens dat de grond afloopt, de trailer is open! Ik stap snel achteruit maar voel dan een ruk aan het touw. "Hier blijven jongen, rustig aan!" snauwt het meisje opeens. Ik schrik ervan en sta gelijk stil. Als ze me meeneemt loopt ik braaf mee, ik durf niet te snel te lopen. Het meisje neemt me mee naar een weiland, en doet het hek open. Ik loop snel het weiland in, maar krijg een harde ruk van het touw. Ik schrik en deins weer achteruit, maar loop daarbij tegen het meisje aan. Ik krijg een klap van haar, en ik kom omhoog. Ik maai met mijn voorbenen door de lucht en voel haar greep op het touw verslappen. Snel ren ik het weiland in, maar dan voel ik een hele harde ruk aan mijn halster. Het meisje heeft mij weer vast en slaat me nog eens met het touw. Ik deins achteruit en hap richting haar. Daardoor krijg ik nog een klap en ik blijf maar stilstaan, ik blijf niet eeuwig vechten. Ik wordt losgeklikt en ik ren ervandoor. Eenmaal achterin de weide zie ik een veulen staan. Het diertje kijkt naar mij en ik kijk terug. Dan begint hij te schreeuwen.

Sjors & Sjimmy

Lindeeee
Berichten: 776
Geregistreerd: 26-06-13
Woonplaats: NB, bij Breda

Re: [VER] Diablo

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 12-03-14 18:40

Dank jullie wel!

Sjors & Sjimmy


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: ChanelR, Speirs en 4 bezoekers